ks. Janusz Nagórny, Piotr Kieniewicz MIC

W pół drogi

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Pokochałem cierpiących, bo są bliżej Boga niż ja.
(Jacek, 1988 r.)

Miał niespełna dwadzieścia pięć lat, kiedy przyszło mu odejść do Pana w nocy z 31 maja na l czerwca 1991 r. Za kilka godzin miał stanąć na polskiej ziemi - już po raz czwarty - Ojciec św. Jan Paweł II. Kiedy polski Papież przybył do Rzeszowa, rodzinny dom Jacka w pobliskiej wsi - Palikówce - był domem żałoby. Jacek mógł już tylko na sposób duchowy pielgrzymować wraz z Ojcem św.
Jacek Krawczyk - nasz Jacek: nasz w rodzinie i nasz w małżeństwie, które zawarł na kilka miesięcy przed śmiercią; nasz jako uczeń i student; nasz jako pacjent szpitala i nasz wówczas, kiedy sam spieszył z samarytańską posługą; nasz w przyjaźni...
(ks. Janusz Nagórny)

Piętnaście lat po śmierci Jacka jego profesor - ks. Janusz - sam odchodzi do Pana z powodu choroby nowotworowej. Bez wątpienia uczeń i profesor doświadczyli podobnych przeżyć związanych z cierpieniem. Przeżycia te dotyczyły ważnych relacji - wobec siebie i Boga, wobec pracowników służby zdrowia, rodziny i przyjaciół.
(ks. Krzysztof Jeżyna - fragment Wstępu)