Notka
"Prostota serca" przybliża postać jednej z dwudziestowiecznych mistyczek Kościoła, która zmarła, mając niewiele ponad... sześć lat. Książka stanowi poprzedzony obszernym komentarzem zbiór tekstów Antoniny Meo (15 XII 1930-3 VII 1937).
Ile trzeba mieć lat, aby zostać świętą? Intrygujące, ale źle postawione pytanie, łaska bowiem nie ogląda się ani na wiek, ani na nasze teologiczne przygotowanie - Bóg obdarza nią kogo chce, kiedy chce, jak chce. Dziewczynka, nazywana w domu Nennoliną, pisała: "Kochany Jezu, chcę być Twoim kwiatem (...) który stoi na ołtarzu zawsze piękny i otwarty i który nigdy nie usycha, a tym kwiatem jest lilia" (list z 9 marca 1937). Jej liściki i myśli są świadectwem mistycznych doświadczeń, odzwierciedlają bliską więź z Bogiem Ojcem, Synem i Duchem Świętym.
Życie tej sześciolatki, jak pisze we wprowadzeniu karmelita Luigi Borriello, jest przykładem duchowego dziecięctwa i powierzenia się Bogu, do którego Jezus zaprasza wierzących w Niego.
"Prostota serca" stanowi zarazem pierwszą z serii książek, które przybliżają życie i myśl ludzi zafascynowanych Bogiem. Owe "Teksty mistyczne" są zaproszeniem do odkrycia bogactwa chrześcijańskiej duchowości.