ks. Mieczysław Maliński

Wszystkie nasze dzienne sprawy

Kategoria

myśli rozważania

Wrocławska Księgarnia Archidiecezjalna

Cena 9.00 zł

ISBN 83-86968-58-3
402 strony
format 19x10,5x1,9 cm
oprawa miękka
Wrocław 1998
waga 0.298 kg
nr kat. Rhema 07399

Towar lub tytuł już niedostępny

Spis treści

XII. Którzy Pana oczekują
L Zobaczyli gwiazdę
II. Kto pragnie
III. Na Drodze Krzyżowej
IV. Dlaczego jesteście smutni?
V. Matka mojego Pana
VI. Wiarą góry przenosić
VII. Aby się modlić
VIII. Miara twojej miłości
IX. Niech się nie trwoży serce wasze
X. Gdzie skarb wasz
XI. Jako przechodnie

Fragment tekstu

(...)

ABY CHOĆ RĘKĘ NA NIE WŁOŻYŁ
W nieskazitelnie białej koszuli, dokładnie zapięty. Bijący brawo jedną ręką. Oglądacz wystaw, kin, kościołów, mszy świętych, dusz ludzkich, ich cierpień i radości. Nie dotknięty, nie naruszony. Przyglądający się pobłażliwie tym, którzy jak ćmy spalili sobie skrzydła w ogniu. Pełen satysfakcji, że ciebie to nie spotkało - że nie dałeś się nabrać. Z konwencjonalnym uśmiechem, w który ani ty sam, ani nikt nie wierzy. Rozmawiasz z pozorną powagą o pogodzie i spędzonym urlopie. Ale ciebie nie ma: jesteś doskonale nieobecny. I oni wiedzą, że ciebie nie ma. Jest tylko ściana: twoja pogarda. A tyś ukryty w wieży z kości słoniowej, nastawiony na przeczekanie burz, które przewalają się nad twoim niebem. A naprawdę to jesteś skrzywdzonym dzieckiem, obrażonym na ludzi i na świat, które ze swoją krzywdą poradzić sobie nie umie - które nie umie przebaczyć.

SYNOWIE TEGO ŚWIATA
Na co cię jeszcze stać? Czy na to, żeby potem przyjść, uścisnąć rękę i powiedzieć: Słuchaj, stary, ale byłeś wspaniały.
My, kibice, oglądacze, turyści życiowi, którzy zajęli stałe miejsce nie na arenie, ale na na widowni. Z hasłem naczelnym: Nie dać się wciągnąć, nie zdradzić swoich myśli, zamiarów nawet uśmiechem, nawet ruchem brwi, a już nigdy słowem. I patrzeć, jak sobie łby urywają. A potem - marzysz - gdy się wszystko skończy, gdy załatwią twoje sprawy swoimi rękami, gdy zaczną wynosić trupy bohaterów, wtedy ty, ściskając im w przejściu dłoń i nakładając wieniec laurowy, będziesz wiedział, jak się w życiu ustawić. Powiesz, że obraz to za surowy, że gdy o wielkie sprawy chodzi, nie muszą cię szukać. Wtedy nie zawiedziesz. A włączać się w głupstwa szkoda czasu i energii, a nade wszystko szkoda ryzykować. Tylko przyznaj: jakoś tak się dziwnie składa, że na twojej drodze wciąż nie ma tych wielkich spraw.

(...)

Strona redakcyjna