Enzo Bianchi

Zapomniana Ewangelia

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Każdy nowy okres w dziejach niesie ze sobą nadzieje i idące za nimi postanowienia zmian. Ta książka jest próbą wskazania Kościołowi, stojącemu na progu nowego tysiąclecia, kierunku takich zmian. Dziś - może bardziej niż kiedykolwiek dotąd - Kościół winien na powrót stać się wspólnotą, jaką był w swych początkach, a nie pozostawać jedynie instytucją, którą stał się przez wieki. Katolicy powinni na nowo uświadomić sobie, że tworzą bratnią wspólnotę wobec chrześcijan innych obrządków, a me są Kościołem-matką dla pozostałych wspólnot chrześcijańskich. Wspólnie ponosimy bowiem odpowiedzialność za rozłam, jaki przed wiekami dokonał się w Kościele. Wierzący powinni wyjść z "katolickiego getta" i nie tylko otworzyć się na dialog ekumeniczny z chrześcijanami, ale też sprawić by niewierzący chcieli uczestniczyć w tej rozmowie o wspólnej historii i przyszłości.
To tylko niektóre myśli, jakimi Enzo Bianchi dzieli się z czytelnikami, odpowiadając sobie na pytanie, jak dziś można czytać Ewangelię, wierzyć i mówić o Bogu chrześcijan.
Enzo Bianchi (ur. 1943 r.) jest założycielem i przełożonym Wspólnoty Monastycznej w Bose (Włochy), dyrektorem czasopisma biblijnego "Słowo, Duch i Życie" oraz autorem kilku książek, przetłumaczonych na wiele języków.

Spis treści

Prolog: PORY ROKU
CZĘŒĆ I: WSPÓLNOTA LUDZI
1. Czy człowiek niewierzšcy pragnie dialogu
z chrzeœcijaninem?
2. Odpowiedzialnoœć czy głupota?
3. Telewizyjny post
4. Życie wewnętrzne
5. Dzisiejsze czasy i wiara
6. Dzień w życiu człowieka
7. Chrzeœcijańskie oczekiwanie nie jest ucieczkš
8. Człowiek i zwierzęta
9. Empatia z całym Bożym stworzeniem
10. Etyka i imago Dei

Wstęp

Od kilku lat coraz częściej przekraczam mury mego klasztoru w Bose, położonego wśród gór i lasów, między kościołem a miastem. Mówiąc o przekraczaniu murów klasztornych, nie mam na myśli łamania klauzury, która tu zresztą nie obowiązuje, lecz otwarcie na świat pozwalające poznać inne wspólnoty, nawiązać braterskie więzi z klasztorami Wschodu i Zachodu, głosić słowo Boże w różnych zgromadzeniach kościelnych, dzielić radość i ból z innymi ludźmi. Nigdy bowiem nie postrzegałem przestrzeni klasztornej jako przestrzeni służącej oddzielaniu ludzi od siebie, lecz przeciwnie-jako tę, która daje im poczucie więzi dzięki wspólnym korzeniom i prowadzi do współodczuwania jedności.

Fragment tekstu

(...)Jednym z podstawowych i w żadnej mierze niewytłumaczalnych błędów chrześcijaństwa było oddzielenie człowieka od świata zwierząt, do którego on należy; przypisanie wartości jedynie istnieniu ludzkiemu i myślenie o zwierzętach w kategoriach rzeczy. To opinia Artura Schopenhauera, który-być może zbyt bezkompromisowo, lecz z pewnością trafnie - wskazał na ten tak istotny problem, jakim jest skrajny antropocentryzm chrześcijaństwa, każący postrzegać świat przyrody, w tym świat zwierząt, w kategoriach czystej użyteczności i przydatności dla człowieka. Św. Tomasz pisał w swojej Sumie, że dzikie zwierzęta nie mają rozumu, który kierowałby ich krokami, lecz podążają za pewnym naturalnym impulsem, co jest znakiem ich naturalnej służebnej roli wobec innych stworzeń.

Strona redakcyjna

Tytuł oryginału: Altńmenti

Copyright Enzo Bianchi, 1998

Copyright Wydawnictwo eSPe, Kraków 2004

Redakcja Maria Klotzer

Projekt okładki Stanisław Laszko

Redakcja techniczna Paweł Kremer
Za zezwoleniem Przełożonego Wyższego Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów, L.dz. 186/04 z dnia 26 maja 2004 r. o. Józef Tarnawski SP, Prowincjał

Wydanie I Kraków 2004

ISBN 83-89645-75-0

Wydawnictwo eSPe, ul. Meissnera 20, 31-457 Kraków tel./fax: 012/413-19-21, e-mail: espe@pijarzy.pl; księgarnia internetowa: www.espe.pl Druk: Ekodruk, 012/267-36-60