 | Jan Paweł IIWstańcie, chodźmy! (oprawa miękka)
Wydawnictwo św. Stanisława BM Cena 21.00 zł ISBN 83-88971-86-7 (gabaryt L - 2XL) oprawa miękka waga 0.245 kg nr kat. Rhema 11694  Nakład wyczerpany! |
Spis treści
SPIS TRECI
Wstęp
POWOŁANIE
ródło powołania
Wezwanie
Następca Apostołów
Wawel
Dzień konsekracji: porodku Kocioła
Konsekratorzy
Gesty liturgii konsekracji
Krzyżmo
Piercień i racjonał
Strzeż depozytu" (1Tm6,20)
Mitra i pastorał
Pielgrzymka do sanktuarium Maryi
DZIAŁALNOĆ BISKUPA
Biskupie zadania
Pasterz
Znam owce moje" (J 10, 14)
Sprawowanie sakramentów
Wizytacje duszpasterskie
Walka o kociół
OBOWIĽZKI NAUKOWE i DUSZPASTERSKIE
Wydział Teologiczny w kontekcie innych wydziałów
uniwersyteckich
Biskup i wiat kultury
Wstęp
(...)
Kiedy ukazała się książka Dar i Tajemnica, zawierająca wspomnienia i refleksje związane z początkami mojego kapłaństwa, dotarło do mnie wiele głosów, szczególnie od ludzi młodych, o jej serdecznym odbiorze. Jak słyszę, dla wielu z nich to bardziej osobiste dopowiedzenie do Adhortacji Pastores dabo vobis stało się cenną pomocą we właściwym rozeznaniu własnego powołania. Cieszę się z tego bardzo. Oby Chrystus naciął posługiwał się tamtymi rozważaniami, by wielu młodych usłyszało Jego zaproszenie: "Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi" (Mk l, 17).
Proszono mnie, bym także z okazji czterdziestej piątej rocznicy mojej sakry biskupiej i srebrnego jubileuszu posługi na Stolicy Piotrowej napisał ciąg dalszy tamtych wspomnień, rozpoczynając od 1958 roku, w którym zostałem biskupem. Uznałem, że trzeba przyjąć to zaproszenie, podobnie jak myśl o tamtej pierwszej książce. Dodatkowym motywem do zebrania i uporządkowania tych wspomnień i refleksji był proces powstawania dokumentu poświęconego posłudze biskupiej: Adhortacji Pastores gregis, w której przedstawiłem syntezę myśli, jakie zrodziły się podczas X Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów, które miało miejsce podczas Wielkiego Jubileuszu
Fragment tekstu
(...)
Szukam źródła mego powołania. Ono pulsuje tam... w jerozolimskim Wieczerniku. Dzięki składam Panu, że podczas Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 dane mi było modlić się właśnie tam, w górnej izbie (por. Mk 14, 15), w której odbyła się Ostatnia Wieczerza. Myślą przenoszę się do owego pamiętnego Czwartku, gdy Chrystus, umiłowawszy swoich aż do końca (por. J 13, 1), ustanowił Apostołów kapłanami Nowego Przymierza. Widzę Go schylającego się przed każdym z nas, następców Apostołów, by obmywać nam nogi. Słyszę, jakby mówił do mnie, do nas te słowa: "Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie «Nauczycielem» i «Panem» i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem' (J 13, 12-15).
Razem z Piotrem, Andrzejem, Jakubem, Janem... słuchamy dalej: "Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To
jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję" (J 15, 9-14).
Czyż w tych słowach nie jest zawarte mysterium caritatis naszego powołania? Te Chrystusowe słowa, wypowiedziane w godzinie, na którą przyszedł (por. J 12, 27), są korzeniem każdego powołania w Kościele. Z tych słów wypływają ożywcze soki, które dają początek każdemu powołaniu: Apostołów i ich następców, podobnie jak powołaniu każdego człowieka, bo Syn pragnie być "przyjacielem" każdego: za wszystkich bowiem oddał swoje życie. To, co najważniejsze, najcenniejsze i najświętsze, spotyka się w tych słowach: miłość Ojca i miłość Chrystusa do nas, Jego i nasza radość, jak też nasza przyjaźń i wierność, która wyraża się w wypełnieniu przykazań. W tych słowach zawiera się także cel i sens naszego powołania: abyśmy szli i owoc przynosili, i aby owoc nasz trwał... (por. J 15, 16).
Ostatecznie miłość jest spoiwem wszystkiego: w sposób substancjalny jednoczy Osoby Boskie i jednoczy także, choć na inny sposób, ludzkie osoby i ich różnorodne powołania. Powierzyliśmy nasze życie Chrystusowi, który pierwszy nas umiłował i jako dobry Pasterz poświęcił swoje życie dla nas. Apostołowie Chrystusa usłyszeli te słowa i odnieśli je do siebie jako osobiste wezwanie. Podobnie i my, ich następcy, pasterze Kościoła Chrystusowego, nie możemy nie odczuwać potrzeby zaangażowania, byśmy jako pierwsi odpowiadali na tę miłość, w wierności, w wypełnianiu przykazań i w codziennym oddawaniu życia dla przyjaciół naszego Pana.
(...)
Strona redakcyjna
REDAKCJA
ks. Paweł Ptasznik
ks. Antoni Świerczek
PROJEKT OKŁADKI I OPRACOWANIE GRAFICZNE
Olgierd Chmielewski
AUTORZY ZDJĘĆ
Okładka:
Adam Bujak,
Biały Kruk
Strony tytułowe rozdziałów:
Światosław Lenartowicz,
Tomasz Zaucha
SKŁAD
Adam Urbanik
Copyright 2004 by Wydawnictwo św. Stanisława BM
Wyłączność praw na druk w Polsce
ISBN 83-88971-86-7 (oprawa miękka)
ISBN 83-88971-87-5 (oprawa twarda)
Wydawnictwo św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej
31-101 Kraków, ul. Straszewskiego 2
tel. (12) 42952 17,62882 18
e-mail: wydawnictwo@diecezja. krakow.pl
http://www.wydawnictwo.diecezja.krakow.pl
DRUK I OPRAWA
Drukarnia COLONEL s.j., 30-532 Kraków, ul. Dąbrowskiego 16
Inne książki tego autora
O nas • Kontakt • Regulamin zakupów • Karta stałego Klienta • Do pobrania