Jarosław Makowski

Trochę zostawić Bogu z Wacławem Oszajcą SJ rozmawia Jarosław Makowski

Kategoria

pamiętniki wspomnienia

Wydawnictwo Znak

Cena 33.70 zł

ISBN 83-240-0419-X
173 strony
format 150x210 mm
oprawa twarda
Kraków 2004 r.
waga 0.314 kg
nr kat. Rhema 11363

Towar lub tytuł już niedostępny

Spis treści

CZĘŚĆ PIERWSZA: ŚLUBY
Słodkie jarzmo poddania (posłuszeństwo)
Sumienie i kodeks (czystość)
Mija czas dobrodziejów (ubóstwo)
CZĘŚĆ DRUGA: CNOTY
Gromnica w oknie (wiara)
Czasami warto się bać (nadzieja)
Przedsmak nieba (miłość)
CZĘŚĆ TRZECIA: GRZECHY
Chorobliwe ambicje (pycha)
Złudny smak szczęścia (chciwość)
Snopek na wietrze (zazdrość)
Gromy z jasnego nieba (gniew)
Czarodziejska różdżka (nieczystość)
Trzepot motylich skrzydeł (łakomstwo)
Cudzym kosztem (lenistwo)

Fragment tekstu

(...)
Słodkie jarzmo poddania (posłuszeństwo)
Czy będąc wiernym synem Kościoła katolickiego - instytucji z natury niedemokratycznej - może człowiek pozwolić sobie na luksus nieposłuszeństwa? Czy może nie zgadzać się z nauczaniem soborów i papieży, jakie odnajduje w oficjalnych dokumentach kościelnych - konstytucjach, encyklikach, adhortacjach? Czy w końcu może ignorować zalecenia, jakie kierują do niego w swych listach pasterskich biskupi?
Termin "posłuszeństwo" źle się kojarzy. I słusznie! Bo tyle było i, co więcej, jest nadużyć, że nie powinno nas to dziwić. Niemniej jednak Kościoła nie można sobie wyobrazić bez posłuszeństwa. Z tym tylko, że niepodobna o posłuszeństwie myśleć inaczej niż w kontekście wiary i miłości. Jeśli człowiek nie dostrzega różnicy między Kościołem a jakąkolwiek inną instytucją, nawet najbardziej demokratyczną, to posłuszeństwo zawsze będzie dla niego czymś trudnym do zaakceptowania. Jeśli zaś Kościół rozumiemy jako wspólnotę dzieci Bożych, zawsze słabych, grzesznych, borykających się z losem i niedorastających do zadań, jakie stawia przed nami Jezus Chrystus, to posłuszeństwo jawić się będzie jako nieudolny sposób wypełniania przykazania miłości.

Strona redakcyjna