ks. Wiesław Piotrowski (red.)

Bądźmy uczniami Chrystusa.Mater.homil.na rok lit.2007/2008 Cykl A cz.1

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Nakład wyczerpany!

Notka

Niniejszy zbiór homilii, realizując hasło obecnego roku duszpasterskiego "Bądźmy uczniami Chrystusa", ma na celu ukazywać, co dziś znaczy być uczniem Chrystusa i jak wypełniać powierzone przez Niego działania. Część I tychże materiałów homiletycznych zawiera kazania na niedziele i święta Adwentu, okresu Bożego Narodzenia i następującego po nim okresu zwykłego, gdzie szczególną uwagę zwraca się na to, aby "być uczniem Chrystusa w rodzinie, pracy zawodowej i życiu społecznym".

Spis treści

Wprowadzenie do programu duszpastersko-homiletycznego na rok 2007/2008
I NIEDZIELA ADWENTU - 02.12.2007
UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ
MARYI PANNY - 08.12.2007
II NIEDZIELA ADWENTU - 09.12.2007
III NIEDZIELA ADWENTU - 16.12.2007
IV NIEDZIELA ADWENTU - 23.12.2007
UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO - 25.12.2007
- MSZA ŚWIĘTA O PÓŁNOCY
- MSZA ŚWIĘTA O ŚWICIE
- MSZA ŚWIĘTA W DZIEŃ
NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM,
ŚWIĘTO NAJŚWIĘTSZEJ RODZINY - 30.12.2007
ZAKOŃCZENIE STAREGO ROKU - 31.12.2007
UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI - 01.01.2008
II NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM, UROCZYSTOŚĆ
OBJAWIENIA PAŃSKIEGO - 06.01.2008
ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO - 13.01.2008
II NIEDZIELA ZWYKŁA - 20.01.2008
III NIEDZIELA ZWYKŁA - 27.01.2008
ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO - 02.02.2008
IV NIEDZIELA ZWYKŁA - 03.02.2008

Fragment tekstu

I. Powołanie do bycia uczniem Chrystusa
Hasłem programu obecnego roku duszpasterskiego są słowa: "Bądźmy uczniami Chrystusa". Program ten został przygotowany przez Komisję Duszpasterstwa Konferencję Episkopatu i przyjęty przez całą Konferencję. Jest on logiczną konsekwencją ubiegłorocznego programu, zatytułowanego: "Przypatrzmy się powołaniu naszemu". Przez cały miniony rok pogłębialiśmy świadomość naszego powołania do życia przez Boga, obdarzenia nas różnymi talentami oraz zdolnościami do wypełniania codziennych zadań i przede wszystkim wezwania do kroczenia drogą świętości na spotkanie z naszym Stwórcom w Jego wiecznym królestwie.
W sposób szczególny zastanawialiśmy się jak najlepiej wypełnić zadania wynikające z powołania do kapłaństwa, życia zakonnego, do małżeństwa, czy tez życia w samotności. Niezależnie od stanu, do jakiego zostaliśmy powołani, wszyscy przez chrzest święty staliśmy się dziećmi Bożymi oraz przyoblekliśmy się w Chrystusa i "zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie" (Rz 6,4). Święty Paweł przypomniał nam również, że przez chrzest Bóg powołał nas wszystkich, abyśmy byli podobni do obrazu Jego Syna (por. Rz 8,29).
Wskazując na powszechne powołanie do świętości w Kościele Sobór Watykański II ukazał nam wprost Chrystusa jako wzór do naśladowania i wezwał nas, abyśmy idąc w Jego ślady poświęcali się chwale Bożej i służbie bliźniemu. W Konstytucji dogmatycznej o Kościele czytamy: "Pan Jezus, boski Nauczyciel i Wzór wszelkiej doskonałości, głosił uczniom swoim jakiegokolwiek stanu - wszystkim razem i każdemu z osobna - świętość życia, której sam jest sprawcą i dokonawcą: "Bądźcie wy tedy doskonali, jako i Ojciec wasz niebieski doskonały jest" (Mt 5,48). Na wszystkich bowiem zesłał Ducha Świętego, który miał ich wewnętrznie pobudzić, aby miłowali Boga z całego serca swego, z całej duszy, i z całej myśli i ze wszystkiej siły swojej (por. Mk 12,30) i aby siebie wzajemnie tak miłowali, jak Chrystus ich umiłował (por. J 13,34; 15,12). Wyznawcy Chrystusa, powołani przez Boga i usprawiedliwieni w Panu Jezusie nie ze względu na swe uczynki, lecz wedle postanowienia i łaski Bożej, w chrzcie wiary stali się prawdziwie synami Bożymi i uczestnikami natury Bożej, a przez to rzeczywiście świętymi" (KK 40).
Bycie uczniem Chrystusa jest więc naszym powołaniem i stąd wszyscy winniśmy dokładnie je zgłębiać oraz wypełniać poprzez odpowiednio powierzone zadania i posługi. Sposób, w jaki należy je realizować, ukazany jest w Ewangelii. Sam Jezus wskazał bowiem warunki, które każdy Jego uczeń powinien wypełniać. Z kolei Bóg Ojciec wezwał uczniów, aby słuchali Jezusa, zaufali Mu bez reszty i uczynili centrum swojego (por. Mt 17,5). To wezwanie odnosi się do każdego wyznawcy Chrystusa, gdyż uczniowie, których Mistrz z Nazaretu powołał, aby szli za Nim, są wcieleniem Kościoła wszystkich czasów. Dla nas jedynie różne mogą być zadania lub też sposób ich wypełniania (por. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. 1, Kraków 2007, s. 155-156).
Realizując tegoroczny program duszpasterski będziemy starali się przede wszystkim ukazywać. co znaczy dziś być uczniem Chrystusa i jak wypełniać powierzone zadania. Chrześcijanin, który rozpoznał swoje powołanie i je przyjął nie może bowiem na tym poprzestać lecz musi iść dalej. Musi zastanawiać się jaka jest jego misja w świecie, co ma robić, aby zachować ewangeliczne kryteria wartości, czego Chrystus oczekuje od niego. Wymaga to nieustannego pogłębiania formacji i wypływania na głębię wiary, zwłaszcza poprzez modlitewne trwanie z Chrystusem oraz zgłębianie Jego nauki. Niezbędne przy tym jest ciągłe poznawanie samego Jezusa, którego jesteśmy uczniami. Pełna świadomość tego, co On dla nas uczynił i nadal czyni, jest najlepszą motywacją do gorliwego wypełniania obowiązków wypływających z zadań ucznia Chrystusa.