Notka
Książka ukazuje znaczenie i rolę, jaką w życiu św. Siostry Faustyny odegrał sakrament pokuty. "Do spowiedzi przystępowała często, lecz nie tylko dlatego, żeby sprostać wymaganiom przepisu zakonnego, ale z potrzeby serca, bo widziała w niej źródło miłosierdzia Bożego, z którego wypływa dla grzesznika łaska przebaczenia i dar dziecięctwa Bożego" (fragment książki). Apostołka Miłosierdzia uczy nas głębokiego przeżywania tajemnicy Bożego przebaczenia - miłości miłosiernej, radzi, jak dobrze przeżyć każdą spowiedź oraz przypomina rolę spowiednika w sakramencie pojednania.
Fragment tekstu
(...)
Rozdział III
Spowiedź i zadośćuczynienie
Do istoty sakramentu pokuty należą z jednej strony osobowe akty penitenta, a z drugiej kapłańskie rozgrzeszenie. Te akty penitenta i kapłana spotykają się w sakramentalnej spowiedzi. W niej, w wymiarze zewnętrznym, spotyka się wyznanie grzechów z kapłańskim rozgrzeszeniem, a w wewnętrznym - skrucha penitenta z miłosierdziem Bożym.
W nauczaniu i praktyce Kościoła, od samego jego początku, zwracano dużą uwagę na oskarżenie się z grzechów, jako na konieczny warunek do uzyskania ich przebaczenia. Wynika to z objawionego prawa Bożego. Wyznanie grzechów jest tak znaczącym aktem w pokutnym doświadczeniu ludzkim, że nieomal powszechnie sakrament pokuty określa się mianem spowiedzi.
Spowiedź nie jest łatwym obowiązkiem nawracającego się grzesznika. Wyznanie grzechów okupione bywa nieraz wielkim wysiłkiem penitenta i napotyka wielorakie trudności. (...)