ks. Wiesław Piotrowski (red.)

Bądźmy świadkami Miłości. Materiały homiletyczne na rok liturgiczny 2009/2010 Cykl C część 1

Kategoria  Boże Narodzenie, Adwent

Wydawnictwo Biblos - Tarnów
Cena 17.90 zł

ISBN 978-83-7332-794-8
waga 0.224 kg
nr kat. Rhema 28459

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Nakład wyczerpany!



Pokaż koszyk

Notka

Pierwsza część materiałów homiletycznych na zbliżający się rok liturgiczny. Obejmuje ona homilie od I Niedzieli Adwentu go 6. Niedzieli Zwykłej. Tym razem koncentrują się one wokół hasła: "Bądźmy świadkami Miłości".

Spis treści

Wprowadzenie do programu duszpastersko-homiletycznego na rok 2009/2010

I NIEDZIELA ADWENTU - 29.11.2009

II NIEDZIELA ADWENTU - 06.12.2009

UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY - 08.12.2009

III NIEDZIELA ADWENTU - 13.12.2009

IV NIEDZIELA ADWENTU - 20.12.2009

UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO - 25.12.2009
- MSZA ŚWIĘTA O PÓŁNOCY
- MSZA ŚWIĘTA O ŚWICIE
- MSZA ŚWIĘTA W DZIEŃ

NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM, ŚWIĘTO NAJŚWIĘTSZEJ RODZINY - 27.12.2009

ZAKOŃCZENIE STAREGO ROKU - 31.12.2009

UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI - 01.01.2010

II NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM - 03.01.2010

UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO - 06.01.2010

ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO - 10.01.2010

II NIEDZIELA ZWYKŁA - 17.01.2010

III NIEDZIELA ZWYKŁA - 24.01.2010

IV NIEDZIELA ZWYKŁA - 31.02.2010

ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO - 02.02.2010

V NIEDZIELA ZWYKŁA - 07.02.2010

VI NIEDZIELA ZWYKŁA - 14.02.2010

Fragment tekstu

Kościół niosący Ewangelię nadziei

Wezwanie Ojca Świętego Jana Pawła II z adhortacji apostolskiej Ecclesia in Europa, aby nieść Ewangelię nadziei zarówno tym, którzy są ochrzczeni, jak i tym, którzy są dalecy od wiary (por. Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Ecclesia in Europa, 47), stało się myślą przewodnią dla ramowego programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2006-2010, przygotowanego przez Komisję Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski. Program ten uwzględnia pozytywne przemiany, jakie dokonały się w Polsce po 1989 roku, mianowicie coraz większe zaangażowanie osób wierzących w życie Kościoła, zwłaszcza w nowych ruchach i stowarzyszeniach katolickich, wzrost podmiotowości i współodpowiedzialności świeckich za misję ewangelizacyjną czy zwiększony ich udział w kreowaniu obrazu Kościoła. Bierze również pod uwagę negatywne skutki przemian społeczno-kulturowych w naszym kraju, na które składają się zobojętnienie religijne, niedojrzałość wiary, zaniechanie praktycznego odniesienia się do Boga, błędne określanie celów sakramentalnej wspólnoty małżeńskiej, brak szacunku dla życia, dążenie do łatwego i wygodnego życia oraz rezygnowanie z poszukiwania wartości duchowo-religijnych. W świetle tych czynników opracowano pięć szczegółowych programów mających na celu wskazanie kierunków działań pastoralnych.
Ramowy program duszpasterski Kościół niosący Ewangelię nadziei objął konkretne zagadnienia skupione wokół haseł: "Przywracajmy nadzieję ubogim" (rok 2005/2006), "Przypatrzmy się powołaniu naszemu" (rok 2006/2007), "Bądźmy uczniami Chrystusa" (rok 2007/2008), "Otoczmy troską życie" (rok 2008/2009) i "Bądźmy świadkami Miłości" (rok 2009/2010).
W pierwszym roku koncentrowaliśmy się na adresatach Ewangelii nadziei - ubogich, czyli ludziach, którzy cierpią niedostatek z przyczyn materialnych lub duchowych. Wskazywaliśmy przy tym możliwości udzielania im skutecznej pomocy. W drugim roku staraliśmy się pogłębiać rozumienie procesu wtajemniczenia w pełnię życia chrześcijańskiego, przejawiającej się m.in. w kierowaniu się nadzieją chrześcijańską w różnych powołaniach życiowych i zawodowych. Kolejny rok był okresem odczytywania zadań, jakie Chrystus stawia we współczesnym świecie tym, którzy przez chrzest święty stali się Jego uczniami. Ubiegły rok zwracał uwagę na wartość życia ludzkiego i przygotowywał do świadomego przeciwstawiania się cywilizacji śmierci w różnych jej przejawach poprzez ukazywanie piękna Ewangelii życia. Obecny zaś rok duszpasterski stanowi podsumowanie całego cyklu i ma być okazją do dostrzeżenia owoców życia nadzieją i uzasadnienia jej w codziennym życiu. W praktyce oznacza to dawanie świadectwa Bogu, który jest Miłością (por. 1 J 4,8).

 

Powrót