Abp Bruno Forte

Rekolekcje papieskie - Podążając za Tobą, światłem życia

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Książka ta jest zapisem rekolekcji wygłoszonych przez arcybiskupa Bruno Forte dla Papieża Jana Pawła II i jego najbliższych współpracowników w Watykanie w 2004 roku.
Drogi Księże Profesorze, z radością pragnę wyrazić moją serdeczną wdzięczność na koniec tych rekolekcji, w czasie których prowadził nas Ksiądz w kontemplacji tajemnicy Chrystusa, proponując nam głębokie medytacje na temat: "Idąc za Tobą, światłem życia".
[...] Razem z moimi współpracownikami z Kurii Rzymskiej odnieśliśmy pożytek z tych refleksji, wyróżniających się oryginalnością myśli oraz rozległą wiedzą teologiczną, biblijną i duchową.
[...] Szczególną wdzięczność pragnę w końcu okazać również za prostotę i modlitewny charakter, jaki nadał Ksiądz naszym ćwiczeniom, pomagając nam wznieść ducha ku Bogu w postawie kontemplacyjnej, przenikniętej wiarą i miłością, do jakiej nieustannie zachęcam Lud Boży, wzywając wspólnoty chrześcijańskie, aby pośród świata wyróżniały się przede wszystkim "sztuką modlitwy".
Jan Paweł II

Spis treści

SPIS TREŒCI
WPROWADZENIE

I DZIEŃ: WEZWANI DO WOLNOŒCI

1. Jezus, Historia wolnoœci: Opcja fundamentalna i styl życia

2. Jezus: Wolnoœć umiejscowiona

3. Ojciec czyni nas wolnymi (Łk 15,11-32)

4. Maryja, Panna słuchajšca (Łk 1,26-38)

II DZIEŃ: DROGA DO KRZYŻA

5. Jezus, Ewangelia cierpień

6. Krzyż jako historia trynitarna

7. Abraham i ašedah Izaaka (Rdz 12 i 22)

8. Maryja w Kanie i pod Krzyżem O 2,1-11 i 19,25-27)

III DZIEŃ: W ŒWIETLE PASCHY

9. Spotkanie, które zmienia życie

10. Zmartwychwstanie jako historia trynitarna

11. Mojżesz i Pascha wyzwolenia (Wj 3,1-15 i 14,5 - 15,20)

12. Maryja, Arka Przymierza (Łk 1,39-45)

IV DZIEŃ: W KOMUNII KOŒCIOŁA

13. Ecclesia de Trinitate

14. Koœciół ikonš Trójcy

15. Męczeństwo Piotra

16. Oblubienica zaœlubin mesjańskich (Łk 1,46-55)

V DZIEŃ: KOŒCIÓŁ MISYJNY

17. W drodze do ojczyzny trynitarnej: Koœciół misyjny

18. Eucharystia i Piękno

19. Paweł ewangelizator

20. Niewiasta Apokalipsy (Ap 12)

ZAKOŃCZENIE: JAN, KONTEMPLATYK MIŁOŒCI

Wstęp

W tym wprowadzeniu chciałbym odpowiedzieć na cztery pytania: Czym są "ćwiczenia duchowne"? Od czego wychodzą? Do jakiego celu prowadzą? W czyim towarzystwie należy je przeżywać?
a) Ćwiczenia duchowne
W świetle tradycji duchowej oraz przeżytego doświadczenia mógłbym opisać rekolekcje, "ćwiczenia duchowne", jako czas dany nam przez Boga, abyśmy go ze swej strony oddali Jemu ze szczerą miłością, w nabożnym słuchaniu Jego Słowa, otoczeni Jego Ciszą, aby poznawać prawdę o nas samych przed Nim i coraz bardziej dostosowywać się do Jego woli. Św. Ignacy Loyola, ojciec i mistrz ćwiczeń, stwierdza, że celem tych, którzy je przeżywają, powinno być "odniesienie zwycięstwa nad samym sobą i uporządkowanie swego życia" ("vencer a sf mismo y ordenar su vida": Ejercicios Espiri' tuales - odtąd: CD - 21), realizując w ten sposób coraz bardziej cel, dla którego człowiek został stworzony, a mianowicie, aby "Boga, naszego Pana, wielbił, okazywał Mu cześć i służył Mu" ("alabar, hacer reverencia y servir a Dios nuestro Senor": CD 23).

Fragment tekstu

JEZUS, HISTORI WOLNOŚCI: OPCJA FUNDAMENTALNA I STYL ŻYCIA
Czy Jezus był człowiekiem wolnym? Czy Jego egzystencja była historią alternatyw i wyborów, poprzez które określił swoje życie i swoją misję? Czy też - na mocy swej Boskiej kondycji - wszystko było dla Niego ustalone z góry i dokonywało się jako wierne odbicie jakiegoś odwiecznego postanowienia Bożego? Odpowiedź na te pytania głęboko naznacza nasz obraz Jezusa oraz nasze pójście za Nim. Wiara Kościoła dała na nie definitywną odpowiedź. Potępienie zwolenników tezy o istnieniu jednej woli w Chrystusie ("mo-noteletyzmu" podczas III Soboru Konstantynopolitańskiego w 681 roku) nie pozostawiło cienia wątpliwości, że Jezus posiadał ludzką wolę i wolność, czyli był wolnym człowiekiem, który bez żadnego przymusu wybierał swoją przyszłość, narażając się na ryzyko wolności.
Czy to ryzyko wiązało się z możliwością konfliktu między synowską kondycją Słowa przed Ojcem a Jego kondycją człowieka wśród ludzi? Czy Jezus miał możliwość odrzucenia Bożego planu, aby pójść za własnym planem, a więc zgrzeszyć? Również na te pytania wiara Kościoła dała odpowiedź, od samego początku głosząc zdecydowanie, że "On grzechu nie popełnił" (l P 2,22). "Poddany próbie pod każdym względem podobnie jak my - z wyjątkiem grzechu" (Hbr 4,15), Jezus właśnie w ten sposób złamał prawo grzechu i sprawił, że w naszą historię wtargnęło nowe życie pochodzące z wysoka. Dlatego Paweł stwierdza: "On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą" (2 Kor 5,21). Ten niezaprzeczalny fakt nie powinien jednak skłaniać do jakiegoś nowego odczytania ludzkiej historii Chrystusa. To, że nie znał grzechu, nie oznacza, że w Jego byciu człowiekiem brakowało ryzyka i trudu wolności. W rzeczywistości Syn, posłany w ciele, aby potępił grzech ciała (por. Rz 8,3), właśnie wśród
udręk swego ciała, "podobnego do ciała grzesznego" (por. tamże), wybrał drogę bezwarunkowej wierności Ojcu.
Można zatem mówić o prawdziwej historii wolności Jezusa, o Jego podążaniu wąską drogą posłuszeństwa Bogu przez dokonywanie kolejnych wyborów. Jak przedstawia się ta historia? Jakie są jej podstawowe etapy? Tak jak w przypadku każdej ludzkiej historii, również w doświadczeniu Syna, który przyszedł w ciele, należy wyróżnić różne poziomy wolności. Nade wszystko jest wolność praktykowana w samej głębi sumienia, w sposób radykalny nadająca kierunek każdej późniejszej decyzji. Realizuje się ona na głębokim poziomie opcji fundamentalnej, która jest radykalnym wyborem horyzontu życia, zdolnym nadać sens i jedność rozmaitym postawom w wycinkowych kwestiach. W tym wyborze fundamentalnym leży ostateczna motywacja i kryterium jednoczące wiele wyborów, w których znajduje wyraz prawda egzystencji człowieka lub - mówiąc językiem biblijnym - objawia się jego serce.
W swej najgłębszej istocie opcja fundamentalna motywowana jest naturalnym pragnieniem pełnego zrealizowania się, które z kolei - w interpretacji wielkiej tradycji chrześcijańskiej - jest naturalnym pragnieniem widzenia Boga. W tym sensie radykalny wybór życia może być autentyczny lub nieautentyczny, realizujący lub alienujący, w zależności od tego, czy odpowiada wpisanej w nasze serce tęsknocie za Odwiecznym, czy też jej się sprzeciwia. Jakość opcji fundamentalnej wyraża się zatem w wyborze celu i środków, które zapewniają realizację tego ostatecznego pragnienia. Piękna etymologia łacińska słowa desiderium (pragnienie) odsłania tutaj całe jego znaczenie. Słowo to pochodzi od "bycia dalekim od gwiazd i dążenia do nich", tak jak czyni antyczny wróżbita, wpatrując się nocą w rozgwieżdżone niebo (de-sideribus). Jest ono zatem obecnością Nieobecnego. (...)

Strona redakcyjna

Tytuł oryginału
SEGUENDO TE, LUCE DELLA VITA
Esercizi spirituali tenuti alla presenza
di Giovanni Paolo II in Yaticano

Copyright by Bruno Forte, 2004
Copyright by Wydawnictwo WAM, 2005

Redakcja Urszula Racult
Projekt okładki Andrzej Sochacki

ISBN 83-7318-430-9

WYDAWNICTWO WAM
ul. Kopernika 26 • 31-501 KRAKÓW
tel. (012) 62 93 200 • fax (012) 429 50 03
e-mail: wam@wydawnictwowam.pl

DZIAŁ HANDLOWY
tel. (012) 62 93 254, 62 93 255, 62 93 256; (012) 423 75 00
fax (012) 430 32 10 e-mail: handel@wydawnictwowam.pl
Zapraszamy do naszej KSIĘGARNI INTERNETOWEJ
http://WydawnictwoWam.pl
Drukarnia Wydawnictwa WAM
ul. Kopernika 26-31-501 Kraków