Spis treści
Wprowadzenie
1. Rozpoczęcie poszukiwań
Ponowne odczytywanie Ewangelii
i Dziejów Apostolskich
Skromne początki wielkiego przeznaczenia
2. Na początku- Zmartwychwstanie
Problem metody i logiki
Tak zwany sobór jerozolimski
Jezus prawdziwie zmartwychwstał!
3. Od jednego nauczyciela do drugiego
Piotr na podstawie czwartej Ewangelii
Piotr, uczeń Jana Chrzciciela
4. "Pierwszy" z apostołów
Ty będziesz nazywał się Piotr
Pierwsza «opoka» Kościoła
Wstęp
(....)
Jezus mu rzekł: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój...
(Mt 16,18)
Wtedy Piotr począł się zaklinać i przysięgać: Nie znam
tego człowieka.
(Mt 26,74)
Już same te dwa zdania, które od dwudziestu wieków rozbrzmiewają w chrześcijańskiej pamięci, wystarczają, by przywołać postać Piotra. Pierwsze zdanie wypowiedział sam Jezus, przyznając temu Apostołowi to, czego nie przyzna żadnemu innemu Apostołowi, a mianowicie miejsce, które czyni go niezastąpionym, miejsce u samych fundamentów Kościoła. Drugie zdanie to... słowa samego Piotra: słowa zdrady, zaparcia się, a więc słowa wyparcia się więzi z Jezusem, i to wypowiedziane wtedy,
Cytaty z Pisma Świętego wg Bibli Tysiąclecia, wyd. V [przyp. tłum].
kiedy Jezus został opuszczony przez wszystkich; nie mógł więc liczyć na ostatni bastion swoich wiernych, jaki stanowili Jego Apostołowie, szczególnie Piotr. Tak więc w tej najstraszniejszej chwili Jego krótkiego życia, gdy pośród okrutnych cierpień stał na progu śmierci, opuścili Go nie tylko wszyscy przyjaciele, ale i sam Piotr. Ten uprzywilejowany, obdarzony pełnią zaufania uczeń zawiódł Go do tego stopnia, że - w odruchu żałosnego strachu przed nic nie znaczącą, nie mającą żadnej władzy grupką służących, przed którymi z łatwością mógłby umknąć, nie będąc ścigany - wyparł się swojej znajomości z Nim.
A zatem ten, kogo sam Jezus wyróżnił spośród Apostołów, nie jest osobą pospolitą, zwyczajną - nawet jeśli dokonuje on czynu haniebnego. Tę szczególną, o zadziwiająco sprzecznych cechach postać ukazują nam liczne teksty Nowego Testamentu. Uwiecznione w nich zostały wydarzenia z życia Piotra, jego uczynki, słowa, a nawet dwa listy podpisane jego imieniem, a więc poparte jego autorytetem.
Do tego dochodzą pisma apokryficzne, powołujące się na niego bądź też jemu przypisywane, takie jak: Ewangelia Piotra, Apokalipsa Piotra czy Dzieje Piotra. Są to dawne teksty, których Kościół nie włączył do kanonu Pisma Świętego z rozmaitych po-
wodów, najczęściej ze względu na ich doktrynalną niepoprawność.
Autorytet Piotra wydaje się niepodważalny, chociaż niekiedy bywał on kwestionowany. Ma on w sobie coś szczególnego, co czyni go wyjątkowym, choć oczywiście podporządkowany jest najwyższemu autorytetowi Jezusa. W każdym razie żaden Apostoł, nawet Paweł z całym swym doświadczeniem, ze swymi przemyśleniami, niezwykłą inteligencją i mocą przekonywania nie może rościć sobie pretensji do uzyskania statusu Piotra - statusu, jaki jawi nam się z kart Nowego Testamentu.
Dalsze dzieje Kościoła aż po dzień dzisiejszy nieustannie potwierdzają ową doniosłą rolę Piotra. Pontyfikalna posługa papieża, którą Kościół katolicki zdecydowanie uznaje, a wokół której wybuchają niekiedy spory i polemiki, odnoszona jest właśnie do Piotra.
Książka ta nie jest pracą egzegetyczną czy historyczną. Jej zasadniczym zamierzeniem jest przedstawienie Piotra takiego, jakim ukazuje go Nowy Testament, ale i te kilka pism apokryficznych, powstałych niedługo po I wieku. Celem tej książki jest zachęcenie czytelników do lektury tekstów źródłowych z takiej perspektywy, by ujrzeć postać Piotra w całej jej złożoności.
Fragment tekstu
(...)
Od jednego nauczyciela do drugiego
Pewne elementy odpowiedzi na sformułowane wyżej pytanie znajdujemy w wydarzeniach opisanych na początku historii ewangelicznej. Nie należy jednak stracić z oczu faktu, że wydarzenia te zostały opisane z perspektywy całej drogi przebytej przez Piotra, a więc z perspektywy jego późniejszego życia. Ewangeliści starają się zatem już teraz tę przyszłość zasygnalizować i częściowo wyjaśnić, uczynić bardziej logiczną i spójną, tym bardziej, że - jak już wspomnieliśmy - wypowiedzi i czyny Piotra często ukazują postać pełną sprzeczności. Co mówią opisy tych pierwszych wydarzeń? Co wyjaśniają?
Piotr na podstawie czwartej Ewangelii
Jak już widzieliśmy w pierwszym rozdziale, pochodzenie Piotra jest dość pospolite, takie jak każdego przeciętnego Galilejczyka, żyjącego z połowu ryb.
Strona redakcyjna
Tytuł oryginału:
Simon Pierre, Apótre et compagnon
Copyright by Bayard Editions, 2001
Copyright by Wydawnictwo eSPe, Kraków 2003
Redakcja
Anna Matusiak
Konsultacja merytoryczna
o. prof. Tomasz Maria Dąbek OSB
Projekt okładki
Rafał Szłapa
Skład i łamanie
Krzysztof Rogalski
Za zezwoleniem Przełożonego Wyższego
Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów,
L. dz. 54/03 z dnia 5 marca 2003 r.
ks. Józef Tarnawski SP, Prowincjał
Wydanie I Kraków 2003
ISBN 83-89167-67-0
Wydawnictwo eSPe, 31-457 Kraków, ul. Meissnera 20
012/411-28-51, espe@pijarzy.pl; www.espe.pl
Druk: GRAFPRES, tel. 012/412-12-45