 | ks. Andrzej MuszalaWspółczesna biologia a nuczanie Kościoła Katolickiego
Wydawnictwo Kubajak Cena 11.00 zł ISBN 83-87971-43-X 64 strony format 160x230 mm oprawa miękka Kraków 2003 r. waga 0.116 kg nr kat. Rhema 07217  Towar lub tytuł już niedostępny |
Wstęp
(...)
Poruszając na lekcjach biologii różne tematy, dotyczące w szczególności człowieka, powstania życia, nauczyciel często staje w obliczu pytań ze strony młodzieży o stanowisko etyki katolickiej do omawianych zagadnień. Pytania te dotykają takich zasadniczych problemów, jak stosunek Kościoła do nauki, ewolucji, powstania życia, AIDS, kierunków współczesnej genetyki, badań biomedycznych, interwencji w przekazywaniu życia ludzkiego itd. Niejednokrotnie dyskusje na te tematy rodzą wiele emocji. Często wynikają one z nieznajomości rzeczy.
Prądy ateistyczne, które rozwinęły się w XIX, XX wieku i trwają do dziś, próbują przekonać ludzi, że wiara i rozum wykluczają się wzajemnie. W sferze badań przyrodniczych rozpowszechniła się, w dużej mierze, mentalność, która zerwała więzi z chrześcijańską wizją świata i odniesieniami etycznymi, kierując się logiką rynku oraz budując swoją moralność na filozofii utylitarystycznej. Jest to szczególnie niebezpieczne w dzisiejszych czasach, gdy genetyka i biotechnologia tak bardzo wkraczają w ludzkie życie. Osiągnięcia w tych dziedzinach mogą przynieść ogromne korzyści człowiekowi, ale również mogą zostać w radykalny sposób obrócone przeciwko niemu samemu.
Często to, co można przeczytać w oficjalnych dokumentach Kościoła różni się zasadniczo od przekazu medialnego oraz od obiegowych przekonań. Dlatego w wyniku opracowywania podręcznika metodycznego do nauczania biologii spontanicznie zrodziła się potrzeba usystematyzowania oraz jasnego i zwięzłego przedstawienia stanowiska Kościoła Katolickiego na problemy budzące najwięcej kontrowersji.
Niniejsza książka wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom, stanowiąc kompendium wielu orzeczeń i stanowisk etyki chrześcijańskiej, w odniesieniu do najbardziej problematycznych tematów, w dziedzinie nauk przyrodniczych. Poszczególne tematy zostały tak opracowane, aby po krótkim naszkicowaniu problemu przedstawić stanowisko etyki katolickiej w danej kwestii oraz jego uzasadnienie. Następnie przytoczono fragmenty najistotniejszych orzeczeń Kościoła oraz podano podstawową i najbardziej dostępną na naszym rynku literaturę.
Autor niniejszego opracowania żywi nadzieję, że będzie ono służyć Państwu w pracy z młodzieżą.(...)
Fragment tekstu
(...)
Dokumenty Kościoła
Paweł VI
Encyklika Humanae vitae. O zasadach moralnych w dziedzinie przekazywania życia ludzkiego, Watykan 1968 r. (fragmenty):
MORALNA DOPUSZCZALNOŚĆ KORZYSTANIA Z OKRESÓW NIEPŁODNOŚCI
16. Temu nauczaniu Kościoła na temat moralnego postępowania w życiu małżeńskim przeciwstawiają dziś niektórzy -jak to już wyżej zaznaczyliśmy - twierdzenie, iż rozum ludzki ma prawo i zadanie opanowywać siły, jakich mu dostarcza nierozumna natura i skierowywać je ku celom odpowiadającym dobru człowieka. Stąd niektórzy stawiają pytanie, czy w danym wypadku, z uwagi na tyle różnych okoliczności, nie jest rzeczą zgodną z rozumem sztuczna kontrola urodzeń, jeżeli osiąga się przez nią większy spokój i zgodę rodzinną oraz stwarza lepsze warunki do wychowania dzieci już urodzonych. W odpowiedzi na to pytanie trzeba stwierdzić z całą jasnością: Kościół nie da się nikomu prześcignąć w chwaleniu i zalecaniu korzystania z rozumu w działaniu, co człowieka jako rozumne stworzenie tak ściśle zespala z jego Stwórcą. Stwierdza wszakże jednocześnie, że winno się to dokonywać z poszanowaniem ustalonego przez Boga porządku.
Jeśli więc istnieją słuszne powody dla wprowadzenia przerw między kolejnymi urodzeniami dzieci, wynikające bądź z warunków fizycznych czy psychicznych małżonków, bądź z okoliczności zewnętrznych. Kościół naucza, że wolno wówczas i małżonkom uwzględniać naturalną cykliczność właściwą funkcjom rozrodczym i podejmować stosunki małżeńskie tylko w okresach niepłodności, regulując w ten sposób ilość poczęć, bez łamania zasad moralnych, które dopiero co wyłożyliśmy.
Kościół jest zgodny z samym sobą i ze swoją nauką zarówno wtedy, gdy uznaje za dozwolone uwzględnianie przez małżonków okresów niepłodności, jak i wtedy, gdy potępia, jako zawsze zabronione, stosowanie środków bezpośrednio zapobiegających poczęciu, choćby nawet ten ostatni sposób postępowania usprawiedliwiano racjami, które mogłyby się wydawać uczciwe i poważne. W rzeczywistości między tymi dwoma sposobami postępowania zachodzi istotna różnica.
W pierwszym wypadku małżonkowie w sposób prawidłowy korzystają z pewnej właściwości danej im przez naturę. W drugim zaś, stawiają oni przeszkodę naturalnemu przebiegowi procesów związanych z przekazywaniem życia. Jest prawdą, że w obydwu wypadkach małżonkowie przy obopólnej i wyraźnej zgodzie chcą dla słusznych powodów uniknąć przekazywania życia i chcą mieć pewność, że dziecko nie zostanie poczęte.
Jednakże trzeba równocześnie przyznać, że tylko w pierwszym wypadku małżonkowie umieją zrezygnować ze współżycia w okresach płodności (ilekroć ze słusznych powodów przekazywanie życia nie jest pożądane), podejmują zaś współżycie małżeńskie w okresach niepłodności po to, aby świadczyć sobie wzajemną miłość i dochować przyrzeczonej wzajemnej wierności. Postępując w ten sposób, dają oni świadectwo prawdziwej i w pełni uczciwej miłości.(...)
Inne książki tego autora
O nas • Kontakt • Regulamin zakupów • Karta stałego Klienta • Do pobrania