Remigiusz Popowski

Onomastykon Septuaginty

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Onomastykon Septuaginty to ważne i potrzebne dopełnienie pierwszego, a więc prawdziwie historycznego, przekładu całej Biblii Greckiej czyli Septuaginty na język polski, którego dokonał ks. prof. Remigiusz Popowski SDB.
Onomastykon Septuaginty może być wykorzystywany na wiele sposobów. Po pierwsze, służy do badań nad genezą, naturą i oddziaływaniem Septuaginty, potwierdzając, że jest to autonomiczna Biblia Grecka. Po drugie, stanowi pomoc do analiz porównawczych z Biblią Hebrajską, ukazując kierunki i tendencje w najstarszych i zaaprobowanych interpretacjach tradycji zawartych w księgach świętych biblijnego Izraela. Po trzecie, ponieważ grecki przekład Biblii ma swój rodowód w Egipcie, to wzgląd na nią pozwala naświetlić rozmaite aspekty specyfiki judaizmu hellenistycznego, ilustrując wielopostaciowość życia żydowskiego pod koniec ery przedchrześcijańskiej. Po czwarte, skoro Septuaginta stała się Biblią autorów Nowego Testamentu, co między innymi spowodowało to, że samo orędzie Jezusa Chrystusa oraz Dobra Nowina o Nim zostały utrwalone w języku greckim, to niniejszy Onomastykon może służyć do specjalistycznych badań porównawczych z pismami Nowego Testamentu. Po piąte, nazewnictwo Septuaginty weszło na stałe do słownictwa nie tylko greckich, ale także wielu łacińskich, ojców Kościoła. Zatem znajomość nazw własnych używanych w Septuagincie sprzyja lepszemu zrozumieniu ich dzieł.
Ukazanie się Onomastykonu Septuaginty wychodzi naprzeciw głosom tych biblistów i patrologów, którzy od dawna postulowali opracowanie i wydanie polskich słowników onomastyki biblijnej. Urzeczywistnia się to, co przez wiele dziesięcioleci wydawało się niemożliwe. Ogromna w tym zasługa ks. prof. Remigiusza Popowskiego SDB, pierwszego tłumacza Biblii Greckiej na język polski, oraz Oficyny Wydawniczej VOCATIO, która, pokonawszy rozmaite trudności, podjęła wyzwanie uwieńczone tak znakomitym skutkiem. Jest to również kolejne doniosłe osiągnięcie nauki polskiej w dziedzinie językoznawstwa i literaturoznawstwa, które pozwala wyrazić nadzieję, iż przyszłość zaobfituje w nowe projekty i dokonania. (Rh)