Notka
Piękne jest polskie słowo: "błogosławić". W języku pobożnym często używamy tego słowa, a właściwie dwóch słów: "błogi" i "sławić", to znaczy: dobrze o kimś mówić, dobrze komuś życzyć. (...)
Rolnicy błogosławili ziarna do siewu. Mama błogosławiła świeży bochen chleba. Rodzice błogosławili młodej parze przed ślubem, błogosławili synowi odchodzącemu do wojska, dzieciom odchodzącym do szkoły.
Zapomnieliśmy o tym trochę. Może zawstydziliśmy się tych błogosławieństw i poświęceń. A szkoda, bo bez błogosławieństwa tak trudno jest żyć.
(Rh)