NotkaŻycie duchowe słabnie i obumiera, gdy znika perspektywa wieczności jako celu rozwoju. Pamięć o tym, co wieczne, to najlepszy sposób poprawy życia, to podpora dla wiary i umocnienie woli w wyborze dobra, często aż po heroizm i męczeństwo. Świadomość wiecznej nagrody lub kary silnie wpływa na postępowanie człowieka na ziemi, a świadomość odpowiedzialności przed Bogiem jest bodźcem rozwoju. Bez niej za normalne uważa się życie przeciętne, uwikłane w doczesność, wręcz złe, a norma statystyczna staje się obowiązującą skalą rozwoju. Każde odejście od niej uchodzi za niebezpieczną nadpobudliwość (...).(Rh) O nas Kontakt Regulamin zakupów Karta stałego Klienta Do pobrania |