Monika Przybysz

Kościół w kryzysie? Crisis management w Kościele w Polsce

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Książka odpowiada na pytanie o możliwości zastosowania metody, techniki i narzędzi public relations w "zarządzaniu kryzysami eklezjalnymi" w Polsce w epoce mediów elektronicznych. Przedmiotem refleksji stały się sytuacje kryzysowe w Kościele polskim po 1989 r. w zakresie makro-, a więc o zasięgu krajowym lub diecezjalnym, zaś nade wszystko chodzi o zbadanie ich w wymiarze medialnym.

Spis treści

WSTĘP

1. Kościół w aspekcie instytucjonalnym (refleksja eklezjologicznofundamentalna)
2. "Otoczenie" eklezjalnego PR
3. Kryzys
4. Sytuacja kryzysowa
5. Crisis management
6. Public relations
7. Wiarygodność

ROZDZIAŁ I ... ZA POMOCĄ PUBLIC RELATIONS
1.1 Z dziejów PR
1.1.1 Prehistoria
1.1.2 Historia
1.2 Istota
1.2.1 Definicje
1.2.2 Zasady etyczne
1.2.3 Public relations wobec dziedzin pokrewnych
1.3 Cele
1.3.1 Cele strategiczne
1.3.1.1 Kształtowanie tożsamości (corporate identity)
1.3.1.2 Kształtowanie wizerunku (image)
1.3.1.3 Zyskiwanie wiarygodności i zaufania
1.3.2 Cele operacyjne

ROZDZIAŁ II ... ZARZĄDZANIE SYTUACJAMI KRYZYSOWYMI
2.1 Sytuacje kryzysowe
2.1.1 Klasyfikacja
2.1.1.1 Sytuacje kryzysowe zewnętrzne i wewnętrzne
2.1.1.2 Sytuacje kryzysowe asymilowane, asymilowalne i wymagające zarządzania
2.1.1.3 Inne typy podziałów
2.1.2 Etiologia
2.1.2.1 Źródła
2.1.2.2 Symptomy
2.1.2.3 Czynniki bezpośrednie
2.1.3 Przebieg
2.2 Teoria i praktyka zarządzania kryzysowego
2.2.1 Próby wyodrębniania faz zarządzania kryzysowego
2.2.2 Zarządzanie problemowe
2.2.3 Analiza sytuacji i planowanie
2.2.4 Powołanie zespołu zarządzania kryzysowego
2.2.5 Współpraca z otoczeniem wewnętrznym
2.2.6 Współpraca z otoczeniem zewnętrznym
2.3 Współpraca z mediami w kryzysie - wykorzystanie środków i zasad PR
2.3.1 Zasady operacyjne
2.3.2 Komunikowanie bezpośrednie
2.3.2.1 Konferencja prasowa
2.3.2.2 Wywiad
2.3.3 Komunikowanie pośrednie
2.3.3.1 Press release
2.3.3.2 Inne formy pisane
2.3.3.3 Internet
2.4 Ewaluacja i stabilizacja

ROZDZIAŁ III ... W KOŚCIELE W POLSCE
3.1 Studium przypadku - wybrane sytuacje kryzysowe w Kościele
w Polsce po 1989 roku
3.1.1 Kryzys wokół obecności znaku krzyża w Auschwitz
3.1.2 "Przystanek Jezus"
3.1.3 Lustracja ks. Michała Czajkowskiego w "Więzi"
3.2 Znajomość PR i crisis management wśród osób odpowiedzialnych za relacje z mediami
3.2.1 Analiza ogólna
3.2.2 Analiza szczegółowa
3.2.2.1 Pytanie 1 - obecność funkcji rzecznika w diecezji
3.2.2.2 Pytanie 2 - motywy powołania
3.2.2.3 Pytanie 3 - osoba rzecznika
3.2.2.4 Pytanie 4 - łączenie funkcji
3.2.2.5 Pytanie 5 - wykształcenie rzecznika
3.2.2.6 Pytanie 6 - organizacja konferencji prasowych,
wydawanie oświadczeń
3.2.2.7 Pytanie 7 - racje interwencji rzeczników
3.2.2.8 Pytanie 8 - kontakty z mediami władz diecezji
3.2.2.9 Pytanie 9 - trudności w kontaktach z mediami
3.2.2.10 Pytanie 10 - podstawowe obszary zainteresowania mediów
3.2.2.11 Pytanie 11 - sytuacje kryzysowe
3.2.2.12 Pytanie 12 - prostowanie fałszywych informacji
3.2.2.13 Pytanie 13 - klasyfikacja sytuacji kryzysowych
3.2.2.14 Pytanie 14 - strona internetowa
3.2.2.15 Ewentualne uwagi / uzupełnienia
3.3 Postulaty

ZAKOŃCZENIE

BIBLIOGRAFIA
DOKUMENTY URZĘDU NAUCZYCIELSKIEGO
LITERATURA EKLEZJOLOGICZNA
PUBLIC RELATIONS
CRISIS MANAGEMENT
ZARZĄDZANIE I MARKETING
MEDIA I KOMUNIKOWANIE SPOŁECZNE
STUDIA PRZYPADKÓW
a) "Krzyże oświęcimskie"
b) "Przystanek Jezus"
c) "Lustracja ks. M. Czajkowskiego"

INNE

Fragment tekstu

... ZA POMOCĄ PUBLIC RELATIONS ...

Termin public relations tłumaczy się z języka angielskiego jako "relacje z publicznością", a więc kontakty ze zbiorowościami społecznymi, bądź też jako "stosunki publiczne". Często przy tłumaczeniu dodaje się przymiotnik "dwustronne". Takie określenie lepiej oddaje naturę współczesnych działań public relations jako interaktywnej formy komunikacji, w której określona grupa odbiorców nie tylko otrzymuje informację (treść, przekaz) od jej nadawcy, ale również ocenia jej wiarygodność.
Wielokrotnie podejmowano próby tłumaczenia terminu public relations na język polski. Najpowszechniej przyjęło się określenie "promocja reputacji", pochodzące z podręcznika z tej dziedziny w języku polskim : Public Relations czyli Promocja Reputacji, autorstwa A. Kadragič i P. Czarnowskiego, oraz jego drugiej części, autorstwa T. Gobana-Klasa. Pojawiły się także inne tłumaczenia: "podtrzymywanie relacji", "propagowanie reputacji", "publiczny rozgłos", "porozumienie i reakcja", wszystkie starające się oddawać istotę rzeczy przy jednoczesnym zachowaniu skrótu PR. To właśnie angielska wersja nazewnictwa wraz z jej skrótem jest w polskiej literaturze najpowszechniejsza. Specjalista w zakresie tej dziedziny w Polsce to "PR-owiec", nazwy tej nie ma jednak na liście zawodów wykonywanych. Stąd określenia wpisywane w oficjalne dokumenty zatrudnienia zawierają na przykład takie sformułowania, jak "doradca ds. wizerunku", "specjalista ds. komunikacji", "doradca medialny", "specjalista ds. marketingu", "specjalista zarządzania informacją".
Niniejszy rozdział ma na celu zarysowanie szerszego kontekstu problematyki oraz nakreślenie instrumentarium dla zarządzania sytuacjami kryzysowymi - to właśnie z PR medialne crisis management czerpie w sposób istotny, jeśli chodzi o różnorodne dostępne środki, instrumenty, techniki i narzędzia komunikowania. PR zostanie w tym rozdziale ukazany przez opis jego historii, dalej - przez zdefiniowanie jego istoty, w końcu - przez określenie celów i przedstawienie zasad etycznych.