Notka
"Skradzione dzieciństwo" to książka - świadectwo "nieludzkich czasów" na "nieludzkiej ziemi", historia dzieci - zesłańców syberyjskich i ich dramatycznych losów i tułaczki z terenów byłego ZSRR do najodleglejszych zakątków świata w poszukiwaniu wolności i godności, spisana przez wyjątkową postać - o. Łucjana Królikowskiego, franciszkanina, który podobnie jak 380 000 polskich dzieci dzielił zesłańczy i tułaczy los.
O. Łucjan Królikowski będąc opiekunem sierot wojennych w obozie Tengeru w Tanzanii, uratował je przed repatriacją do kraju opanowanego przez komunistów i zorganizował dramatyczną ucieczkę do Kanady. Uznany przez komunistów "kidnaperem na światową skalę" dla swoich sierot był "dobrym pasterzem", który pomógł choć po części odzyskać skradzione dzieciństwo i dorastać bezpiecznie w nowym świecie.
Książka ta poświęcona jest pamięci "tułaczych dzieci" i wszystkich ludzi dobrej woli na całym świecie, którzy przyczynili się do ich uratowania.
Doświadczenie polskich dzieci, które trafiły w latach 1940 - 1941 na "nieludzką ziemię", to fragment naszej wspólnej historii okresu II wojny światowej i pierwszych lat powojennych. Dziś możemy te doświadczenia cząstkowe: ludobójstwo i wygnania, deportacje i roboty przymusowe, które dotknęły nasze rodziny w czasie II wojny światowej połączyć w jeden strumień narracji polskiej. Za sprawą tej książki dołączamy do znanych nam strumyków pamięci kolejny segment - stracone dzieciństwo naszych rodaków.
Dr hab. Jan Żaryn
Dyrektor Biura Edukacji Publicznej IPN
O. Łucjan Królikowski urodził się w 1919 roku w Nowym Kramsku koto Zielonej Góry. W 1938 roku wstąpił do zakonu franciszkanów. Studia filozoficzne rozpoczął we Lwowie. Latem 1940 roku został aresztowany przez NKWD i wywieziony na Syberię. Po tzw. "amnestii" dla zesłanych Polaków ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Kirgistanie i z Wojskiem Polskim dotarł do Persji i Iraku. Następnie w Libanie odbył studia teologiczne i w Bejrucie w 1946 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W Armii gen. Andersa, pełnił obowiązki kapelana w Egipcie. Po demobilizacji Armii pracował wśród byłych zesłańców syberyjskich w polskim obozie w Tengeru, w Tanzanii. W 1949 roku, kiedy Brytyjczycy likwidowali obozy w Tanzanii, zebrał 150 dzieci i udał się do Kanady. Tam zajmował się ich wychowaniem, aż do osiągnięcia pełnoletności. Pracował wśród Polonii w Kanadzie do 1966 roku. W latach 1966-1998 pełnił obowiązki głównego sekretarza w polonijnym programie radiowym "Godzina Różańcowa Ojca Justyna" w Athol Springs, w USA. Obecnie pracuje jako duszpasterz w klasztorze w Chicopee, w USA. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński w 2007 r. wręczył mu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.