 | Dyrektorium o posłudze i życiu kapłanów (książka)
Wydawnictwo Pallottinum Cena 10.00 zł ISBN 83-7014-472-1 115 stron format 21x15x0,7 cm (gabaryt M - S) oprawa miękka Poznań 2003 w sprzedaży od 16.06.2006 waga 0.250 kg nr kat. Rhema 09484  |
Spis treści
Wprowadzenie
Rozdział I:
TOŻSAMOŚĆ KAPŁANA
1. Kapłaństwo jako dar
2. Źródło sakramentalne
Wymiar trynitarny
3. W komunii z Ojcem, z Synem i z Duchem Świętym
4. W trynitarnej dynamice zbawienia
5. Wewnętrzna relacja z Trójcą Świata
Wymiar chrystologiczny
6. Specyficzna tożsamość
7. Pośród Ludu Bożego
Wymiar pneumatologiczny
8. Charakter sakramentalny
9. Osobowa komunia z Duchem Świętym
10. Wezwanie Ducha Świętego
11. Moc do prowadzenia wspólnoty
Wymiar eklezjologiczny
12. « W » Kościele i « wobec » Kościoła
13. Uczestnik oblubieńczości Chrystusa
14. Uniwersalizm kapłaństwa
15. Misyjność kapłaństwa
16. Autorytet jako « amoris officium »
17. Pokusa demokratyzmu
18. Rozróżnienie między kapłaństwem powszechnym
i kapłaństwem urzędowym
19. Tylko kapłani są. pasterzami
Komunia kapłańska
20. Komunia z Trójcą Świata
21. Komunia z Kościołem
22. Komunia hierarchiczna
23. Komunia w celebracji Eucharystii
24. Komunia w działalności kapłańskiej
25. Komunia w presbyterium
26. Inkardynacja w Kościele partykularnym
27. Presbyterium jako miejsce uświęcenia
28. Przyjaźń kapłańska
29. Życie wspólne
30. Komunia z wiernymi świeckimi
31. Komunia z członkami Instytutów Życia Konsekrowanego
32. Duszpasterstwo powołaniowe
33. Zaangażowanie polityczne i społeczne
Rozdział II:
DUCHOWOŚĆ KAPŁAŃSKA
Aktualny kontekst historyczny
34. Umieć interpretować znaki czasów
35. Wymaganie nowej ewangelizacji
36. Wyzwanie sekt i nowych kultów
37. Blaski i cienie działalności kapłańskiej
Trwać z Chrystusem na modlitwie
38. Pierwszeństwo życia duchowego
39. Środki życia duchowego
40. Naśladować modlącego się Chrystusa
41. Naśladować modlący się Kościół
42. Modlitwa jako komunia
Miłość duszpasterska
43. Objawienie miłości Chrystusa
44. Funkcjonalizm
Przepowiadanie Słowa
45. Wierność Słowu
46. Słowo i życie
47. Słowo i katecheza
Sakrament Eucharystii
48. Misterium eucharystyczne
49. Celebracja Eucharystii
50. Adoracja eucharystyczna
Sakrament Pokuty
51. Szafarz Pojednania
52. Poświęcenie posłudze Pojednania
53. Konieczność spowiadania się
54. Kierownictwo duchowe dla siebie i dla innych
Przewodnik wspólnoty
55. Kapłan dla wspólnoty
56. « Sentire cum Ecclesia »
Celibat kapłański
57. Stała wola Kościoła
58. Motywacja teologiczno-duchowa celibatu
59. Przykład Jezusa
60. Trudności i zastrzeżenia
Posłuszeństwo
61. Podstawa posłuszeństwa
62. Posłuszeństwo hierarchiczne
63. Władza sprawowana z miłością
64. Szacunek dla norm liturgicznych
65. Jedność w planach duszpasterskich
66. Obowiązek ubioru kościelnego
Kapłański duch ubóstwa
67. Ubóstwo jako dyspozycyjność
Pobożność maryjna
68. Naśladować cnoty Matki Bożej
Rozdział III:
FORMACJA STAŁA
Zasady
69. Konieczność formacji stałej
70. Ciągła praca nad sobą
Wstęp
Bogate doświadczenie Kościoła dotyczące posługi i życia kapłanów, wyrażone w różnych dokumentach Urzędu Nauczycielskiego, otrzymało w ostatnim czasie nową inspiracją dzięki nauczaniu zawartemu w Posynodalnej Adhortacji Apostolskiej « Pastores dabo vobis ».
Ogłoszenie tego dokumentu - w którym Ojciec Święty chciał połączyć swój głos Biskupa Rzymu i Następcy św. Piotra z głosem Ojców synodalnych - oznacza dla kapłanów i całego Kościoła początek wiernej i owocnej wędrówki pogłębienia oraz zastosowania jego treści.
« Realizacja naczelnego zadania duszpasterskiego, jakim jest nowa ewangelizacja, obejmująca cały Lud Boży i domagająca się nowej gorliwości, nowych metod i nowego sposobu głoszenia i dawania świadectwa Ewangelii, dziś zwłaszcza potrzebuje kapłanów, którzy bezwzględnie i w pełni przeżywają tajemnicę Chrystusa i potrafią wypracować nowy styl życia duszpasterskiego ». Pierwszymi odpowiedzialnymi za « nową ewangelizacją » trzeciego Tysiąclecia są prezbiterzy, którzy w celu wypełnienia swojego posiania powinni umacniać w sobie życie, by było ono przejrzystym obrazem własnej tożsamości, oraz przeżywać zjednoczenie miłości z Jezusem Chrystusem Najwyższym i Wiecznym Kapłanem, Głową i Nauczycielem, Oblubieńcem i Pasterzem, ożywiając swoją duchowość oraz posługą stałą i pełną formacją.
Aby odpowiedzieć na te wymagania, powstało niniejsze Dyrektorium, którego życzyli sobie liczni Biskupi tak podczas Synodu z 1990 r., jak również w czasie ogólnej konsultacji Episkopatu przeprowadzonej przez Kongregacją ds. Duchowieństwa.
W opracowaniu różnych zagadnień zostały uwzględnione sugestie będące owocem konsultacji całego episkopatu światowego, wyniki prac Kongregacji plenarnej, odbytej w Watykanie w październiku 1993 r., a w końcu refleksje wielu teologów, kanonistów i specjalistów w tej dziedzinie, pochodzących z różnych kręgów geograficznych i znających obecne problemy duszpasterskie.
Starano siei wskazać elementy praktyczne, które mogą służyć podjęciu inicjatyw, w miarę możliwości jak najbardziej jednolitych, unikając jednak wchodzenia w szczegóły, które później wskażą roztropnym i gorliwym pasterzom uprawnione praktyki lokalne oraz rzeczywiste warunki każdej Diecezji i Konferencji Episkopatu. Z uwagi na nadanie niniejszemu dokumentowi charakteru « Dyrektorium », wydawało się właściwe, w obecnych okolicznościach, przypomnienie tylko tych elementów doktrynalnych, które stanowią podstawę tożsamości, duchowości i formacji stałej prezbiterów.
Dokument nie zamierza więc być wyczerpującym wykładem na temat kapłaństwa ani zwyczajnym i prostym powtórzeniem tego, co w sposób autentyczny przedłożył już Urząd Nauczycielski Kościoła; pragnie on odpowiedzieć na główne pytania o charakterze zarówno doktrynalnym jak dyscyplinarnym i pastoralnym, jakie stawia kapłanom zadanie nowej ewangelizacji.
W ten sposób, na przykład, chciano wyjaśnić, że prawdziwa tożsamość kapłańska, jakiej pragnął Boski Nauczyciel i jaką zawsze przeżywał Kościół, jest nie do pogodzenia z tendencjami, które chciałyby pomniejszyć lub odrzucić kapłaństwo urzędowe. Szczególne znaczenie chciano nadać specyficznemu tematowi komunii, która jest dzisiaj tak bardzo odczuwana i od której oczekuje się wpływu na życie kapłana. To samo można powiedzieć o duchowości kapłańskiej, która - w naszych czasach - spotkała się z wieloma przeciwnościami przede wszystkim z powodu zeświecczenia i błędnego antropologizmu. Okazało się w końcu konieczne podanie niektórych rad w celu odpowiedniej formacji stałej, która pomogłaby kapłanom z radością i odpowiedzialnością przeżywać ich powołanie.
Tekst jest oczywiście skierowany, za pośrednictwem Biskupów, do wszystkich kapłanów Kościoła Obrządku Łacińskiego. Zawarte w nim wskazania dotyczą w szczególności kapłanów diecezjalnych, chociaż wiele z nich, po odpowiednim dostosowaniu, powinni uwzględnić także kapłani, będący członkami Instytutów Zakonnych i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Mamy nadzieją, że niniejsze Dyrektorium może stać się dla każdego kapłana pomocą w pogłębieniu własnej tożsamości i we wzroście własnej duchowości; umocnieniem w posłudze i realizacji własnej formacji stałej, która zależy przede wszystkim od niego; punktem odniesienia w bogatym i autentycznym apostolstwie, w celu ubogacenia Kościoła i całego świata.
W siedzibie Kongregacji ds. Duchowieństwa, Wielki Czwartek 1994
JOSE T. Kard. SANCHEZ Prefekt
Bp CRESCENZIO SEPE
Arcybiskup tytularny Grado, Sekretarz
Fragment tekstu
(...)
Rozdział II
DUCHOWOŚĆ KAPŁAŃSKA
Aktualny kontekst historyczny
Umieć interpretować znaki czasów
34. Życie i posługa kapłanów zawsze rozwija się. w kontekście historycznym, pełnym coraz to nowych problemów i nieodkrytych bogactw, w których żyje Kościół pielgrzymujący w świecie.
Kapłaństwo nie rodzi się z historii, ale z niezmiennej woli Pana. Styka się jednak z warunkami historycznymi oraz - zawsze pozostając wierne sobie - w konkretnych wyborach kształtuje się także przez relacją krytyczną i poszukiwanie harmonii ewangelicznej ze « znakami czasów ». Z tego powodu prezbiterzy mają za zadanie interpretować te « znaki » w świetle wiary i poddawać je roztropnemu rozeznaniu. W każdym razie nie powinni ich nie zauważać, przede wszystkim jeśli chce się skutecznie i odpowiednio tak ukierunkować życie, by ich służba i świadectwo były coraz owocniejsze dla Królestwa Bożego.
Na obecnym etapie życia Kościoła, prezbiterzy są powołani do głębokiego przeżywania swojej posługi z wrażliwością na głębsze, liczne i delikatne wymagania o charakterze nie tylko duszpasterskim, lecz także społecznym i kulturowym, które powinni podjąć.
Angażują się więc oni dzisiaj na różnych polach apostolstwa, które wymagają od nich wspaniałomyślności i całkowitego poświęcenia, przygotowania intelektualnego, a przede wszystkim dojrzałego i głębokiego życia duchowego zakorzenionego w miłości duszpasterskiej, która jest ich specyficzną drogą do świętości oraz stanowi autentyczną służbą wiernym w posłudze duszpasterskiej.
Wymaganie nowej ewangelizacji
35. Wynika stąd, że kapłan jest włączony, w szczególny sposób, w misję, całego Kościoła, jaką jest nowa ewangelizacja. Wychodząc od wiary w Jezusa Chrystusa, Odkupiciela człowieka, ma pewność, że w Nim znajduje się « niezgłębione bogactwo » (Ef 3, 8), którego żadna kultura i żadna epoka nie może wyczerpać i z którego zawsze mogą korzystać ludzie, by ubogacić się.
Jest to więc godzina odnowienia naszej wiary w Jezusa Chrystusa, który jest ten sam « wczoraj, dziś i na wieki » (Hbr 13, 8). Dlatego « powołanie do nowej ewangelizacji jest przede wszystkim powołaniem do nawrócenia ». Jest to równocześnie powołanie do tej nadziei, która « jest oparta na Bożych obietnicach i na wierności Jego słowu, nadziei, której niewzruszonym pewnikiem jest zmartwychwstanie Chrystusa, Jego ostateczne zwycięstwo nad grzechem i śmiercią - pierwsze orędzie i korzeń wszelkiej ewangelizacji, podstawa postępu człowieka, początek każdej autentycznej kultury chrześcijańskiej ».
W tym kontekście kapłan powinien przede wszystkim ożywiać swoją wiarę, nadzieję i szczerą miłość do Chrystusa, by móc ofiarować Go wiernym i wszystkim ludziom takim, jakim jest On rzeczywiście, czyli żywą i fascynującą Osobą, która miłuje nas bardziej niż wszyscy, ponieważ oddał za nas swoje życie: (...)
Strona redakcyjna
Projekt okładki:
s. Miriam Studzińska SAC
Copyright by Libreria Editrice Vaticana, Watykan 1994
Copyright by Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 2003
ISBN 83-7014-472-1
Drukarnia Pallottinum,
ul. Przybyszewskiego 30, 60-959 Poznań
skr. poczt. 23
tel. 061 867 52 33, fax: 061 867 52 38
http://www. pallottinum.pl
e-mail:pallottinum@pallottinum.pl
Zam. 19/2003
Koszty wysyłki | |
| Płatność z góry Pocztex PUNKT (dostawa D+1) 10,99 zł Pocztex KURIER (dostawa D+1) 11,99 zł Odbiór w paczkomacie (dostawa do 2 dni) 10,49 zł Kurier DPD (dostawa do 24 godz.) 12,99 zł Orlen paczka (dostawa do 2 dni) 8,49 zł List ekonomiczny (dostawa do 4 dni) 4,99 zł List priorytetowy (dostawa do 2 dni) 5,99 zł List polecony (dostawa do 4 dni) 7,99 zł | Płatność przy odbiorze Pocztex PUNKT (dostawa D+1) 12,99 zł Pocztex KURIER (dostawa D+1) 15,49 zł Odbiór w paczkomacie (dostawa do 2 dni) 11,99 zł Kurier DPD (dostawa do 24 godz.) 16,49 zł Orlen paczka (dostawa do 2 dni) 10,99 zł Odbiór osobisty* 0,00 zł |
| *Zapraszamy do bezpłatnego odbioru zakupionego towaru w naszej księgarni w Krakowie, ul. Lubicz 10, koło dworca głównego PKP (można zapłacić gotówką lub kartą). Mapa Księgarnia czynna od poniedziałku do piątku od 9 do 17 i w soboty od 9 do 14. | |
Książki o podobnej tematyce
O nas • Kontakt • Regulamin zakupów • Karta stałego Klienta • Do pobrania