Spis treści
Przedmowa do polskiego wydania drugiego - poprawionego
WPROWADZENIE DO KORESPONDENCJI
Autorzy listów
I. Ojciec Pio z Pietrelciny
1. Rys biograficzny
2. Jego osobowość.....................................:
a. Stan fizyczny
b. Profil ludzki
3. Jego misja
a. "Powołanie do dzieła współodkupienia"
b. Współpracownik Chrystusa Odkupiciela
c. Wypełnianie programu współodkupienia
II. Duchowi kierownicy
1. Ojciec Benedykt z San Marco in Lamis
2. Ojciec Augustyn z San Marco in Lamis
Omówienie zbioru listów
1. Geneza
2. Historia
3. Styl
4. Treść i wartość
5. Metoda edycji
Kierownictwo duchowe
1. Konieczność kierownictwa
2. Uczeń
3. Kierownik duchowy
Mistyczne itinerarium, czyli mistyczna droga
I. Postawa Ojca Pio wobec nadzwyczajnych dróg życia duchowego
II. Konstytutywne i integratywne elementy życia zjednoczonego z Bogiem
III. Ciemna noc ducha
1. Pojęcie
2. Opis
3. Zachowywanie się w czasie próby
4. Czynniki dominujące
a. Czynnik Boży
b. Szatańskie działanie
c. Czynnik moralny
d. Czynnik psychologiczny
IV. Zwyczajne zjawiska mistyczne
V. Nadzwyczajne zjawiska mistyczne
VI. Autentyczność i znaczenie tego mistycznego doświadczenia
Wstęp
PRZEDMOWA
do polskiego wydania drugiego
- poprawionego
LISTY OJCA PIO, wydane drukiem w Archidiecezjalnym Wydawnictwie Łódzkim dzięki uprzejmości wicepostulatora ojca Gerardo Di Flumeri z San Giovanni Rotondo, są tekstami źródłowymi autorstwa Ojca Pio i jego korespondentów. Jest to drugie w języku polskim poprawione wydanie korespondencji Ojca Pio z jego kierownikami duchowymi.
Czysto wewnętrzne relacje: Bóg - Człowiek, a także Człowiek - Człowiek są zanurzone i ukazane zarówno w bardzo szczegółowych realiach codziennego życia, jak i w wymiarach nadprzyrodzonej, transcendentalnej rzeczywistości innego świata - świata Ducha i duchów.
Dzieje ducha, jawiące się na tych stronicach, to nie tylko dzieje ducha Ojca Pio i jego korespondentów, ale to także realne lub potencjalne dzieje ducha wielu ludzi - w tym także Czytelników - i to wbrew możliwym przypuszczeniom - Czytelników świeckich, a zwłaszcza niewierzących.
Wielotomowe włoskie EPISTOLARIO (Zbiór listów), mające kilka tysięcy stronic, zostało opracowane przez dwóch wybitnych znawców katolickiej teologii życia ascetyczno-mistycznego i problemów związanych z Ojcem Pio. Obydwaj znali go osobiście. Jeden z nich (ojciec Alessandro) należy do tej samej prowincji zakonnej i przez wiele lat był naocznym świadkiem jego niełatwych dziejów wewnętrznych i zewnętrznych.
Korespondencja Ojca Pio z jego kierownikami duchowymi zawiera 636 stów i dzieli się na trzy okresy.
Okres pierwszy rozpoczyna list ojca Benedykta z San Marco in Lamis z 22 stycznia 1910 r., a kończy list Ojca Pio do ojca Augustyna z San Marco in Lamis z 16 lutego l916r.
Korespondencję z całego tak zwanego okresu drugiego, obejmują listy pisane od 24 lutego 1916 r. do 6 września 1918 r. (184 listy).
W listach tych pisanych przez Ojca Pio i jego kierowników duchowych wyraźnie zarysowuje się stan duchowego wznoszenia się Ojca Pio ku Bogu i ukazana jest ważność mądrego i światłego kierownictwa duchowego.
Z nakazu posłuszeństwa wobec przełożonych Ojciec Pio odsłania swoje wewnętrzne przeżycia w relacji z Bogiem i swoje zmagania, by wytrwać w świętym powołaniu jako współpracownik Ukrzyżowanego oraz w wypełnieniu programu dzieła współodkupienia grzesznej ludzkości.
Inicjały rozpoczynające listy to: J - Jezus, M - Maryja, J - Józef, F -Franciszek, D - Dominik, K - Klara, choć niektórzy autorzy książek o Ojcu Pio sugerują, że być może, jest to święta Katarzyna z Sieny (1347-1380), którą Pius IX ogłosił drugim patronem Rzymu, a Pius XII - obok świętego Franciszka z Asyżu patronem Italii. Literę "W" rozpoczynającą niektóre listy, skrót od vivo, tłumaczymy jako: "Niech żyje J.M.J.F.D.K".
Określeń: biedaczka, biedactwo, stworzenie, dusza używa Ojciec Pio w odniesieniu do swojej duszy lub dusz innych.
Zdrobnienie imienia Ojca Pio "Piuccio" pozostawiamy jak w oryginale.
Listy napisane od 11 października 1918 r. do 11 maja 1922 r. to czteroletni okres korespondencji Ojca Pio z jego kierownikami duchowymi, zwany okresem trzecim, 128 listów.
Faktycznie okres trzeci rozpoczyna się cudem stygmatów otrzymanych przez Ojca Pio 20 sierpnia 1918 r., a kończy się przerwaniem, z polecenia władz zakonnych, kierownictwa duchowego Ojca Pio prowadzonego przez ojca Benedykta.
Okres ten, to ogrom cierpień duchowych Ojca Pio, okrutnych wątpliwości, że żadne z jego działań nie jest miłe Panu Bogu. Jedyną latarnią, która rzuca światło w gęstej mgle nocy ducha, jest autoratywne słowo jego duchowych przewodników.
W okresie tym wyraźnie daje się zauważyć delikatne odwrócenie ról - Ojciec Pio staje się duchowym przewodnikiem swoich kierowników duchowych i osiąga godny podziwu sukces w rozwiązywaniu tych samych problemów, które dręczyły jego ducha i pozbawiały go tak okrutnie wszelkiej pociechy.
Jeżeli chcemy właściwie odebrać lekturę tych osobistych wypowiedzi Ojca Pio i jego kierowników duchowych oraz radować się ich głęboką treścią, listy należy czytać powoli, gdyż często wyrażają stan ducha i głębokie wewnętrzne relacje Bóg-człowiek, a także człowiek-człowiek.
Ponieważ Ojciec Pio cytuje Pismo Święte z pamięci, w tłumaczeniu wykorzystano fragmenty Pisma Świętego wg Wulgaty lub Biblii Tysiąclecia.
Streszczenia oznaczone gwiazdką zostały napisane przez ojca Benedykta i dołączone do kopert zawierających poszczególne listy. Pozostałe streszczenia napisane zostały przez Melchiorre Pobladura, Alessandro Da Ripabottoni.
Pragniemy przeprosić Czytelników za nieścisłości, które znalazły się w pierwszym wydaniu Listów Ojca Pio. Ponieważ wydanie pierwsze ukazywało się na rynku wydawniczym sukcesywnie i dość pośpiesznie - rozdział Wprowadzenie do korespondencji wydania drugiego zawiera poprawki, których nie można było dokonać wcześniej z powodu braku całościowego tłumaczenia.
Ufamy, że to zostanie nam wybaczone, a Święty (kanonizacja 16 VI 2002 r.) Ojciec Pio, orędując za naszymi Czytelnikami, uprosi przez Serce Mateczki u Boga Ojca wszelkie potrzebne łaski.
* * *
Wydanie drugie -poprawione
ofiarujemy
Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II,
jako wyraz naszej wdzięczności Panu Bogu
za łaskę wprowadzenia nas w trzecie tysiąclecie.
Fragment tekstu
(...)
62. Ojciec Augustyn do Ojca Pio
Nieporozumienie z powodu wydatków na leczenie - "Będziesz
zawsze triumfował na chwałe Boga". - Zjednoczenie w modlitwie"-
- Pisz tak często,jak chcesz".
Foggia, 3 lutego 1912
J.M.J.F.
Mój Najukochańszy Syneczku!
W sprawie tego, co przekazałem ojcu prowincjałowi, wydaje mi się, że nic złego nie uczyniłem. W każdym razie Pan Bóg wie, jaka była moja intencja i nie sądzę, aby Mu się to nie podobało. Tymczasem módl się za mnie i nie przestawaj mnie kochać.
Jeśli nie chcesz więcej przysyłać rachunków, to rób tak, jak Pan Cię natchnie. Jest mi przykro, że nie jestem w stanie przesłać Ci intencji mszalnych za większe stypendium, ale będę czynił - z pomocą Pana Boga - wszystko, co będę mógł.
Oby nasz dobry Jezus był uwielbiony w Tobie i nie obawiaj się sideł i ataków wroga: będziesz zawsze triumfował na chwałę Boga. W mojej godności nie ustaję w modlitwie za Ciebie; starajmy się więc pozostać zjednoczeni w modlitwie. Jeśli widzisz w tym wolę Pana Boga, daj mi znać o tym, co On czyni w Tobie i dla Ciebie, lecz jeśli On tego nie chce, w niech się dzieje Jego wola!
Kto Cię nauczył francuskiego?
Jeśli Pan Bóg pozwoli, to chciałbym być przy Tobie w przypadku, gdyby zechciał wezwać Cię do Swoich wiecznych radości.
Mój Synu, ciągle Cię kocham, ponieważ Pan Bóg mi to poleca. Nie pragnę niczego innego, jak tylko uściskać Cię tutaj, a potem - byśmy mogli być razem w niebie na zawsze z naszym miłosiernym Panem.
Pisz tak często, jak chcesz i daj mi znać, co Ty chcesz i co chce Pan Bóg. Jestem zadowolony, jeśli Ty jesteś zadowolony.
Do zobaczenia, Mój Synu! Nie mam więcej czasu, ponieważ, jak wiesz, jest święto naszego św. Józefa z Leonessa. Uroczystość przebiega sprawnie; nieskończone dzięki niech będą Panu. Jestem zajęty, więc wybacz pośpiech i przyjmij uścisk miłości od
Twojego najbardziej kochającego w Jezusie Chrystusie
brata Augustyna kapucyna
Wiele wyrazów szacunku dla wszystkich; buźka dla Francika.
(...)
Strona redakcyjna
Tytuł oryginału
EPISTOLARIO I
Corrispondenza con i direttori spirituali
(1910-1922), a cura di Melchiorre Da Pobladura e Alessandro Da Ripabottoni
II Edizione
Ed. "Voce di Padre Pio"
Convento S. Maria delie Grazie
71013 San Giovanni Rotondo (FG) 1981
Projekt okładki Ewa Laśkiewicz
Imprimatur
P. Rosario Da Cerignola
Ministro Provinciale OFM Cap.
Campobasso, 21 agosto 1970
Bp Valentino Vailati, Arcivescovo Manfredonia,
3 settembre 1970
Imprimatur
Kuria Archidiecezji Łódzkiej
Ldz. 112/95 z 31 stycznia 1995 r.
Redaktor Wydawnictwa M. Barbara Libiszowska
ISBN 83-87931-18-7
ARCHIDIECEZJALNE WYDAWNICTWO ŁÓDZKIE
90-458 Łódź, ul. ks. I. Skorupki, tel. (0-42) 636-04-81
http://www.archidiecezja.lodz.pl/wydawnictwo
awl@archidiecezja.lodz.pl
Druk: Drukarnia Wydawnictw Naukowych SA