Grzegorz Gałązka

Najpiękniejsza Encyklika Jana Pawła II

Kategoria

Jan Paweł II

Wydawnictwo Michalineum

Cena 46.30 zł

ISBN 83-7019-385-4
(gabaryt L - 2XL)
waga 0.701 kg
nr kat. Rhema 15351

Towar lub tytuł już niedostępny

Notka

Cierpienie bowiem zawsze jest próbą, czasem nad wyraz ciężką próbą, której poddane zostaje człowieczeństwo - napisał w Liście Apostolskim Salvifici doloris Ojciec Święty Jan Paweł II w 1984 roku. Od samego początku Papież z dalekiego kraju związał swój pontyfikat z cierpiącymi, chorymi, których nazywał skarbem Kościoła. Przecież już nazajutrz po wyborze na Stolicę Piotrową udał się do Polikliniki Gemelli, aby odwiedzić ciężko chorego ks. bpa Andrzeja Deskura (dziś kardynała) i spotkać się z chorymi.

Wraz z trwaniem pontyfikatu mogliśmy towarzyszyć Ojcu Świętemu na jego drodze wchodzenia w cierpienie i w sędziwość. Na początku - młody, silny, zdrowy i wysportowany, z czasem doświadczony przeżyciem zamachu (13 maja 1981 r.), operacjami i postępującą chorobą Parkinsona - zmierzył się z cierpieniem: i to na oczach całego świata. Przyzwyczaił nas do cierpienia - do widoku chorego i cierpiącego człowieka, ukazując jednocześnie metafizyczny i zbawczy sens cierpienia. W ostatnich tygodniach przestał mówić. Ukazywał się w oknie i w milczeniu błogosławił Urbi et Orbi. Do ostatniej chwili chciał towarzyszyć ludziom. Papież cierpiał i kochał we wspólnocie z Chrystusem i dlatego przesłanie jego cierpienia i jego milczenia było tak wymowne i owocne - powiedział kard. Joseph Ratzinger. Papieskie cierpienie okazało się najpiękniejszą encykliką pontyfikatu, napisaną milczeniem i gestami. Tę najtrudniejszą katechezę: cierpienia i umierania - Ojciec Święty Jan Paweł II zostawił sobie i nam na koniec. Nawet wtedy świadczył o tym, czego z mocą nauczał: że życie człowieka trwa od poczęcia do naturalnej śmierci. A przemawiał do nas tak mocno i tak głośno, że teraz kruszą się skały. Teraz głos na pustkowiu naprawdę kruszy mury. Poleciała lawina dobra, stało się coś wielkiego - napisał o tym ks. bp Józef Zawitkowski.

Album Najpiękniejsza Encyklika Jana Pawła II, z fotografiami Grzegorza Gałązki, pokazuje drogę cierpienia Ojca Świętego oraz cierpiących i chorych, którzy również taką drogą podążają. Zobaczymy więc Papieża wśród chorych, w szpitalach, w sanktuariach i podczas papieskich pielgrzymek, bo nigdy nie zapominał o tej części Kościoła. Album przypomina tragiczne chwile zamachu oraz te, pełne nadziei, kiedy wracał do zdrowia. Ujrzymy Go z tymi, którzy opiekują się chorymi: z personelem szpitali, z wolontariuszami oraz rodzinami, które wytrwale i z wielką miłością towarzyszą swoim bliskim w cierpieniu. Niezwykle wzruszającą część albumu stanowi ta, dotycząca ostatnich miesięcy i dni życia Papieża. Jeszcze raz zobaczymy, jak bardzo godnie przeżywał utratę sił, mowy, jak z pokorą pozwalał opiekować się sobą - składał ofiarę z siebie samego na ołtarzu cierpienia. W końcowej części albumu zamieszczono zdjęcia z pogrzebu Jana Pawła II oraz fragmenty Jego testamentu.

Nowy album Wydawnictwa Michalineum przypomina także najważniejsze fragmenty nauczania papieskiego o cierpieniu, przemijaniu i umieraniu, bo cały w tym człowiek. Przeczytamy fragmenty z Pisma Świętego, które przypominają o zbawczym sensie cierpienia, które wydaje się szczególnie współistotne z człowiekiem. Jest tak głębokie, jak człowiek - właśnie przez to, że na swój sposób odsłania głębię właściwą człowiekowi i na swój sposób ją przerasta. Zapoznamy się także z fragmentem Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej.

Ten niezwykły album dedykowany jest wszystkich chorym, cierpiącym i sędziwym, aby w osobie Ojca Świętego Jana Pawła II rozpoznali kogoś niezwykle bliskiego i rozumiejącego ich stan. Skierowany jest także do osób, które na co dzień opiekują się tymi osobami: do rodzin, personelu szpitalnego i wolontariuszy. Ten album jest wyrzutem sumienia dla tych, którzy, przez błędne rozumienie godności i niepowtarzalności człowieka, dążą do wprowadzenia eutanazji i aborcji.

Pragnę raz jeszcze całkowicie zdać się na Wolę Pana. On Sam zdecyduje, kiedy i jak mam zakończyć moje ziemskie życie i pasterzowanie. W życiu i śmierci Totus Tuus przez Niepokalaną. Przyjmując już teraz tę śmierć, ufam, że Chrystus da mi łaskę owego ostatniego Przejścia czyli Paschy. Ufam też, że uczyni ją pożyteczną dla tej największej sprawy, której staram się służyć: dla zbawienia ludzi, dla ocalenia rodziny ludzkiej, a w niej wszystkich narodów i ludów (wśród nich serce w szczególny sposób się zwraca do mojej ziemskiej Ojczyzny), dla osób, które szczególnie mi powierzył - dla sprawy Kościoła, dla chwały Boga Samego... (Z Testamentu Jana Pawła II)

ks. Sylwester Łącki CSMA