Notka
Książka zawiera podstawowe wiadomości dotyczące nauki Kościoła na temat czyśćca, oraz zbiór modlitw i nabożeństw w intencji dusz czyśćcowych.
Jest prawdą wiary, że dusze, które schodzą z tego świata z grzechami powszednimi lub nie odpokutowały za życia całej kary doczesnej za grzechy już odpuszczone, idą do czyśćca, tzn. przechodzą w stan oczyszczenia. Dla duszy obciążonej grzechem, światło to już jest sądem, ponieważ jej stan nie jest zgodny z nieskończoną świętością i doskonałością Boga. Dlatego też zjednoczenie z Bogiem, jej wieczne szczęście jest niemożliwe. Taka dusza nie zniosłaby Jego bliskości. Dlatego przypuszczalnie większa część ludzi nie doszłaby do Nieba gdyby po śmierci nie było jakiegoś oczyszczenia. O naturze czyśćca Kościół orzekł jedno, mianowicie, że dusze czyśćcowe znajdują się w przejściowym stanie kary, który muszą odpokutować, ponosząc kary oczyszczające.
Jak na ziemi podstawą naszego życia duchownego jest wiara, jak niebo jest ojczyzną miłości, tak dusze czyśćcowe żyją i radują się nadzieją, w której już dostąpili zbawienia.
Dlatego przyjmują one chętnie i radośnie cierpienia czyśćcowe, znoszą je z doskonałą cierpliwością i z pełnym poddaniem się woli Bożej.
Przede wszystkim Msza św. niesie pomoc duszom czyśćcowym, następnie modlitwy i dobre uczynki, zwłaszcza te, które są związane z odpustem, jaki można ofiarować za dusze w czyśćcu.
Wśród dobrych uczynków, które zdolne są oczyszczać dusze nasze sprowadzając na nas miłosierdzie Boże i przez które możemy także nieść skuteczną pomoc duszom zmarłym, należy wymienić przede wszystkim jałmużnę, pomoc materialna ofiarowana osobą potrzebującym.
Kiedy cierpimy zjednoczeni z Chrystusem przez wiarę i miłość, wówczas cierpienia nasze mają wartość w oczach Bożych, są one doskonałą zasługą i zadośćuczynieniem. W ten sposób możemy także nieść skuteczną pomoc duszom zmarłym.