Wanda Półtawska

Samo życie

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Notka

Książka Wandy Półtawskiej jest swoistą katechezą traktującą o życiu małżeńskim i rodzinnym. W przytoczonych świadectwach możemy odnaleźć problemy dzieci, narzeczonych, rodziców. Za każdym świadectwem kryje się prawdziwa historia, z którą Autorka zetknęła się w swojej wieloletniej praktyce lekarskiej i społecznej. Po prostu - "samo życie".
Wanda Półtawska urodziła się 2 listopada 1921 roku w Lublinie. W czasie wojny była harcerką Szarych Szeregów, za co w 1941 roku aresztowało ją gestapo. Została skazana na karę śmierci i wysłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbruck, gdzie poddawano ją zbrodniczym eksperymentom medycznym. Obóz opuściła na początku maja 1945 roku i wróciła do kraju. Jest doktorem medycyny, specjalistą w dziedzinie psychiatrii. Niemal od samego początku działalności zawodowej pracowała w poradniach młodzieżowych i małżeńskich. Od 1955 roku prowadziła wykłady z medycyny pastoralnej na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w której od 1967 roku kierowała Instytutem Teologii Rodziny. W latach 1981-1984 wykładała w Instytucie Jana Pawła II przy Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. W 1983 roku została członkiem Papieskiej Rady Rodziny i członkiem Papieskiej Akademii Pro Vita(W obronie życia). Odznaczona papieskim medalem Pro Ecclesio et Pontefice(Za zasługi dla Kościoła i papieża), a także Złotą Odznaką "Za pracę dla miasta Krakowa",
Członek Unii Pisarzy Medyków i Stowarzyszenia Dziennikarzy Katolickich. Znana jako autorka wielu książek, m. in.: / boję się snów (wspomnienia z obozu w Ravensbruck), 1961 (wyd. l), Stare rachunki, 1969 (wyd. I), Przygotowanie do małżeństwa (1993), Z prądem i pod prqd (200}). Mąż, Andrzej, jest profesorem filozofii.. Mają cztery córki.

Spis treści

Wstęp
Częœć pierwsza Rodzina jako powołanie
1. Veni Creator Spiritus
2. „Œlubuję Ci, że Cię nie opuszczę aż do œmierci"
3. My - rodzina
4. Tajemnica życia
5. Tajemnica macierzyństwa
6. Wiara i wiedza
7. Matka
8. Ojciec
9. Urodziny pierworodnego dziecka
10. Siostra
11. Brat
12. Dylematy rodziców
Częœć druga W obronie życia
1. Ewa - Maryja
2. Conceptio i antykoncepcja
3. Konsyliarz
4. „Prorocy"
5. Wštpliwy obrońca
6. Majš oczy, a nie widzš
7. Œwiadkowie
8. Paradoksy, paradoksy
Czy może coœ więcej?

Wstęp

(...)
Rodzina jest na służbie miłości, miłość jest na służbie rodziny. Rodzina jest pierwszym uprzywilejowanym miejscem wychowania i praktyki życia katolickiego, miłości i solidarności, których formy są różnorakie. W relacjach rodzinnych człowiek uczy się otwartości, akceptacji i szacunku dla drugiego... To, czego człowiek nauczy się w życiu rodzinnym, pozostaje na cale życie,
Te słowa Ojca Świętego Jana Pawła II zawarte w Orędziu na Wielki Post 1994 r. pozwalają sądzić, że świat docenia potęgę rodziny, jej moralny autorytet, piękno i duchowe bogactwo.
W moralnym kształtowaniu oblicza społeczeństwa znaczny udział mają chrześcijanie i ludzie dobrej woli, którzy spełniają swój obowiązek pomocy rodzinom znajdującym się w trudnościach, ofiarowując im pomoc duchową i materialną.
Wśród nich niezmiennym poważaniem cieszy się pani dr Wanda Półtawska, która od wielu lat dzieli się z nami wiedzą teologiczną, psychologiczną i psychiatryczną o małżeństwie i rodzinie, a także swoim bogatym doświadczeniem, nade wszystko zaś wiarą, która pomaga jej widzieć życie małżeńskie i rodzinne jako powołanie.
Współpracując z ks. kard. Karolem Wojtyłą, uczestniczyła w powołaniu do życia Instytutu Rodziny, który wykształcił setki ludzi angażujących się dziś w pracę w duszpasterstwie rodzin. Przez swoje publikacje, przez liczne wykłady, prelekcje, konferencje w Polsce i za granicą dr Wanda Półtawska odkrywa przed swymi czytelnikami i słuchaczami piękno, duchowe bogactwo i prawdziwy "blask prawdy" chrześcijańskiej o małżeństwie i rodzinie. Uświadamia nam, iż rodzina jest pierwszą szkołą miłości i ma nie tylko ogromny wpływ na dalsze życie każdego człowieka, lecz decyduje również o tym, jaka będzie przyszłość naszej Ojczyzny.
Owocem jej doświadczeń i wiedzy są artykuły publikowane w tygodniku rodzin katolickich Źródło, a teraz zebrane w książce pt. Samo życie. Niniejsza publikacja jest głęboką, a zarazem prostą katechezą o życiu małżeńskim i rodzinnym.

Fragment tekstu

(...)

Część pierwsza
Rodzina
jako powołanie
Pośród wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek. Rodzina jest tą drogą, od której nie może się on odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w rodzinie przychodzi na świat, może więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam fakt bycia człowiekiem. A jeśli w tym przyjściu na świat oraz we wchodzeniu na świat człowiekowi brakuje rodziny, to jest to zawsze wyłom i brak nad wyraz niepokojący i bolesny, który potem ciąży nad całym życiem. Tak więc Kościół ogarnia swą macierzyńską troską wszystkich, którzy znajdują się w takich sytuacjach, ponieważ dobrze wie, że rodzina spełnia funkcję podstawową. Wie on ponadto, iż człowiek wychodzi z rodziny, aby z kolei w nowej rodzinie urzeczywistnić swe życiowe powołanie.
Jan Paweł II, List do Rodzin, 2

1. Veni Creator Spiritus
Małżeństwo bowiem nie jest wynikiem jakiegoś przypadku lub owocem ewolucji ślepych sil przyrody: Bóg-Stwórca ustanowił je mądrze i opatrznościowo w tym celu, aby urzeczywistniać w ludziach swój plan miłości.
Paweł VI, Humanae vitae, 8
Na ołtarzu palą się wszystkie świece, pod sklepieniem jarzą się kandelabry, wokół morze kwiatów. Od drzwi do ołtarza wiedzie purpurowy dywan, przed ołtarzem dwa klęczniki przybrane kwiatami i wyściełane purpurą, a w ławkach tłum odświętnie ubranych ludzi.
Młoda para wchodzi po tej wyznaczonej dywanem drodze i zbliża się do ołtarza. Ona w białej, długiej sukni z welonem i wiankiem na głowie, z bukietem białego bzu. On w ciemnym garniturze z dyskretną białą smużką chusteczki przy kieszonce. Idą tak wśród tłumu ludzi skupieni - nowożeńcy. To jest ich wielki dzień, ich święto, a wszyscy obecni tutaj są wyłącznie dla nich - świadkowie. Świadkowie wielkiej sprawy - niepowtarzalni, są świadkami tego, że dziś Bóg sam zawrze z tymi młodymi ludźmi przymierze na zawsze.
Tajemnej więzi, która powstaje, nie można dostrzec, nie można również po ludziach poznać, że są świętym "węzłem i Bogiem związani. Nie ma innych śladów, jedynie te niewidzialne w ludzkiej duszy, ale są świadkowie i przez ich obecność zawarcie sakramentu małżeństwa jest udowodnione. Jest faktem, który zaistniał raz na zawsze.
Pierwszy świadek to kapłan, zwiąże ich ręce stulą, poda im obrączki, pobłogosławi i tych wszystkich tu obecnych ludzi wezwie na świadków, i nikt nigdy nie może unicestwić tego, co się tu stanie, nikt tych niewidzialnych węzłów zerwać nie może, nawet jeśli chciałby i usiłowałby tę chwilę przekreślić, oni są złączeni na zawsze.

Strona redakcyjna

Wybór i układ tekstów:
ks. Henryk Sławomir Sznurkowski SSP
Marzena Słomian-Żelazny

Redaktor:
ks. Henryk Sławomir Sznurkowski SSP

Korekta:
Ilona Kisiel

Projekt okładki:
Michalina Bajor

Skład:
Paweł Pluta

Wydanie trzecie poprawione i uaktualnione, 2004
ISBN 83-7168-864-4
Copyright Edycja Świętego Pawła, 1995
ul. Siwickiego 7, 42-221 Częstochowa
tel. (034) 362.06.89, fax (034) 362.09.89
www.paulus.pl • e-mail: edycja@paulus.pl

Druk i oprawa:
Zakłady Graficzne im. KEN SA - BYDGOSZCZ