św. Tomasz z Akwinu

Prawda wiary chrześcijańskiej Summa contra gentiles t.1 (opr.twarda)

Kategoria

naukowe

Klub Książki Katolickiej

Cena 99.80 zł

ISBN 83-88481-18-5
608 stron
format 150x220 mm
oprawa twarda
Poznań 2003 r.
waga 0.886 kg
nr kat. Rhema 09570

Nakład wyczerpany!

Spis treści

(...)
WPROWADZENIE
KSIĘGA PIERWSZA
1. Na czym polega zadanie mędrca
2. Jaki jest zamiar autora w tym dziele
3. W jaki sposób można ukazać prawdę Bożą
4. Jest rzeczą właściwą, że prawdę o Bogu, do której może dojść rozum naturalny, podaje się ludziom jako przedmiot wiary
5. Jest rzeczą właściwą, że prawdy niedostępne dla rozumu przedłożone są ludziom jako przedmiot wiary
6. Nie jest lekkomyślnością uznawanie prawd podawanych
przez wiarę, chociaż przewyższają one rozum
7. Prawda wiary chrześcijańskiej nie jest sprzeczna z prawdą rozumu
8. Stosunek rozumu ludzkiego do prawdy wiary
9. Porządek i metoda postępowania w tym dziele
10. Poglądy tych, którzy głoszą, iż nie można dowodzić, że Bóg istnieje, skoro jest to samo przez się oczywiste
11. Odparcie powyższych poglądów i rozwiązanie argumentów
12. Pogląd tych, którzy twierdzą, że nie można wykazać, iż Bóg istnieje, lecz że się tylko w to wierzy
13. Argumenty na udowodnienie istnienia Boga
14. Poznanie Boga wymaga posługiwania się drogą zaprzeczania
15. Bóg jest wieczny
16. W Bogu nie ma możności biernej
17. W Bogu nie ma materii
18. W Bogu nie ma żadnego złożenia

Wstęp

(...)
Według bardzo starej tradycji zakonu dominikańskiego św. Tomasz z Akwinu napisał Summę contra gentiles na prośbę Rajmunda z Penafort, generała dominikanów w latach 1238-1240. Podstawą tej tradycji jest tekst pochodzący ze sporządzonej na początku XIV wieku przez brata Piotra Marsilio z dominikańskiego klasztoru w Barcelonie Kroniki króla Aragonii Jakuba I. Brat Piotr zanotował, co następuje: "Pragnąc gorąco nawrócenia niewiernych, prosił on [Rajmund z Penafort] znakomitego doktora in sacra pagina, mistrza świętej teologii, brata Tomasza z Akwinu z tego samego zakonu, który uważany jest za największego po Albercie filozofa wśród wszystkich osób duchownych na świecie, aby napisał dzieło przeciwko błędom niewiernych, które by zdjęło z ich oczu grubą powłokę ciemności i ukazało naukę prawdziwego światła tym, którzy chcą uwierzyć. Wspomniany mistrz uległ pokornej prośbie owego ojca i napisał dzieło nazwane Summa contra gentiles, o którym się mówi, iż nie ma sobie równych w tej dziedzinie".(...)

Fragment tekstu

(...)
Rozdział 34
O BOGU I O STWORZENIACH ORZEKA SIĘ ANALOGICZNIE
Na podstawie tego, co powiedzieliśmy, należy stwierdzić, że o Bogu i o stworzeniach nie orzeka się ani jednoznacznie, ani wieloznacznie, lecz analogicznie, to znaczy według przyporządkowania lub stosunku do czegoś jednego.
Zachodzi to dwojako. Pierwszym sposobem, gdy wiele rzeczy pozostaje w relacji do czegoś jednego, jak na przykład w stosunku do jednego zdrowia nazywa się "zdrowym" zwierzę jako podmiot zdrowia, lekarstwo jako jego przyczynę, pożywienie jako przyczynę zachowania zdrowia, a mocz jako jego znak. Drugim sposobem, gdy w dwóch rzeczach rozważa się porządek lub relację nie do czegoś innego, lecz do jednej z nich - tak na przykład mówi się "byt" o substancji i o przypadłości z racji tego, że przypadłość pozostaje -w relacji do substancji, a nie z racji tego, że substancja i przypadłość odnoszą się do czegoś trzeciego.
Nie orzeka się nazw o Bogu i innych bytach analogicznie według pierwszego sposobu, gdyż musiałoby się przyjąć, że jest coś wcześniejszego od Boga, lecz orzeka się drugim sposobem orzekania analogicznego.
W tego rodzaju analogicznym orzekaniu porządek nazw i porządek rzeczy czasem sobie odpowiadają, a czasem nie. Porządek nazw idzie za porządkiem poznania, gdyż jest znakiem umysłowego ujęcia. Gdy więc to, co jest pierwsze w porządku rzeczowym, jest także pierwsze w porządku poznania, to jest pierwsze także odnośnie do znaczenia nazwy i odnośnie do natury rzeczy. Tak na przykład substancja jest pierwsza w stosunku do przypadłości w porządku natury zgodnie z tym, że jest przyczyną przypadłości, a w porządku poznania z racji tego, że substancję umieszcza się w definicji przypadłości. Dlatego też mówi się "byt" bardziej o substancji niż o przypadłości, zarówno co do natury rzeczy, jak i co do znaczenia nazwy.
Gdy zaś to, co jest pierwsze odnośnie do natury, jest późniejsze w stosunku do poznania, wtedy w orzekaniu analogicznym nie ma zgodności między porządkiem rzeczy a porządkiem znaczenia nazwy. Tak na przykład moc uzdrawiająca, która jest w środkach przynoszących zdrowie, jest z natury wcześniejsza od zdrowia, które jest w zwierzęciu, jak przyczyna jest wcześniejsza od skutku. Ponieważ jednak tę moc poznajemy ze skutku, dlatego też poprzez jej skutek ją nazywamy. I dlatego środek uzdrawiający jest pierwszy w porządku rzeczowym, lecz zwierzę nazywa się najpierw "zdrowym" odnośnie do znaczenia nazwy.
Ponieważ więc do poznania Boga dochodzimy ze stworzeń, to rzeczywistość odpowiadająca nazwom orzekanym o Bogu i innych bytach jest najpierw w Bogu, odpowiednio do Jego sposobu istnienia, lecz znaczenie nazw jest w Nim w sposób wtórny. Dlatego też mówi się, że poznajemy Boga ze skutków Jego działania.
(...)

Strona redakcyjna

Copyright for this edition by Klub Książki Katolickiej and Wydawnictwo W drodze, 2003
Projekt graficzny serii:
Piotr Pańkowski
Redaktor serii Biblioteka Christianitas:
Janusz Ruszkowski
Redaktor tomu:
Beata Stefaniak
Redaktor naukowy:
Włodzimierz Zega
Redaktor techniczny:
Justyna Nowaczyk
ISBN 83-7033-456-3
ISBN 83-88481-18-5
KLUB KSIĄŻKI KATOLICKIEJ Sp. z o.o.
ul. Woźna 13, 61-777 Poznań
tel. faks (061) 851 55 93
e-mail: klub@kkk.com.pl www.kkk.com.pl
W DRODZE
WYDAWNICTWO POLSKIEJ PROWINCJI DOMINIKANÓW
ul. Kościuszki 99, 60-920 Poznań
tel. faks (061) 852 39 62
e-mail: sprzeclaz@wdrodze.pl www.wdrodze.pl
Druk i oprawa:
Łódzkie Zakłady Graficzne
ul. Dowborczyków 18, 90-019 Łódź