ks. Wiesław Piotrowski (red.)

Bądźmy uczniami Chrystusa. Mat.homilet.na rok lit.07/2008 cykl A cz.4

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Nakład wyczerpany!

Notka

To ostatnia część materiałów homiletycznych, przeznaczona na obecny rok liturgiczny. Materiały te stanowią inspirację do wskazywania wiernym odpowiedzi na pytanie: co dziś znaczy być uczniem Chrystusa i jak wypełniać powierzone zadania. Chrześcijanin bowiem, który rozpoznał swoje powołanie i je przyjął, nie może tylko na tym poprzestać, lecz musi iść dalej. Musi zastanawiać się, jaka jest jego misja w świecie, co ma robić, aby zachować ewangeliczne kryteria wartości i czego Chrystus oczekuje od niego.

Spis treści

Wprowadzenie do programu duszpastersko-homiletycznego na rok 2007/2008

XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA - 07.09.2008

UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY - 08.09.2008

XXIV NIEDZIELA ZWYKŁA, ŚWIĘTO PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO - 14.09.2008

XXV NIEDZIELA ZWYKŁA, ŚWIATOWY DZIEŃ ŚRODKÓW SPOŁECZNEGO PRZEKAZU - 21.09.2008

XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA - 28.09.2008

XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA - 05.10.2008

XXVIII NIEDZIELA ZWYKŁA, DZIEŃ PAPIESKI - 12.10.2008

XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA, NIEDZIELA MISYJNA - 19.10.2008

XXX NIEDZIELA ZWYKŁA, UROCZYSTOŚĆ POŚWIĘCENIA WŁASNEGO KOŚCIOŁA - 26.10.2008

UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH - 01.11.2008

XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA, WSPOMNIENIE WSZYSTKICH WIERNYCH ZMARŁYCH - 02.11.2008

XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA, ROCZNICA POŚWIĘCENIA BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ - 09.11.2008

XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA - 16.11.2008

XXXIV NIEDZIELA ZWYKŁA, UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA, KRÓLA WSZECHŚWIATA - 23.11.2008

Fragment tekstu

WPROWADZENIE DO PROGRAMU DUSZPASTERSKO-HOMILETYCZNEGO NA ROK 2007/2008

I. Powołanie do bycia uczniem Chrystusa
Hasłem obecnego roku duszpasterskiego są słowa: "Bądźmy uczniami Chrystusa". Program na ten rok został przygotowany przez Komisję Duszpasterstwa Ogólnego Konferencji Episkopatu Polski i przyjęty przez całą Konferencję. Jest on logiczną konsekwencją ubiegłorocznego programu, zatytułowanego: "Przypatrzmy się powołaniu naszemu". Przez cały miniony rok pogłębialiśmy świadomość naszego powołania do życia przez Boga, obdarzenia nas różnymi talentami oraz zdolnościami do wypełniania codziennych zadań i przede wszystkim wezwania do kroczenia drogą świętości na spotkanie z naszym Stwórcą w Jego wiecznym królestwie.
W sposób szczególny zastanawialiśmy się, jak najlepiej wypełnić zadania wynikające z powołania do kapłaństwa, życia zakonnego, do małżeństwa czy też życia w samotności. Niezależnie od stanu, do jakiego zostaliśmy powołani, wszyscy przez chrzest święty staliśmy się dziećmi Bożymi oraz przyoblekliśmy się
w Chrystusa i "zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie" (Rz 6,4). Święty Paweł przypomniał nam również, że przez chrzest Bóg powołał nas wszystkich, abyśmy byli podobni do obrazu Jego Syna (por. Rz 8,29).
Wskazując na powszechne powołanie do świętości w Kościele, Sobór Watykański II wprost ukazał nam Chrystusa jako wzór do naśladowania i wezwał nas, abyśmy idąc w Jego ślady, poświęcali się chwale Bożej i służbie bliźniemu. W Konstytucji dogmatycznej o Kościele czytamy: "Pan Jezus, boski Nauczyciel i Wzór wszelkiej doskonałości, głosił uczniom swoim jakiegokolwiek stanu - wszystkim razem i każdemu z osobna - świętość życia, której sam jest sprawcą i dokonawcą: "Bądźcie wy tedy doskonali, jako i Ojciec wasz niebieski doskonały jest" (Mt 5,48). Na wszystkich bowiem zesłał Ducha Świętego, który miał ich wewnętrznie pobudzić, aby miłowali Boga z całego serca swego, z całej duszy, z całej myśli i ze wszystkiej siły swojej (por. Mk 12,30) i aby siebie wzajemnie tak miłowali, jak Chrystus ich umiłował (por. J 13,34; 15,12). Wyznawcy Chrystusa, powołani przez Boga i usprawiedliwieni w Panu Jezusie nie ze względu na swe uczynki, lecz wedle postanowienia i łaski Bożej, w chrzcie wiary stali się prawdziwie synami Bożymi i uczestnikami natury Bożej, a przez to rzeczywiście świętymi" (KK 40).
Bycie uczniem Chrystusa jest więc naszym powołaniem
i stąd wszyscy winniśmy dokładnie je zgłębiać oraz wypełniać poprzez odpowiednio powierzone zadania i posługi. Sposób,
w jaki należy je realizować, ukazany jest w Ewangelii. Sam Jezus wskazał bowiem warunki, które każdy Jego uczeń powinien wypełniać. Z kolei Bóg Ojciec wezwał uczniów, aby słuchali Jezusa, zaufali Mu bez reszty i uczynili Go centrum swojego życia (por. Mt 17,5). To wezwanie odnosi się do każdego wyznawcy Chrystusa, gdyż uczniowie, których Mistrz z Nazaretu powołał, aby szli za Nim, są wcieleniem Kościoła wszystkich czasów. Dla nas jedynie różne mogą być zadania lub też sposób ich wypełniania (por. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. 1, Kraków 2007, s. 155-156).
Realizując tegoroczny program duszpasterski, będziemy starali się przede wszystkim ukazywać, co dziś znaczy być uczniem Chrystusa i jak wypełniać powierzone zadania. Chrześ-
cijanin, który rozpoznał swoje powołanie i je przyjął, nie może bowiem na tym poprzestać, lecz musi iść dalej. Musi zastanawiać się, jaka jest jego misja w świecie, co ma robić, aby zachować ewangeliczne kryteria wartości, czego Chrystus oczekuje od niego. Wymaga to nieustannego pogłębiania formacji i wypływania na głębię wiary, zwłaszcza poprzez modlitewne trwanie z Chrystusem oraz zgłębianie Jego nauki. Niezbędne przy tym jest ciągłe poznawanie samego Jezusa, którego jesteśmy uczniami. Pełna świadomość tego, co On dla nas uczynił i nadal czyni, jest najlepszą motywacją do gorliwego wypełniania obowiązków wypływających z zadań ucznia Chrystusa.