Notka
Po latach w pewnej wspólnocie zakonnej, gdzie zdrowie jej nie pozwoliło przebywać dłużej, Catherine Elizabeth spędziła 6 lat w pustelni na adoracji Najświętszego Sakramentu, specjalnie w imię chrześcijan jeszcze dziś prześladowanych w wielu krajach świata. Następnie od trzech lat, Duch Święty wezwał ją naprzemiennie do adoracji i dawania świadectwa, powierzając jej piękną misję rozpowszechniania słów Jana Pawła II o misyjnym znaczeniu cierpienia, które mogą pomóc bardzo wielu chorym, niepełnosprawnym, w podeszłym wieku osobom odkryć ich tak cenne miejsce w Kościele przez wspaniały skarb Świętych Obcowania. Również teraz jako członek Niewidzialnego Klasztoru Jana Pawła II, powołanie niepełnosprawnego laika konsekrowanego Catherine-Elizabeth nadal rozwija się w radości i dziękczynieniu.
Niewidzialny Klasztor Jana Pawła II to wielki ruch jednoczący ludzi najsłabszych i cierpiących: z jednej strony odwołuje się do wstawiennictwa współczesnych męczenników, czyli niewinnych dzieci, nierzadko ofiar aborcji, a z drugiej gromadzi olbrzymią masę ludzi zamkniętych z powodu choroby, niepełnosprawności czy podeszłego wieku w szpitalach, więzieniach lub domach starości. Ci ludzie poprzez swoje modlitwy i cierpienia tworzą jakby dwie kolumny, które utrzymują współczesny świat w duchowej równowadze, zaświadczając jednocześnie o Bożej mocy.
Ten klasztor jest prawdziwym wezwaniem dla wszystkich tych, którzy pragną ofiarować w miłości swoje cierpienia fizyczne, moralne i duchowe dla zbawienia świata w jedności z Chrystusem. Ruch, który nabiera znaczenia Niewidzialny Klasztor jest wielką wspólnotą, która w duchu Świętych obcowania ofiarowuje swoje codzienne modlitwy i cierpienia w intencji rodzin na całym świecie.
Apel do najsłabszych:
"Twoja słabość jest mocą i skarbem dla Kościoła..." (Jan Paweł II)
"Ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny..." (św. Paweł)
"Nie cierpcie na próżno, to zbyt smutne..." (Marta Robin)
Spis treści
SŁOWO WSTĘPNE
WSTĘP
WPROWADZENIE
ROZDZIAŁ I. OD UPADKU NA NARTACH... DO KRAJÓW WSCHODU
Wezwanie usłyszane w Taizé
Pewność tajemniczej komunii
ROZDZIAŁ II. MAŁY ZNAK OD CZASU DO CZASU
W zasadzie powinnam nie żyć
"Kochasz mnie aż do tego stopnia?"
ROZDZIAŁ III. 16 PAŹDZIERNIKA 1978 - PAPIEŻ SŁOWIANIN!
"Dlaczego odmówiłaś tę modlitwę?"
Paray-le-Monial - pierwsze spotkanie z Klarą!
ROZDZIAŁ IV. RZYM - SPOTKANIE Z PODZIEMNYM KOŚCIOŁEM ZE WSCHODU
Śladami Katarzyny Sieneńskiej
Prorocza zapowiedź biskupa Słowaka
ROZDZIAŁ V. PIERWSZA PODRÓŻ ZA ŻELAZNĄ KURTYNĘ
Niczym w olbrzymim więzieniu
Szpiegostwo i sabotaż
Podróż do Czechosłowacji
Każdego dnia czerpali siłę z Eucharystii
ROZDZIAŁ VI. OD BRATYSŁAWY PO KOSZYCE
Objazdowa procesja z Najświętszym Sakramentem
Msza św. w piwnicy
ROZDZIAŁ VII. MĘCZEŃSTWO, KTÓRE PRZYNIOSŁO OWOCE
Już czas powrócić do Austrii!
"Heleno, chciałabym ci coś powiedzieć..."
Moc przebaczenia
ROZDZIAŁ VIII. LISTOPAD 1989: WIDZIAŁAM UPADEK ŻELAZNEJ KURTYNY
"Wschód nie skończył się dla ciebie. To dopiero początek"
"To niewiarygodne! Upadł mur berliński..."
Spełniona przepowiednia
Wyjazd z wolnego kraju
ROZDZIAŁ IX. "BĘDĄ WALCZYĆ PRZECIW BARANKOWI, A BARANEK ICH ZWYCIĘŻY"
Między Słowacją a Czechami
Otwarte niebo w praskiej katedrze
"Jesteśmy jak żołnierze powracający z wojny..."
ROZDZIAŁ X. POD OPIEKĄ PATRONA CELNIKÓW!
Wszechobecna Securitate
Sierociniec w Timisoarze
"Skarby Kościoła"
ROZDZIAŁ XI. KIEDY KATARZYNA SIENEŃSKA CZEGOŚ CHCE
Boża terapia
"Zajmuj się Mną, a Ja zajmę się tobą..."
W samym sercu Europy!
ROZDZIAŁ XII. "KOMUNIZM ZNISZCZYŁ 50 LAT MEGO ŻYCIA, ALE BÓG ZWYCIĘŻYŁ"
Więcej cierpiałem na Zachodzie niż w rumuńskich więzieniach
Wzgórze Krzyży: "znak wiary i męczeństwa Litwy"
Wielka radość w ojczyźnie Papieża!
Wzniecić iskrę Bożego Miłosierdzia
Niezastąpiona służba
ROZDZIAŁ XIII. MĘCZEŃSTWO KOŚCIOŁA NADAL TRWA
"Nie cierpcie na próżno, to zbyt smutne!"
"Jesteście bardzo mocni, jak mocny jest ukrzyżowany Chrystus"
POSŁOWIE
ANEKSY
Jan Paweł II ukazuje związek łączący cierpienie z ewangelizacją
Benedykt XVI ukazuje cierpienie w świetle Apokalipsy