ks. Janusz Stańczuk

Niedziela z dziećmi Rok C - Spotkania przy ołtarzu

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

[Jezus], stawszy się dorosłym, jako wielki Nauczyciel Bożej Prawdy, okaże szczególną miłość dzieciom. Powie Apostołom: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im", i doda: "do takich bowiem należy królestwo Boże" (Mk 10, 14). Innym razem, przed spierającymi się o pierwszeństwo Apostołami, Jezus postawi dziecko i powie: "Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego"(Mt 18, 3). Wypowie wówczas słowa, które zawierają w sobie bardzo surowe ostrzeżenie: "Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza" (M 18, 6).
Jak ważne jest dziecko w oczach Pana Jezusa! Można by wręcz powiedzieć, że Ewangelia jest głęboko przeniknięta prawdą o dziecku. Można by ją nawet w całości odczytywać jako "Ewangelię dziecka".
Co to znaczy: "Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego"? Czyż Pan Jezus nie stawia dziecka za wzór także ludziom dorosłym? Jest coś takiego w dziecku, co winno się odnaleźć we wszystkich ludziach, jeżeli mają wejść do królestwa niebieskiego. Niebo jest dla tych, którzy są tak prości jak dzieci, tak pełni zawierzenia jak one, tak pełni dobroci i czyści. Tylko tacy mogą odnaleźć w Bogu swojego Ojca i stać się za sprawą Jezusa również dziećmi Bożymi.
Jan Paweł II
z Listu do dzieci
Watykan, 13 grudnia 1994 r.

Spis treści

Wstęp
Okres Adwentu
Okres Bożego Narodzenia
Okres Wielkiego Postu
Okres Paschalny
Okres Zwykły
Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
Uroczystość Trójcy Przenajświętszej
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Wstęp

(...)
Książka niniejsza przede wszystkim pomyślana jest jako pomoc w tworzeniu homilii dla dzieci. Po drobnych adaptacjach można ją wykorzystać w czasie katechezy, szczególnie jeśli część zajęć poświęcamy na studiowanie z dziećmi tekstów niedzielnych Ewangelii. Także rodzice, którzy wprowadzają swoje dzieci w świat wiary i próbują rozmawiać z nimi o przesianiu Dobrej Nowiny, znajdą tu dla siebie pewne pomocne myśli.
Ogólnym założeniem homilii jest ich prostota polegająca na uchwyceniu z treści Ewangelii najczęściej jednej tylko myśli. Czasem jest to główna myśl niedzielnego czytania, często jednak któraś z myśli drugoplanowych, łatwiejszych do przyswojenia przez dzieci.
Homilie tutaj zawarte byty wygłaszane podczas Mszy świętych z udziałem dzieci. Z wyjątkiem kilku prac, które z przyczyn obiektywnych (np. wakacji) powstały tylko na papierze, wszystkie spotkały się z mniejszym lub większym zainteresowaniem młodych słuchaczy. Jednak to nie słowa są najważniejsze. Wielokrotnie sprawdza się zapowiedź, że "Duch tchnie, kędy chce", więc w pierwszym rzędzie mówienie i słuchanie to dar Boga. Na drugim miejscu postawiłbym mechanizmy pozawerbalne: postawę mówiącego, umiejętność wciągnięcia dzieci w zabawę i dyskusję, nieskrępowany rozwój kierunków dziecięcego myślenia i - co za tym idzie - przyzwolenie, aby rozważania toczyły się torami często nieprzewidzianymi z góry przez prowadzącego.
Każda homilia zawiera element pobudzający dziecięcą aktywność. Stosowane zabawy i konkursy wiążą Ewangelię ze współczesnym życiem, ponadto pomagają dłużej zapamiętać poruszane problemy. Za każdym razem wykorzystywałem jeden z następujących elementów:
Dialog z dziećmi, będący nie tyle sprawdzianem ich religijnej wiedzy, ile raczej zebraniem życiowych doświadczeń i spostrzeżeń na temat omawianego problemu; Konkurs - zabawa, który za pomocą form plastycznych i rysunkowych pobudza dziecięcą aktywność i utrwala skojarzenia z treścią Ewangelii;
Krótka psychodrama lub inny rodzaj przedstawienia, który można wykonać z pomocą dzieci obecnych na Mszy świętej;
Opowiadanie jako ilustracja poruszanych problemów (polecane szczególnie w czasie wakacji, gdy ze względu na małą liczbę dzieci trudno jest stosować wcześniej wymienione formy).

Fragment tekstu

(...)
3.2. Chrzest
K. Skoro dzisiejsza Ewangelia mówi o chrzcie Jezusa, proponuję, abyśmy również zastanowili się chwilę nad istotą chrztu świętego. Chrzest Jezusa był bowiem otwarciem pewnej drogi, na którą wkroczył później każdy z nas. Żeby ochrzcić człowieka potrzebne są pewne rzeczy. Przede wszystkim potrzebujemy...
D. Wody!
K. Świetnie. Pan Jezus, aby przyjąć chrzest, wszedł do rzeki, do Jordanu. My nie musimy biegać nad rzekę, co byłoby kłopotliwe zimą, a nawet latem, biorąc pod uwagę stopień zanieczyszczenia wody. Dla nas jest już przygotowana specjalna woda. Znajduje się tutaj, w środku tej złotej kuli, czyli chrzcielnicy.
Ale Jan Chrzciciel zapowiada w dzisiejszej Ewangelii, że Pan Jezus nie będzie chrzcił wodą, lecz czymś innym. A może ktoś wyłowił z tekstu te dziwne słowa Jana Chrzciciela. Jak będzie chrzcił Pan Jezus?
D. Duchem Świętym i ogniem.
K. Bardzo dobrze. Jezus ochrzci nas Duchem Świętym i ogniem. Chciałbym dziś zastanowić się krótko właśnie nad tymi słowami. Co one mogą znaczyć? Przypomnijmy sobie jeszcze, że w czasie chrztu potrzebujemy również świecy, którą zapalamy od tej wielkiej świecy paschalnej. I na koniec jeszcze coś... Ciekawy jestem, czy sobie przypomnicie? Może ktoś był kiedyś na chrzcie i pamięta, co jeszcze przynoszą rodzice?
D. Białą chusteczkę.
K. Doskonale. Potrzebna jest biała chusteczka. Właściwie kiedyś to nie była tylko chusteczka. Ludzie przyjmujący chrzest, zwłaszcza dorośli, wkładali na siebie białą szatę, pelerynę, płaszcz.

Strona redakcyjna

Copyright by Janusz Stańczuk, 2003
Copyright for the Polish edition by Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa 2003

Wydawnictwu Apostolstwa Modlitwy z Krakowa składamy podziękowanie za zgodę na wykorzystanie ilustracji z ptyty CD wydanej przez WAM. Pozostałe ilustracje pochodzą ze zbiorów własnych Autora.

Za zgodą Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej z dnia 21 II 2003 r. nr 184/K/2003
Bp Stanisław Kędziora, wikariusz generalny
Ks. Romuald Kamiński, kanclerz Kurii

ISBN 83-7257-113-9

Wydawnictwo Sióstr Loretanek
ul. L. Żeligowskiego 16/20
04-476 Warszawa
tel. (0 prefiks 22) 673 46 93; 673 58 39
fax(0prefiks22)612 9362
e-mail: wsl@loretanki.pl

Drukarnia Loretańska, Warszawa Rembertów