Magdalena Krzeptowska

Moja droga od rozpaczy do nadziei. Pocieszenie po śmierci dziecka

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Nakład wyczerpany!

Notka

Śmierć dziecka rodzice przeżywają jak koniec świata. Szok, bezgranicznie natężone cierpienie i dręczące pytanie "dlaczego?" łatwo przemieniają się w nieszczęścia ostateczne, niszczące człowieka i sens jego życia. Magdalena Krzeptowska doświadczenie utraty dwojga swoich dzieci opisuje w sposób niezwykle wnikliwy, odważny i dojrzały, a zarazem niepozbawiony ogromnego ładunku emocjonalnego. Ta osobista perspektywa została wzbogacona przenikliwymi spostrzeżeniami z listów Ojców Kościoła i filozofów starożytnych. Dzięki temu podwójnemu spojrzeniu książka może stać się przewodnikiem na niełatwej drodze ku nadziei.

Spis treści

Jacek Salij OP, Słowo wstępne

CZĘŚĆ I. DROGA

Wprowadzenie
Zjawisko śmierci
Konieczność pocieszenia
Czas żałoby
Siła płynąca z modlitwy
Świętych obcowanie
Prawda o zmartwychwstaniu niosąca pociechę
Bóg nie jest twórcą zła
Bóg pocieszyciel

CZĘŚĆ II. POCIESZENIE W TRADYCJI KOŚCIOŁA

Tematy konsolacyjne w listach Ojców Kościoła
Potrzeba płaczu
Opiewanie cnót zmarłego
Uświadomienie faktu śmierci. Powszechność umierania
Pierwsze otrząśnięcie się z rozpaczy
Czynniki mobilizujące do opamiętania
Nadzieja płynąca z wiary
Ganienie przedłużającej się rozpaczy
Przyjęcie właściwej postawy pod wpływem wiary
Pocieszenie płynące z wiary w zmartwychwstanie
Wartość modlitwy. Łączność ze zmarłymi dziećmi
Życie dziecka jako dar
Tęsknota
Wspominanie zmarłego dziecka
Tematy konsolacyjne w listach pisarzy pogańskich w świetle listów Ojców Kościoła
Odwołanie się do rozumnego myślenia
Wartość życia. Wczesna śmierć - wyzwoleniem od świata
Wiara w życie przyszłe
Praca nad wyjściem z rozpaczy. Walka ze smutkiem
Dążenie do osiągnięcia postawy doskonałej
Współczucie i współcierpienie
Śmiertelność natury ludzkiej. Powszechność losu
Sławienie pamięci zmarłego dziecka
Pocieszenia jako zabiegi terapeutyczne

Zakończenie

Bolesław Leśmian, Urszula Kochanowska

Marychna
Marta

Bogdan de Barbaro, Posłowie. Utrata, która wzbogaca