ks. Piotr Łabuda (red.)

Krąg biblijny zeszyt 10. Materiały dla duszp., animat. i wszystkich, którzy pragną czytać Pismo Święte

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Wydanie zeszytu 10 "Kręgu Biblijnego" zbiegło się z ogłoszeniem przez Benedykta XVI Roku Kapłańskiego. W liście go inaugurującym Papież zadał szereg pytań w imieniu własnym i braci kapłanów: "czy jesteśmy przeniknięci słowem Bożym? Czy jest ono doprawdy pokarmem, którym się posilamy, bardziej niż chleb i sprawy tego świata? Czy naprawdę je znamy? Czy je miłujemy? Czy troszczymy się wewnętrznie o to słowo do tego stopnia, aby rzeczywiście odciskało się ono na naszym życiu i kształtowało to nasze myślenie?". Pogłębianiu zażyłości z Pismem Świętym - zarówno kapłanów, jak i świeckich, we wzajemnej współpracy - służy Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II i towarzyszący mu periodyk "Krąg Biblijny", a także cała sieć parafialnych kręgów biblijnych. Tym razem - w części I - otrzymują one pomoc do rozważania ewangelii przygotowywanych na ostatni okres roku liturgicznego: od 23. niedzieli zwykłej do uroczystości Chrystusa Króla. W części II natomiast dużo miejsca poświęcono św. Pawłowi, w którym - jak napisał Ojciec Święty - jaśnieje przed naszymi oczami wspaniały wzór kapłana, całkowicie oddanego swej posłudze". Zeszyt został zaopatrzony w mapę Ziemi Świętej.

Spis treści

Przeniknięci słowem Bożym - Ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk


SPOTKANIA Z BIBLIĄ

Ks. dr Tomasz Siemieniec
1. Effatha (Mk 7,31-37)
Nieme chrześcijaństwo

2. Za kogo uważają Mnie ludzie? (Mk 8,27-35)
Kim dla mnie jest Mesjasz?

3. Przyszedł, żeby służyć (Mk 9,30-37)
Służba jako styl życia chrześcijanina

4. Kto by się stał powodem do grzechu... (Mk 9,38-50)
Walka ze złem

Ks. mgr lic Jan Jacek Stefanów
5. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela (Mk 10,2-16)
Wierni świadkowie miłosierdzia

6. Jednego ci brakuje (Mk 10,17-30)
Być uczniem Chrystusa - żyć pełnią życia, urzeczywistniać królestwo Boże

7. Nie tak będzie między wami (Mk 10,35-45)
Zanurzeni w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa

8. Oddawać cześć Ojcu w Duchu i w Prawdzie (J 4,19-24)
Dzieci jednego Boga

Ks. dr hab. Michał Bednarz
9. Góra Błogosławieństw (Mt 5,1-12a)
Czy chcesz być szczęśliwy?

10. Wdowi grosz (Mk 12,38-44)
Zaufać Bożej opatrzności

11. Nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie (Mk 13,24-32)
W oczekiwaniu na przyjście Pana

12. Tak, jestem królem (J 18,33b-37)
W drodze do królestwa Bożego


POZNAWAĆ BIBLIĘ

I. Wprowadzenie do Pisma Świętego - dr hab. Krzysztof Mielcarek
Świat apostoła Pawła - Tło geograficzno-archeologiczne:
Od Tarsu do Damaszku

II. Stary Testament - ks. dr hab. prof. KUL Mirosław Stanisław Wróbel
Księga Jozuego - nazwa, treść i orędzie teologiczne
Izraelici w ziemi Kanaan w świetle źródeł biblijnych i archeologicznych

III. Nowy Testament - ks. dr Piotr Łabuda
Aby poznać Pawła Apostoła, cz. 4. Pierwsza podróż misyjna

Fragment tekstu

Przeniknięci słowem Bożym

Jezus uznawał autorytet kapłanów Starego Testamentu. Poświadcza to i Marek, i Łukasz. Kiedy na przykład w drodze do Jerozolimy, na pograniczu Samarii i Galilei, spotkał dziesięciu trędowatych - zgodnie z nakazem z Księgi Kapłańskiej o czystości rytualnej - polecił im: "Idźcie, pokażcie się kapłanom!" (Łk 17,14). Oceniał jednak krytycznie fakt, że nie zawsze postępowali zgodnie ze swoim nauczaniem. Któż nie pamięta jego słów skierowanych do tłumów: "Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie" (Mt 23,3)? W 22. niedzielę zwykłą po raz kolejny usłyszymy, co ich czeka: "Ci tym surowszy dostaną wyrok" (Mk 12,40). Nic zatem dziwnego, że w Jezusie Chrystusie osoba i misja dążyły do doskonałej jedności. Do dziś powtarzamy Jego słowa wypowiedziane do Ojca w Ogrójcu: "Bądź wola Twoja". Wydarzenia następnych godzin całkowicie potwierdziły, jak wiążące były one dla Niego.
Benedykt XVI z okazji 150. rocznicy dies natalis proboszcza z Ars, św. Jana Marii Vianneya ogłosił Rok Kapłański. Rozpoczął się on w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, 19 czerwca 2009 r., i zakończy w tę samą uroczystość w 2010 r. W liście inaugurującym Ojciec Święty napisał, że kapłan - na wzór Jezusa Chrystusa - powinien pragnąć "identyfikacji ze swoją posługą. [...] Nie chodzi, rzecz jasna, by zapominać, że jej substancjalna skuteczność nie zależy od świętości szafarza; nie można jednak lekceważyć niezwykłej owocności rodzącej się ze spotkania obiektywnej świętości posługi z subiektywną świętością jej szafarza". Identyfikacja ta nie jest, oczywiście - ale też nigdy nie była - zadaniem łatwym. Bycie świadkiem Ewangelii zawsze wymaga zgody na ofiarę z własnego życia. Brak jednak tej zgody rodzi gorzkie owoce zgorszenia i odrzucenia. Tego też nie ukrywa Papież w swoim liście: "Istnieją niestety także nigdy nie dość opłakane sytuacje, w których sam Kościół musi cierpieć ze względu na niewierność swych sług". Cały też zatem Kościół winien się modlić o łaskę dla nich, aby sprostali powołaniu.
Pierwszorzędne znaczenie ma tutaj również zażyłość z Pismem Świętym. Benedykt XVI tak to ujął: "Aby nie zrodziła się w nas pustka egzystencjalna i nie została narażona skuteczność naszej posługi, trzeba byśmy się pytali ciągle na nowo: "Czy jesteśmy naprawdę przeniknięci słowem Bożym? Czy jest ono doprawdy pokarmem, którym się posilamy, bardziej niż chleb i sprawy tego świata? Czy naprawdę je znamy? Czy je miłujemy? Czy troszczymy się wewnętrznie o to słowo do tego stopnia, aby rzeczywiście odciskało się ono na naszym życiu i kształtowało nasze myślenie?"". W świetle tych przenikliwych słów łatwiej jest sobie uświadomić, jak ważnym przedsięwzięciem jest Dzieło Biblijne Jana Pawła II i towarzyszący mu periodyk "Krąg Biblijny". A także cała sieć parafialnych kręgów biblijnych, których racją istnienia jest wspólne - kapłanów i świeckich - zgłębianie Pisma Świętego - i to z myślą nie o czczej erudycji, ale o wzajemnym uświęceniu. Można też powiedzieć, że ich aktywność ma w sobie coś z ducha świętego Proboszcza z Ars. Benedykt XVI napisał: "Jego przykład skłania mnie do uwydatnienia przestrzeni współpracy, którą należy rozszerzać na wiernych świeckich". I cytuje przy okazji soborowy Dekret o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis: wzywa się ich, aby "szczerze uznawali i popierali godność świeckich i właściwy im udział w posłannictwie Kościoła [...] oraz aby chętnie słuchali świeckich, rozpatrując po bratersku ich pragnienia i uznając ich doświadczenie i kompetencję w różnych dziedzinach ludzkiego działania, by razem z nimi mogli rozpoznać znaki czasów". Należy ufać, że kręgi przyczyniają się do ubiblijnienia polskiej religijności i upodmiotowienia świeckich w Kościele - zgodnie z nauczaniem soborowym i oczekiwaniami obecnego pontyfikatu.
Z dużym jubileuszem - 150. rocznicy dies natalis Jana Marii Vianneya - zbiegł się mały jubileusz naszego pisma. To już dziesiąty jego zeszyt! Dobrze się chyba złożyło, że nie zabrakło w nim materiałów poświęconych Apostołowi Narodów, "w którym - jak napisał Ojciec Święty - jaśnieje przed naszymi oczyma wspaniały wzór kapłana, całkowicie oddanego swej posłudze". W ten sposób włączyliśmy się w rytm życia Kościoła powszechnego.