Dodaj do koszyka

o. Jan Mikrut CSsR Polska nie zginie, jeśli... Kategoria   historia, dokument Wydawnictwo Sióstr Loretanek Cena 16.00 zł ISBN 83-7257-078-7 295 stron format 120x200 mm oprawa miękka Warszawa 2002 r. waga 0.296 kg nr kat. Rhema 05073                                    Towar lub tytuł już niedostępny

Spis treści

Słowo wstępne
o. Jan Mikrut CSsR


Materiały z sympozjum z okazji
setnej rocznicy urodzin Rozalii Celakówny

Uznać królowanie Jezusa
ks. bp Józef Szamocki

Służebnica Boża Rozalia Celakówna: Biografia
Stanisław Leniartek

Wezwanie do świętości Ojca Świętego Jana Pawła II
a dążenie do świętości Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny
prof. Wiesław Nowakowski

Rozalia Celakówna a Dzieło Osobistego Poświęcenia się
Najświętszemu Sercu Jezusowemu
o. Henryk Klimaj CSsR

Intronizacja źródłem ładu społecznego w Polsce
ks. bp Edward Frankowski

Wstęp

Służebnica Boża Rozalia Celakówna, apostołka intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa, urodziła się 19 września 1901 r. W setną rocznicę jej urodzin Wspólnota dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa z Krakowa zorganizowała w Domu Słowa w Toruniu Sympozjum poświęcone życiu i dziełu tej stosunkowo mało znanej krakowskiej mistyczki, której proces beatyfikacyjny jest w toku. Już w trakcie trwania Sympozjum pojawiły się głosy, aby wygłoszone na nim referaty i homilie zostały wydane drukiem. Opracowanie niniejsze jest owocem tego spotkania.
Służebnica Boża Rozalia Celakówna jest jak wspaniały, ukryty skarb. Zachwyca wiernością Boskiemu Mistrzowi w doświadczeniach mistycznych i konsekwencją w działaniu na rzecz intronizacji w umiłowanej przez nią Polsce i na świecie. Jej heroiczna postawa, zwłaszcza w okresie pracy w szpitalu na oddziale skórno-wenerycznym, gdzie pracowała jako pielęgniarka i spotykała się z największą nędzą moralną i fizyczną, porywa bezprzykładną miłością do najbardziej opuszczonych i cierpiących. Jest wspaniałym wzorem dla wszystkich pracujących w służbie zdrowia. Oby kiedyś została ogłoszona ich patronką. Mistycznie zjednoczona ze swoim Mistrzem, otrzymywała wezwania do apostolstwa na rzecz intronizacji Jego Boskiego Serca. W zapiskach, które czyniła na polecenie swoich spowiedników i kierowników duchowych, znajdujemy dramatyczne wezwania do poświęcenia się Bożemu Sercu przez intronizację w wymiarze życia osobistego, rodzinnego, społecznego i państwowego. Referaty wygłoszone na Sympozjum podejmują ten temat w różnych aspektach. Temat ów jest stale aktualny. Poświęcenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa miały miejsce wiele razy, nigdy jednak w wymiarze państwowym, z udziałem kompetentnych władz.
Życie Służebnicy Bożej promieniuje prostotą, dziecięctwem - "maleńkością" oraz heroiczną służbą Bogu i bliźnim. Przesłanie o intronizacji Bożego Serca jest wezwaniem, aby włączyć się w to wielkie dzieło.
Uważnemu i wrażliwemu Czytelnikowi udzieli się atmosfera Sympozjum. Wiele przemówień zostało spisanych z taśmy magnetofonowej. To oddaje klimat i żarliwość wypowiedzi. Być może odbija się to na niedoskonałości słowa pisanego, które rządzi się innymi prawami niż słowo mówione. Ponadto inaczej czyta się wypowiedź dwunastoletniej dziewczynki doświadczonej wielkim cierpieniem, mówiącej o cierpieniu Rozalii Ce-lakówny, a inaczej wypowiedź profesora uniwersytetu wyjaśniającego wezwanie Jana Pawła II do świętości. Jednak takie przedstawienie tematów niejako zaprasza na salę spotkań w Domu Słowa i pozwala być uczestnikiem Sympozjum.
Ponieważ wiele osób zainteresowało się encyklikami papieskimi, które zostały wydane w ciągu ostatnich dziesiątków lat na temat kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa, uznałem za wskazane zamieszczenie ich w drugiej części tego opracowania. Na końcu umieszczona jest wypowiedź znanego teologa kard. Josepha Ratzingera na temat kultu Serca Jezusowego w odniesieniu do Misterium Paschalnego. Znajdziemy tu wspaniałe uzasadnienie kultu Boskiego Serca, poświęcenia i intronizacji. Polecam ją zwłaszcza teologom.
Maryi, Matce Króla królów i Pana panujących, powierzam to opracowanie i wszystkich Czytelników.

O. Jan Mikrut CSsR Toruń, wrzesień 2001 r.

Fragment tekstu

(...)

Służebnica Boża Rozalia Celakówna: Patronka chorych i ich opiekunów
dr Krystyna Kożuszko
Są w historii narodów postacie o wyrazistych konturach, które świecą Bożym blaskiem jak latarnie i promieniują ku chwale Boga i dobru ludzi. Bóg w swej nieogarnionej mocy i różnorodności daje różne drogi powołań i różne przykłady miłości ofiarnej i odpowiedzialnej. Przykładem jedności powołania w służbie ludziom chorym w stopniu heroicznym i życia ukrytego w Bogu jest życie Rozalii Celakówny.
Spełnienie jej życia to ukazanie chorym wizerunku Chrystusa cierpiącego i zmartwychwstałego.
Rozalia pracuje wśród chorych i daje siebie innym szczerze, z miłością i ogromną wrażliwością. Siłą jej jest miłość czerpana wprost z Serca Jezusowego, które uzdalnia ją do znoszenia codziennych trudów. Bóg swą miłością całkowicie wypełnia jej serce, życie i towarzyszy w najcięższych posługach chorym.
Zapukajmy do jej rodzinnego domu w podhalańskiej miejscowości Jachówka koło Makowa, Panowały w nim bo-gobojność, surowe obyczaje, gościnność, uczynność i wspólna modlitwa rodzinna. Ojciec stał na straży dobrych obyczajów w rodzinie. Nigdy, jak podają źródła, nie prowadzi
niewłaściwych rozmów i sam nie brał w nich udziału. Rozmodlona matka uczyła miłości maryjnej.
Rozalia jest najstarszą z rodzeństwa. W swym rozwoju cały czas współpracuje z łaską Bożej miłości: w dzieciństwie, od pierwszej Eucharystii jest w centrum miłującego Chrystusa.
Jest inteligentną, wrażliwą dziewczyną o niezbyt silnym zdrowiu fizycznym, ale najlepszą uczennicą w klasie. Pierwsza wojna światowa przerywa jej plany dalszego kształcenia się. Jej poczucie odpowiedzialności sprawia, iż szuka samodzielnie swego powołania przez około osiem lat. W swych samotnych, często w chorobie czynionych rozważaniach Rozalia konkluduje: "Świętość to MIŁOŚĆ". Jest to trudny okres w jej życiu, porównywany do nocy duchowej św. Teresy z Avila. Jedno jest dla niej pewne: spełnienie nade wszystko woli Bożej. Otrzymuje przyrzeczenie Jezusa: "Nic się nie lękaj! Walcz mężnie przy moim Sercu, z którego będziesz czerpać siłę na całe swe życie. Otrzymasz łaskę, że ukochasz cierpienie, podobnie jak Ja je ukochałem".
Nowy etap życia Rozalia rozpoczyna l czerwca 1925 r. w Krakowie na Oddziale Chorób Skórno-Wenerycznych Szpitala im. św. Łazarza. Trzeba sobie uświadomić uwarunkowania społeczne i możliwości medyczne tego okresu - lat dwudziestych ubiegłego stulecia. W owych czasach na gruźlicę i kiłę chorowała ogromna liczba ludzi. Zgon na kiłę dotyczył około jednej dwudziestej ówczesnej ludności Europy. W katolickiej Polsce śmiertelność z po-wodu kiły była dwukrotnie wyższa niż z powodu innych chorób, i to w przedziale wieku 36-50 lat. Przeładowane chorymi szpitale i ambulatoria, brak leków, antyseptyki, bo era antybiotyków to dopiero lata czterdzieste. Ogrom cierpienia. (...)

Strona redakcyjna

Wydawnictwu Apostolstwa Modlitwy bardzo dziękujemy za zgodę na przedruk następujących tekstów z książki Bóg bliski, Kraków 1984:
Encyklika Papieża Leona XIII Annum Sacrum;
Encyklika Papieża Piusa XI Miserentissimus Redemptor,
Encyklika Papieża Piusa XII Haurietis aquas;
Kard. Joseph Ratzinger, Misterium paschalne jako najgłębsza treść i podstawa kultu Serca Jezusowego.

Projekt okładki
Magdalena Łazicka

Opracowanie graficzne Krzysztof R. Jaśkiewicz

Redakcja
s. Jolanta Chodorska CSL

Nihil obstat
Toruń, dnia 23 listopada 2001 r.
Ks. dr Krzysztof Krzemiński, cenzor

Imprimatur
Toruń, dnia 23 listopada 2001 r.
L.dz. 2605/01/Ord.
t Andrzej Suski, biskup toruński

ISBN 83-7257-078-7

Drukarnia Loretańska
04-476 Warszawa
ul. L. Żeligowskiego 16/20