kard. Gerhard Muller

Cud nieśmiertelności. Co będzie po życiu ziemskim

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Notka

Co będzie po życiu ziemskim

CO NASTĄPI PO NASZEJ ŚMIERCI?
KTO MOŻE TRAFIĆ DO CZYŚĆCA LUB PIEKŁA?
JAK BĘDZIE WYGLĄDAŁ SĄD OSTATECZNY?


Życie chrześcijańskie od początku związane jest z nadzieją na osiągnięcie życia wiecznego.
Jednak wciąż na nowo pojawiają się pytania dotyczące śmierci, sądu szczegółowego, czyśćca, piekła czy sądu ostatecznego. Czy Kościół potrzebuje nowego wyjaśnienia tych zagadnień?
KARDYNAŁ GERHARD MÜLLER, wybitny teolog i były prefekt Kongregacji Nauki Wiary, w swojej książce spogląda na kontrowersje dotyczące teologii i filozofiii, które związane są z obietnicą życia wiecznego. Autor w szczegółowy sposób wyjaśnia czytelnikom problematykę naszego zbawienia. Dogłębne teksty kardynała stanowić będą cenną wskazówkę dla katolików, którzy wciąż szukają odpowiedzi na pytania o sens życia na ziemi i po śmierci.


KARDYNAŁ GERHARD MÜLLER
Niemiecki duchowny katolicki, biskup diecezjalny Ratyzbony w latach 2002-2012. Były prefekt Kongregacji Nauki Wiary oraz przewodniczący Papieskiej Komisji "Ecclesia Dei". Od 2014 roku kardynał diakon. Autor wielu książek, m.in. Jedność wiary.


Tak jak niebo nie jest pośmiertnym eldorado, tak piekło nie polega na pośmiertnym doznawaniu najwymyślniejszych tortur, za pomocą których wzgardzony kochanek dokonuje okrutnej zemsty, tortur potęgowanych brakiem widoków na to, że kiedykolwiek opuści się to straszliwe miejsce. To nie my "idziemy" do piekła, ale piekło, będące trwałym sprzeciwem wobec odnowienia nas w miłości Boga, przychodzi do nas. "Piekło", którego niewinne ofiary tyranów doświadczały w obozach pracy i zagłady, stanowi tylko plastyczne określenie nieopisanego zła doznawanego od innych ludzi. Piekło jako stan ostatecznego oddzielenia potępionych od Boga dotyczy grzeszników, którzy z premedytacją i w sposób radykalny do ostatniego tchnienia odrzucali miłość Boga i bliźniego. "Ogień piekielny" nie jest narzędziem dręczenia potępionych na duszy i ciele w celu instynktownego czy wręcz rozmyślnego zaspokajania żądzy zemsty lub wykorzystywania do tego demonicznych istot, bo taka - zupełnie absurdalna - wizja sprzeciwia się trójjedynej miłości przenikającej życie Boga.
Fragment

(Rh)