praca zbiorowa

Pierwsza Komunia Święta wielkim świętem rodziny - propozycje kazań,...

Kategoria

katecheci, wychowawcy

Wydawnictwo św. Stanisława BM

Cena 42.00 zł

ISBN 83-88971-60-3
format 200x290 mm
oprawa miękka
Kraków 2003 r.
waga 0.625 kg
nr kat. Rhema 09357

Towar lub tytuł już niedostępny

Spis treści

Wprowadzenie
Rady dla duszpasterzy przygotowujących dzieci do Pierwszej Komunii świętej

PROPOZYCJE KONFERENCJI NA SPOTKANIA Z RODZICAMI
"Aby rodzina Bogiem silna była"
Mój Chrystus
"Nasza ojczyzna jest w niebie"
Mój adwent - "narodził się z Maryi Dziewicy"
Wierzyć w tajemnicę Kościoła
"Idźcie i wy do mojej winnicy"
"Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię"
Odkryć przebaczającą miłość Ojca
"Oto wielka tajemnica wiary"
"...abyś dzień święty święcił"
Literatura wykorzystana w konferencjach

PROPOZYCJE KAZAŃ I HOMILII
Wprowadzenie do homilii pierwszokomunijnych

CZĘŚĆ PIERWSZA
PROPOZYCJE KAZAŃ W CZASIE CELEBRACJI LITURGICZNYCH
Z Różańcem przez życie
Przewodnik po drodze pobożności
Medalik
Świeca
Krzyż - znak rozpoznawczy chrześcijan

CZĘŚĆ DRUGA
PROPOZYCJE HOMILII NA UROCZYSTOŚĆ PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ
Chleb życia wiecznego
Nie zapomnij o Mnie!
Z okazji Pierwszej Komunii świętej do rodziców
Daj mi tego chleba, Panie
Jezus ukryty w chlebie
Kto kocha Boga, nie gardzi Jego przykazaniami
Pocałunek Jezusa

CZĘŚĆ TRZECIA
KAZANIA NA BIAŁY TYDZIEŃ
Serce Jezusa - znak miłości Boga do ludzi
Moje imię. Mój święty patron
Głos muszli

Wstęp

Parafia "jest podstawowym miejscem katechezy" (KKK 2226) i "jest pierwszą po rodzinie szkołą chrześcijańskiej religii, modlitwy i formacji moralnej". Dlatego w duchu nauczania Jana Pawła II, który w Catechesi tradendae stwierdza, że "parafia musi odnaleźć na nowo swoje powołanie" (67), chcemy uczynić z niej środowisko dopełniające katechezę szkolną i wprowadzające w życie sakramentalne Kościoła. Przygotowanie dzieci do Pierwszej Komunii świętej, a młodzieży do bierzmowania stwarza szansę ożywienia parafii. Doświadczenie uczy, że to przygotowanie, dobrze przeprowadzone, przyczynia się do dojrzalszej wiary dzieci i młodzieży oraz ich rodzin, a tym samym odnawia nasze parafie.

I. DUSZPASTERSTWO ZWIĄZANE Z PRZYGOTOWANIEM DO PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ
W przygotowaniu do Pierwszej Komunii świętej można wyróżnić pewne etapy. Można więc mówić o przygotowaniu dalszym, bliższym i bezpośrednim oraz o kontynuacji wtajemniczenia dziecka w życie eucharystyczne.

Przygotowanie dalsze
Przygotowanie dalsze to wychowanie religijne w rodzinie, to katecheza w przedszkolu, zerówce, klasie pierwszej i drugiej. Przygotowanie to realizujemy poprzez szkolną, dwugodzinną katechezę. Osoba przygotowująca do Pierwszej Komunii świętej winna pamiętać, że czyni to dobrze realizując program. Jeśli tego przygotowania w szkole podejmuje się ksiądz, to dobrze by było, aby uczył on także trzecie klasy, ponieważ wkroczenie kapłana-katechety tylko na jeden rok jest dla dzieci krzywdzące, gdyż w tym czasie bardzo się do niego przywiązują.
Zgodnie z zasadą: "katecheza w szkole, sakramenty w parafii" duszpasterz jest odpowiedzialny za przygotowanie w parafii. Nie wolno dopuszczać do Pierwszej Komunii świętej bez przygotowania w parafii. Jeżeli ten sakrament ma być udzielany w kościołach nieparafialnych, musi tam być prowadzone całoroczne przygotowanie dla dzieci i ich rodziców, takie jakie prowadzić winny parafie.

Przygotowanie bliższe
Z istoty swojej jest ono związane z parafią. Składa się na nie praca z dziećmi i praca z rodzicami.
a. Praca z dziećmi
Nikogo nie dziwi, iż tak jak historyk prowadzi dzieci do muzeum, przyrodnik na łąkę, a nauczyciel wychowania fizycznego na boisko, tak katecheta zabiera katechizowanych do kościoła, ucząc ich tam odpowiedniego zachowania, wyjaśniając poszczególne elementy wystroju świątyni i modląc się z nimi.
Przygotowanie do Pierwszej Komunii świętej w parafii winno być sharmonizowane z rokiem liturgicznym Kościoła. Dlatego też spotkania i nabożeństwa z dziećmi należy zaplanować na cały rok.

Fragment tekstu

(...)

"ABY RODZINA BOGIEM SILNA BYŁA"

"Mówcie dzieciom o Bogu, a gdy dzieci wasze dorosną Bóg powie im o was..."
(zasłyszane)

"Różne bywają rodzinne domy. Jawią się we wspomnieniach i kojarzą z ciepłem domowego ogniska, albo też z perspektywy czasu oceniamy je krytycznie dostrzegając ich mankamenty i braki. Niezależnie od tego, jaki by nie był ten obraz, zawsze się go trochę idealizuje. I jeśli nawet ocena jest krytyczna, to bardziej podnosi się jego blaski niż cienie. Im człowiek starszy tym chętniej wraca do chwil własnego dzieciństwa, miejsc rodzinnych i swego rodzinnego domu. Takie powroty mają głębokie uzasadnienie. Szukamy bliskości, o którą tak trudno we współczesnym świecie. Żyjąc w ustawicznym zagrożeniu zaczynamy rozumieć, że rodzinny dom gwarantował bezpieczeństwo, opiekę i tyle innych dobrych rzeczy. Rodzinny dom był jednak przede wszystkim pierwszą szkołą życia. W nim uczyliśmy się składać ręce do modlitwy, nawiązywaliśmy pierwsze kontakty z otoczeniem, stawialiśmy pierwsze kroki, podejmowaliśmy zadania na miarę dziecięcych możliwości. Zawsze można było mieć pewność, że najbliżsi pomogą, ojciec, matka podniosą z upadku, brat, siostra jeśli zajdzie potrzeba umyją nieporadne umorusane dłonie..."
Dziś tworzycie własny dom. Żona, mąż, dzieci, w końcu po kilku latach własne mieszkanie, z trudem kupiony samochód. Idziecie do pracy, dzieci do szkoły. A kiedy wracacie wieczorem zmęczeni, marzycie o chwili spokoju, o który tak trudno. Nurtuje was wiele spraw, wiele zmartwień, przeplecionych z drobnymi chwilami radości, ciągle coś trzeba załatwić, gdzieś pojechać, komuś pomóc.

Rodzina, nasza rodzina, jaka ona jest?
Młodzi, dziewiętnastoletni uczniowie jednej z krakowskich szkół mówili m.in. tak: "Gdyby ludziom zadać pytanie jaka jest recepta na szczęśliwą rodzinę, to część mogłaby odpowiedzieć, że pieniądze. Majętność rodziny równa się jej szczęściu. Inni mogliby powiedzieć, że szczęśliwa rodzina to rodzina tzw. pełna, dwoje rodziców, dwoje dzieci. To też nie do końca prawda. Widziałem rodziny, w których dzieci, mając oboje rodziców, nie mogli na nich liczyć. Widziałem też rodziny, gdzie brakowało mamy lub taty, lecz tam każdy próbował zastąpić innym brak danej osoby. Razem spożywali posiłki, razem się modlili, nikt nigdy nie był sam. Każdy z nich mógł liczyć w trudnych chwilach na drugą osobę. I właśnie na tym polega recepta na szczęśliwą rodzinę. Jeśli każdy z nas będzie dawał od siebie ciepło i będzie oparciem dla pozostałych członków rodziny, to uzyskamy to, czego każdy z nas pragnie: szczęśliwą i kochającą rodzinę" (Łukasz, lat 19).

(...)

Strona redakcyjna

Zespół redakcyjny:
ks. Kazimierz Panuś,
ks. Tadeusz Panuś,
ks. Stanisław Szczepaniec

Autorzy tekstów:
s. Urszula Błaszkiewicz, Renata Chrzanowska,
dk. Marek Gołąb, ks. Andrzej Jeleń,
s. Wiesława Kaszowska, ks. Kazimierz Panuś,
ks. Tadeusz Panuś, Renata Piekarz,
ks. Stanisław Szczepaniec, s. Grażyna Wydra

Autorzy zdjęć:
Tadeusz Warczak, ks. Tadeusz Panuś ks. Roman Bogacz

Opracowanie graficzne: Jadwiga Mączka

Skład:
Adam Urbanik s. Hieronima Galas SłNSJ

Copyright 2003 by Wydawnictwo św. Stanisława BM

ISBN 83 88971 60-3

Imprimatur:
Kuria Metropolitalna w Krakowie
Nr 2272/2003 z dnia 10 lipca 2003 r.
Bp Jan Szkodoń, wikariusz generalny
ks. Jan Dyduch, kanclerz ks. dr Krzysztof Gryz, cenzor

Wydawnictwo św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej
31-101 Kraków, ul. Straszewskiego 2
tel. (12) 429 5217,62 88 218
e-mail: wydawnictwo@diecezja.krakow.pl
http://www.wydawnictwo.diecezja.krakow.pl

Druk i oprawa:
Zakład Graficzny COLONEL s.j.
30-532 Kraków, ul. Dąbrowskiego 16