Spis treści
Słowo powitania
Słowo Dziekana Wydziału Teologicznego
Papieskiej Akademii Teologicznej
UWARUNKOWANIA ŻYCIA I DUCHOWOCI BŁ. ELŻBIETY OD TRÓJCY PRZENAJWIĘTSZEJ
Jerzy Misiurek (KUL)
1. Sytuacja społeczno-polityczna Francji końca XIX
i poczštku XX wieku
2. Pršdy umysłowe i religijne we Francji
3. rodowisko rodzinne i zakonne
BIBLIA W DUCHOWOCI BŁ. ELŻBIETY OD TRÓJCY PRZENAJWIĘTSZEJ
Tomasz Maria Dšbek (PAT)
Pisma Błogosławionej oraz stosowanie w nich
tekstów biblijnych
Miejsca Nowego Testamentu najczęciej cytowane
przez Bł. Elżbietę od Trójcy Przenajwiętszej
DROGA DUCHOWA BŁ. ELŻBIETY OD TRÓJCY PRZENAJWIĘTSZEJ
Andrzej Ruszała OCD
l. Droga wyjcia z siebie"
1.1. Obszary wyjcia z siebie"
1.2. Punkt wyjcia: dowiadczenie łaski
Wstęp
(...)
Przypada mi zaszczyt powitania wszystkich gości zebranych na VI Karmelitańskim Tygodniu Duchowości i krótkiego wprowadzenia w jego tematykę. Ci, którzy są z nami od początku, zauważyli, że tematyką każdego z dotychczasowych Tygodni jest duchowa doktryna jednego ze świętych lub błogosławionych Karmelu. W tym roku nasze zainteresowania biegną w kierunku Dijon, miasteczka, w którym większość życia przeżyła i z którego odeszła do "światła, do Miłości, do życia" - jak wyznała tuż przed śmiercią- błogosławiona Elżbieta od Trójcy Świętej.
Najprawdopodobniej jest to pierwsze sympozjum o niej na ziemi polskiej. Nasi profesorowie z rzymskiego "Teresianum", organizujący podobne Tygodnie Duchowości, uprzedzili nas w tym o 23 lata.
Siostrę Elżbietę uważa się za proroczy głos Ducha Świętego, który rozbrzmiewa w Kościele po to, by mu mocniej uświadomić wielkie wartości, jakie pozostawił. Ona doświadczyła tego, co jest najgłębszym i najwspanialszym powołaniem Kościoła, a więc każdego człowieka: uczestnictwa w życiu Trójcy Świętej i wynikającego z tej łaski wezwania do głębokiej zażyłości z Osobami Trójcy obecnej w głębi duszy. Prawda o zamieszkaniu Trójcy Świętej w duszy stanowi centrum duchowości bł. Elżbiety i istotę jej misji.
Fragment tekstu
(...)
Tytułem usprawiedliwienia tematu wypada nadmienić: Po pierwsze, że temat zestawia ze sobą w konkretnej zależności rzeczywistość Landem Gloriae, rzeczywistość życia codziennego i rzeczywistość liturgii. Po drugie: wszystkie one są dość autonomiczne, autonomią wcale nie prowizoryczną. To oznacza, że każda z nich ma odrębną strukturę i dynamikę. Po trzecie: bł. Elżbieta nie omawia ani nie sygnalizuje wprost takiego układu, jaki prezentuje temat. I po czwarte: tak brzmiący temat nie wymusza żadnych sztucznych związków, choć zapewne zmusza do udrożnienia istniejących powiązań i zależności między odnośnymi rzeczywistościami. Owo udrożnienie będzie oznaczać tyle co wyartykułowanie pewnych spostrzeżeń i wniosków. Oby to się stać mogło w klimacie gotowości na reminiscencje w obszarze osobistego życia.
Temat ten - przynajmniej dla mnie osobiście - brzmi, nade wszystko, bardzo dumnie i wyniośle. Nie ignoruję przy tym i tego faktu, że otwarta jest też możliwość orzekania, iż temat ten ma posmak abstrakcji bądź akademickich dywagacji. Jest to zrozumiałe. Wyznaję, że zależało mi i zależy na tym, aby wspomniana możliwość pozostała możliwością niezrealizowaną. Nie chcę też ukrywać aspiracji na wskroś pozytywnej, która mi przyświecała, gdy przygotowywałem tę wypowiedź.
Strona redakcyjna
Copyright by Karmelitański Instytut Duchowości
ul. Rakowicka 18, 30-960 Kraków
Imprimi potest
dr Szczepan Praśkiewicz OCD, prowincjał
Kraków, 7 luty 2004 r.
Nr 57/04
Karmelitański Instytut Duchowości
ul. Rakowicka 18, 30-960 Kraków
Wydawnictwo Karmelitów Bosych
ul. Z. Glogera 5, 31-222 Kraków
ISBN 83-7305118-X