Notka
Franciszek (późniejszy Gabriel) Possenti urodził się w Asyżu. Podobnie jak wielki jego rodak i patron - Święty Franciszek - łączył radość życia i niewinność z pokutą. Włosi nazywają Gabriela "santo del sorriso" - świętym uśmiechu.
Święty Franciszek na swym ciele nosił stygmaty męki Pańskiej - podobnie Gabriel pragnął na swoim nosić widoczny "stygmat" miłości do Matki Bożej Bolesnej.
Gdy dwukrotnie znalazł się w niebezpieczeństwie i groziła mu śmierć, to Ona przyszła mu z pomocą i zachęciła go, by podjął życie zakonne. Wybrał więc Zgromadzenie Męki Jezusa Chrystusa (pasjonistów).
Jak w stanie świeckim radość życia towarzyskiego potrafił połączyć z nienagannością obyczajów, tak potem w życiu zakonnym surowość pokuty i wyrzeczeń łączył z radosnym i urzekającym dążeniem do świętości.
Zmarł na gruźlicę w 24. roku życia, przed otrzymaniem święceń prezbiteratu. Za życia nie dokonał żadnego cudu, ale wiele cudownych wydarzeń miało miejsce przy jego grobie.
Sanktuarium, w którym spoczywają jego szczątki doczesne, w Isola del Gran Sasso, u stóp włoskich Apeninów, kolejno rozbudowywane ze względu na coraz większy napływ pielgrzymów, wyróżnia się rekordową liczbą spowiedzi sakramentalnych.
Święty Gabriel jest patronem młodzieży zakonnej i świeckiej.
(Rh)