Notka
Dekret o przystosowanej do współczesności odnowienia życia zakonnego Perfectae caritatis - napisany językiem pozytywnym i unikającym krytyki - mimo swych braków i szczupłości, jest (w towarzystwie Lumen gentium) udaną syntezą wielowiekowego dorobku myśli teologicznej na temat życia zakonnego. Jako taki stanowi dokument przełomowy, znak odważnego wyjścia Kościoła w nowe czasy
Był on ważnym drogowskazem prawie czterdzieści lat temu, i nie stracił nic ze swej ważności dzisiaj: w dalszym ciągu jest żarliwym apelem o to, aby w dziele ustawicznej odnowy nie zabrakło ani gorliwości zakonników, ani zapobiegliwości przełożonych i kapituł.
z Wprowadzenia
Spis treści
PRZEDSŁOWIE
WYKAZ SKRÓTÓW
WPROWADZENIE
DEKRET
O PRZYSTOSOWANEJ DO WSPÓŁCZESNOŚCI ODNOWIE ŻYCIA ZAKONNEGO
PERFECTAE CARITATIS
Wstęp
Znaczenie dekretu: życie zakonne w tajemnicy
Kościoła
nawiązanie do Lumen gentium
rozwój życia zakonnego w Kościele
życie radami ewangelicznymi
charakter dokumentu i jego adresaci
Sekcja I
Zasady przystosowanej odnowy instytutów
zasady ogólne
naśladowanie Chrystusa
wierność patrymonium
uczestnictwo w życiu Kościoła
poznanie i ocena współczesnego świata
odnowa duchowa
zasady praktyczne
promotorzy odnowy
Wstęp
(...)Nieliczną grupą Ojców Soboru Watykańskiego II, działającą bez rozgłosu, była Rzymska Unia Wyższych Przełożonych Zakonnych, licząca 125 członków, spośród których tylko kilku było biskupami, a większość - kapłanami. Odegrali znaczącą rolę w momencie, kiedy Karl Rahner SJ i inni teologowie języka niemieckiego usiłowali przekonać Komisję Koordynacyjną, by w schemacie "O Kościele" rozdział poświęcony życiu zakonnemu został zastąpiony rozdziałem "o powszechnym powołaniu do świętości w Kościele".
Teologowie niemieccy wyrażali obawę, że umieszczenie rozdziału o życiu zakonnym utwierdzi protestantów w przekonaniu, jakoby powołanie do świętości było właściwe tylko dla osób zakonnych, a droga doskonałości ewangelicznej nie dotyczyła osób świeckich; jakoby członkowie wspólnot zakonnych ipso facto byli lepsi od tych, co prowadzą normalne życie w związkach małżeńskich.
Rzymska Unia Wyższych Przełożonych Zakonnych, dostrzegając nowe pozytywne akcenty w proponowanym rozdziale "o powołaniu do świętości w Kościele", nie mogła się zgodzić na wykluczenie tekstu o zakonach, z tak podstawowego dokumentu soborowego, jakim bez wątpienia jest konstytucja Lumen gentium. (...)
Fragment tekstu
(...)
SEKCJA III ODNOWA w RÓŻNYCH RODZAJACH INSTYTUTÓW
Dekret soborowy, po stwierdzeniu prymatu miłości i życia duchowego, przechodzi do szczegółowego określenia poszczególnych charyzmatów życia konsekrowanego (7-11). Ojcowie Soboru, świadomi wielości i różnorodności tych charyzmatów, które ukształtowały "rozmaite formy życia samotnego lub wspólnego i rozmaite rodziny zakonne", już w konstytucji Lumen gentium - w nawiązaniu do teologii św. Pawła (por. Rz 12, 4-6; l Kor 12, 1-12) - porównują życie zakonne do drzewa, "które z danego przez Boga zalążka cudownie i bujnie rozkrzewiło się na roli Pańskiej" (43). Vita consecrata kontemplując powyższą ikonę zauważa, że to drzewo ma wiele gałęzi oraz "tkwi korzeniami w Ewangelii i przynosi obfite owoce" (5). Klasyfikując i porządkując owe gałęzie Dekret omawia następujące rodzaje instytutów: kontemplacyjne (7), apostolskie (8), monastyczne (9), niekleryckie (10) i świeckie (11).
Tę odrębność a zarazem komplementarność życia zakonnego ilustruje równie dobrze inny obraz przywołany także przez Lumen gentium (w rozdziale o zakonnikach), a zaczerpnięty z encykliki Mystici Corporis Piusa XII (29 czerwca 1943). Chodzi w nim o to, że zakonnicy mają- w zależności od rodzaju charyzmatu - ukazywać Chrystusa "bądź to oddającego się kontemplacji na górze, bądź zwiastującego rzeszom królestwo Boże, bądź uzdrawiającego chorych i ułomnych, a nawracającego grzeszników ku dobru, bądź błogosławiącego dzieci i czyniącego dobrze wszystkim, a jednocześnie zawsze posłusznego woli Ojca, który go posłał" (46).
(...)
Strona redakcyjna
Copyright by Wydawnictwo ALLELUJA
ul. ks. Pawlickiego l, 30-320 Kraków, 2003
tel./fax(012)2662650
e-mail: alleluja@kr.onet.pl
Redakcja książki:
Hanna Oblizajek
Projekt okładki:
Grażyna Strykowska
Skład i łamanie:
Wydawnictwo ,.jak" Andrzej Choczewski
Druk:
Wydawnictwo i Poligrafia KPZP w Krakowie
tel.(012)4222255
ISBN 83-87440-00-0
SUPERIORUM PERMISSU:
Polska Prowincja Zmartwychwstańców
L.dz. 270/2003, 15 sierpnia 2003.
ks. Adam Piasecki CR, prowincjał