ks. Janusz Królikowski (opr.)

Do Serca Twego, Królu Królów. Modlitewnik

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Notka

Modlitewnik opracowany przez ks. Janusza Królikowskiego z myślą o potrzebach Wspólnot dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zebrane przez niego teksty modlitw mają za sobą już długą tradycję, co sprawia, że posiadają one szczególną wartość. Modlitwenik zawiera między innymi trzy warianty Drogi krzyżowej: "Nasze życie w Jego życiu", "Serce świata", "Ludzka droga Syna Bożego", a także cykl szczególnie pogłębionych rozważań różańcowych.

Spis treści

Słowo wstępne

Zawsze się modlić i nigdy nie ustawać

1. MODLITWY PORANNE

2. CHWILE MODLITWY
Akty strzeliste
Akt wiary
Akt nadziei
Akt miłości
Akt żalu

3. MODLITWY POŁUDNIOWE
Anioł Pański
Królowo nieba

4. MODLITWY WIECZORNE

5. MODLITWY WSPÓLNOTY
Modlitwa o narodową intronizację
Najświętszego Serca Jezusowego

6. RACHUNEK SUMIENIA
a) Miłość Boga
b) Miłość bliźniego
c) Miłość Kościoła
d) Życie osobiste

7. DO PRZENAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY
Modlitwa przekazana dzieciom fatimskim

8. MODLITWY DO BOGA OJCA
Koronka do Miłosierdzia Bożego

9. DO SYNA BOŻEGO
Litania do Najświętszego Imienia Jezus
Litania do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana

9.1. DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Litania do Serca Pana Jezusa
Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa
Uwielbienie Najświętszego Serca Jezusa
Akt wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa
Małe ofiarowanie się Sercu Bożemu św. Małgorzaty Marii Alacoque
Obietnice Najświętszego Serca Jezusa dla tych, którzy żyją Jego duchem
Osobisty akt intronizacji służebnicy Bożej Rozalii Celak
Akt poświęcenia Bożemu Sercu Narodu Polskiego
Akt Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w rodzinie

9.2. MODLITWY DO CHRYSTUSA
Król Miłości
Litania do Imienia Chrystusa Króla

9.3.DROGA KRZYŻOWA
Nasze życie w Jego życiu
Stacja I Jezus na śmierć skazany
Stacja II Jezus bierze krzyż na ramiona swoje
Stacja III Jezus po raz pierwszy upada pod krzyżem
Stacja IV Jezus spotyka Matkę swoją
Stacja V Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi
Stacja VI Weronika ociera twarz Jezusowi
Stacja VII Jezus po raz drugi upada pod krzyżem
Stacja VIII Jezus pociesza płaczące niewiasty
Stacja IX Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem
Stacja X Jezus z szat obnażony
Stacja XI Jezus do krzyża przybity
Stacja XII Jezus umiera na krzyżu
Stacja XIII Jezus z krzyża zdjęty
Stacja XIV Jezus do grobu złożony

Serce świata
Stacja I Pan Jezus na śmierć skazany
Stacja II Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Stacja III Pierwszy upadek Jezusa pod krzyżem
Stacja IV Pan Jezus spotyka swoją Matkę
Stacja V Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi
Stacja VI Weronika ociera twarz Jezusowi
Stacja VII Pan Jezus po raz drugi upada pod krzyżem
Stacja VIII Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty
Stacja IX Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem
Stacja X Pan Jezus z szat obnażony
Stacja XI Pan Jezus przybity do krzyża
Stacja XII Pan Jezus umiera na krzyżu
Stacja XIII Pan Jezus zdjęty z krzyża i powierzony Matce
Stacja XIV Pan Jezus złożony do grobu

Ludzka droga Syna Bożego
Stacja I Jezus na śmierć skazany
Stacja II Jezus bierze krzyż na swe ramiona
Stacja III Pierwszy upadek pod krzyżem
Stacja IV Jezus spotyka swą Matkę
Stacja V Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż
Stacja VI Weronika ociera twarz Jezusowi
Stacja VII Drugi upadek pod krzyżem
Stacja VIII Jezus napomina kobiety jerozolimskie
Stacja IX Trzeci upadek pod krzyżem
Stacja X Obnażenie na Golgocie
Stacja XI Jezus przybity do krzyża
Stacja XII Jezus umiera na krzyżu
Stacja XIII Jezus zdjęty z krzyża i złożony w ramionach Matki
Stacja XIV Ciało Jezusa złożone w grobie

9.4. ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU
a) Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu
b) Bądź uwielbiony Chryste, Królu królów
c) Aby uczcić Jezusa, miłować i wyznać naszą wiarę
d) Oddajemy Ci pokłon

10. MODLITWY DO DUCHA ŚWIĘTEGO
Litania do Ducha Świętego

11. MODLITWY DO MATKI BOŻEJ
Różaniec
Odpowiadamy Bogu w duchu Maryi

Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
2. Nawiedzenie św. Elżbiety
3. Narodzenie Pana Jezusa
4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

Tajemnice światła
1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
2. Objawienie Jezusa na weselu Kanie Galilejskiej
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
4. Przemienienie na górze Tabor
5. Ustanowienie Eucharystii

Tajemnice bolesne
1. Modlitwa w Ogrójcu
2. Biczowanie
3. Ukoronowanie cierniem
4. Dźwiganie krzyża
5. Śmierć na krzyżu

Tajemnice chwalebne
1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
3. Zesłanie Ducha Świętego
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi

Litania Loretańska

12. DO ANIOŁÓW I ŚWIĘTYCH
Do św. Michała Archanioła
Do Anioła Stróża
Litania do Anioła Stróża Polski
Wołanie o światło Anioła Stróża Polski
Aniele Stróżu Polski przedziwny
Litania do świętego Józefa
Modlitwa do św. Józefa
Litania do Wszystkich Świętych

I. Błagania do Boga
II. Wezwania do Świętych
Patriarchowie i Prorocy
Męczennicy
Biskupi i Doktorzy Kościoła
Kapłani i zakonnicy
III. Wezwania do Chrystusa Króla
IV. Błagania w różnych potrzebach
V. Zakończenie

Litania Narodu Polskiego

Wezwania do polskich
Świętych i Błogosławionych

Do św. Piotra i Pawła (29 czerwca)
Do św. Alberta Chmielowskiego (17 czerwca)
Do św. Andrzeja Boboli (16 maja)
Do św. Andrzeja Świerada (13 lipca)
Do św. Anny patronki matek (26 lipca)
Do św. Antoniego z Padwy (13 czerwca)
Do św. Franciszka z Asyżu (4 października)
Do św. Jacka (17 sierpnia)
Do św. Jadwigi, królowej
Do św. Jadwigi Śląskiej (16 października)
Do św. Jana Kantego (20 października)
Do św. Jana z Dukli (3 października)
Do bł. Karoliny Kózkówny (18 listopada)
Do św. Kazimierza (4 marca)
Do św. Kingi (24 lipca)
Do św. Maksymiliana Marii Kolbego (14 sierpnia)
Do bł. Marii Teresy Ledóchowskiej (6 lipca)
Do św. Rafała Kalinowskiego (20 listopada)
Modlitwa do św. Stanisława
Biskupa i Męczennika
Do św. Stanisława Kostki (18 września)
Do św. Urszuli Ledóchowskiej
Do św. Wojciecha (23 kwietnia)
Do świętego Patrona
Do Patrona parafii
Modlitwa za Ojczyznę
Pokażmy światu, że się kochamy
Modlitwa o beatyfikację oraz łaski za stawiennictwem
Służebnicy Bożej Rozalii Celak

Fragment tekstu

Zawsze się modlić i nigdy nie ustawać

"Człowiek nie uczy się widzieć, ponieważ jest to dziełem natury. Piękna modlitwy nie uczy się człowiek od nauczających jej. Ona ma w sobie swojego Nauczyciela, Boga, który daje modlitwę temu, kto się modli" - św. Jan Klimach.

Modlitwa chrześcijanina jest żywym związkiem wierzącego z nieskończenie dobrym Bogiem Ojcem, z Jego Synem Jezusem Chrystusem i z Duchem Świętym. Życie modlitwy polega na stałym trwaniu w obecności Trójjedynego Boga i w komunii z Nim, które stanowi filar i podporę życia chrześcijańskiego. Sam Jezus Chrystus, wcielony Syn Boży, często i na długo przerywał swoją działalność, aby się modlić, oraz powołał wszystkich uczniów do modlitwy, czyniąc z niej istotny wymiar ich życia.
Skąd rodzi się potrzeba modlitwy? Czy nie wystarczyłoby uczciwie i chętnie poświęcić się obowiązkom rodzinnym i zawodowym oraz dobrym uczynkom? Czy chrześcijanin nie ma czegoś więcej i czegoś ważniejszego do zrobienia?
Modlitwa jest pierwszym i podstawowym aktem cnoty religijności, czyli opartego na sprawiedliwości oddawania Bogu tego, do czego jesteśmy zobowiązani jako stworzenia. Życie wierzącego nie polega tylko na pracy i aktywności. W swoim codziennym pielgrzymowaniu człowiek potrzebuje adoracji, kontemplacji, milczenia, przyjaźni, świętowania, na co wskazują między innymi wielowiekowe doświadczenia świętych. Ośrodkiem tych doświadczeń jest właśnie modlitwa, do której po bratersku zachęcają nas mistrzowie życia chrześcijańskiego: "Modlitwa jest duchowym podatkiem, który dusza składa Bogu ze swojego wnętrza. Należy uważać, żeby nie stracił swej wartości" (św. Jan Złotousty); "Wiedz, że w twoim sercu znajduje się Chrystus i że, jeśli powierzysz się Chrystusowi, twoje serce zostanie zachowane" (Mikołaj Kabasilas).
Na modlitwie człowiek przeżywa w sposób najbardziej osobowy swoją zależność od Boga i swoją miłość do Niego; dziękuje Mu i wysławia Go za otrzymane dary; prosi o natchnienia, dary i pomoce, których potrzebę odczuwa; przygotowuje się do przyjęcia tych darów, które są przedmiotem jego nadziei. Mówiąc ściślej, chrześcijanin przez modlitwę urzeczywistnia swoją synowską komunię z Ojcem w Chrystusie za pośrednictwem Ducha Świętego, wyrażając na różne sposoby swoją podstawową postawę wiary, nadziei i miłości, zależnie od sytuacji indywidualnych i wspólnotowych, w jakich się znajduje, jakie są przedmiotem jego troski i jego ufności. Modlitwa jest więc słusznie nazywana "spotkaniem z Bogiem" bądź "rozmową z Nim".
W historii zbawienia Bóg objawia się jako Osoba, która mówi i słucha, wyrażając w ten sposób swoją bliskość w stosunku do człowieka. Modlitwa chrześcijańska oznacza wsłuchiwanie się w słowo Boga, który ciągle na nowo mówi do człowieka i który słucha, gdy zwraca się on do Niego przez swoje słowo, gdy "wylewa" przed Nim swoje serce i uznaje Go za Pana swojego życia i przeznaczenia.
Naszym pierwszym "Rozmówcą" jest Ojciec, pierwsza Osoba Trójcy Świętej. To ostatecznie do Niego, jako do Początku i Zasady Syna i Ducha oraz Źródła całego bytu, wszelkiego dobra i wszystkich łask, zarówno w uwielbieniu, jak i w prośbie, zwraca się chrześcijanin. Już starożytni chrześcijanie bronili tego przekonania, mówiąc: "Gdy gromadzimy się przy ołtarzu, zawsze do Ojca kieruje się modlitwa". Modlitwa chrześcijanina jest wyrazem synowskiej zażyłości z Ojcem, przedłużającym modlitwę Jezusa i urzeczywistniającym jego lekcję modlitwy, której dziedzictwem jest nasze "Ojcze nasz". Utrwalając się w adoracji i miłości synowskiej, ożywiana przez Ducha Świętego i złączona z Misterium Paschalnym Chrystusa, dochodzi ona do Ojca i otwiera przed nami Jego tkliwe serce.
Jak Ojciec jest celem, tak Jezus Chrystus jest drogą modlitwy chrześcijańskiej. Łączy On modlitwę Kościoła ze swoją modlitwą. Każda modlitwa, począwszy od prostych i niewinnych słów dziecka do kontemplacji mistycznej, jest zanoszona w Jego imię. Jezus wstawia się za nami jako nasz Pośrednik i modlimy się do Niego jako do Boga. "(Jezus) modli się za nas jako nasz Kapłan; modli się w nas, bo jest Głową Ciała, którym jesteśmy, a modlimy się do Niego, bo jest naszym Bogiem" (św. Augustyn).
Duch Święty uzdalnia nas do mówienia: Abba-Ojcze!, wstawia się za nami według planów Bożych oraz modli się w nas. Jednoczy On cały Kościół wokół jedynej modlitwy Chrystusa i kieruje ją do Ojca. On jest także podstawowym darem, o który powinniśmy prosić na modlitwie.
W zależności od Chrystusa jedynego Pośrednika, także święci uczestniczą w naszej modlitwie: ich życie jest dla nas lekcją modlitwy i do nich zwracamy się z naszymi modlitwami. Uczą nas modlić się swoim przykładem i swoimi modlitwami. Uwielbiamy i prosimy Boga wraz z nimi w jednej komunii świętych. Prosząc o ich wstawiennictwo, uznajemy naszą niegodność osobistego stanięcia przed majestatem Bożym oraz potrzebę braci także w niebie.
Wśród świętych wyjątkowe miejsce zajmuje Maryja Dziewica, Matka naszego Pana. Jest Ona wzorem modlitwy chrześcijańskiej, rozumianej jako słuchanie, kontemplacja, uwielbienie i wstawiennictwo. Towarzyszy Ona, jako Orantka doskonała, modlitwie Kościoła i do Niej kieruje się nasze uwielbienie i nasza prośba, by wstawiała się za nas grzeszników w naszych codziennych potrzebach, a także w godzinie śmierci.
Chrześcijanin nie unika i nie może unikać aktów bezpośredniego, kochającego i poznającego spojrzenia na Boga. Także w swojej czci niezmierzonego, niedostępnego i niewypowiedzianego Trójjedynego Boga chrześcijanin nie ogranicza się do pełnego dystansu milczenia i szanującej bierności, ale mimo wszelkich trudności i ograniczeń próbuje nadawać Mu imię (imiona) oraz wypowiadać przed Nim to, jak w Niego wierzy, co czuje wobec Niego, w czym pokłada nadzieję, co przeżywa, czego pragnie i oczekuje, jak Go miłuje i jak chciałby Go miłować. W ten sposób zbliżamy się do Boga, nie zadowalając się tym, by tylko On na nas spoglądał, by sam troszczył się o nas i nasze potrzeby, by sam wnikał w tajniki naszego serca.
Nasza święta służba modlitwy wyraża się w słowach, którymi zwracamy się do Boga. Korzystając ze wspaniałego daru mowy pragniemy słowami oddać Bogu chwałę w adoracji, uwielbieniu, dziękczynieniu i prośbie. Naszymi ubogimi słowami, które rodzą się z naszego "czynu serca" (Karl Rahner), otwieramy przestrzeń ducha, w którą Bóg może wlewać wspaniałość łask, a przez to wlanie dać naszym słowom nową zdolność adoracji, uwielbienia, dziękczynienia i proszenia.
Słowa naszych modlitw mają ten właściwy głęboki sens, żeby błogosławieństwo, które spłynęło na świat ze słowa Bożego, jako rzeczywistość uświęcająca, przenikająca i uświęcająca całe życie ludzkie, uobecniało się w ciągle nowy sposób oraz stawało się widzialne i owocne w naszym życiu.
Jako wierzący w konkretnego Boga i przeżywający konkretne sytuacje, zwracamy się więc do Boga konkretnymi słowami, których forma i treść zależy od wewnętrznych inspiracji stanów ducha, od naszych doświadczeń i przeżyć, od naszego poznania i wiary w Boga.
Teksty modlitw, jakie tu zostały zebrane, mają za sobą potwierdzenie chrześcijańskiej tradycji modlitewnej, która sprawia, że posiadają one szczególną wartość i mogą być bardzo przydatne do ubogacenia naszych modlitw oraz do kształtowania formy i treści naszych słów, którymi zwracamy się do Trójjedynego Boga oraz Maryi, Matki Bożej, i świętych w różnych doświadczeniach naszego ducha oraz wielorakich sytuacjach naszej egzystencji.