Ks. Henryk Misztal

Prawo kanonizacyjne - instytucje prawa materialnego, zarys historii,..

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Henryk Misztal, ks. Arch. Lubelskiej, prof. zwycz., dr hab., absolwent Wydziałów Teologii i Prawa Kanonicznego KUL; od 1980 r. kierownik Katedry Prawa Wyznaniowego i kurator Katedry Prawa Kanonizacyjnego; wykładał poza KUL w Słowacji, Republice Czeskiej i Litwie; organizator pięciu Międzynarodowych Sympozjów z prawa kanonizacyjnego; od 1978 r. członek Consociatio Internationalis Iuris Canonici Promovendo (Rzym); od 1968 r. Towarzystwa Naukowego KUL; od 1991 r. Stowarzyszenia Kanonistów Polskich; promotor 22 prac doktorskich; otrzymał nagrody rektorskie i państwowe "za oryginalne i twórcze osiągnięcia naukowe oraz kształcenie kadr naukowych"; opublikował z dziedziny prawa kanonizacyjnego m. in. książki: Causae historicae w postępowaniu beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym, Lublin 1981; Drogi rozwoju postępowania kanonizacyjnego, Częstochowa 1983; Postępowanie kanonizacyjne (opr. z J. R. Barem), Warszawa 1985; Biegli w postępowaniu kanonizacyjnym, Lublin 1985; Komentarz do Konstytucji Apostolskiej "Divinus perfectionis Magister", Lublin 1987; Doskonali w miłości, świeccy święci i błogosławieni, Lublin 1992; Anna Jenke (1921-176), (opr. z B. Lipian), Lublin 1994; Geniusz kobiety, aspekt etyczno-społeczny, Sandomierz 1996; Dzięki Ci Panie, Lublin-Sandomierz 1998; Mówią święci, Lublin-Sandomierz 1999; Prawo kanonizacyjne według ustawodawstwa Jana Pawła II, Lublin-Sandomierz 1997; Świeccy święci i błogosławieni, Lublin-Sandomierz 2002; ponadto opublikował przeszło 250 rozpraw naukowych, artykułów i recenzji; wygłosił 29 referatów na sympozjach polskich i zagranicznych; prowadził 6 procesów polskich kandydatów na ołtarze zakończonych beatyfikacją i sprawuje nadzór naukowy w wielu innych procesach kanonizacyjnych w Polsce.
Nowe wydanie Prawa kanonizacyjnego uwzględnia najnowszą literaturę i jurysprudencję Kongregacji; porządkuje całość zagadnień spraw kanonizacyjnych według czytelnego porządku: część I - prawo materialne, II - zarys historii, III - dochodzenie diecezjalne, IV - postępowanie w Kongregacji, V - akty prawne, VI - wzory pytań dla świadków. Wszystkie czynności postulatora i trybunału są poprzedzone obszernymi komentarzami. Nowe wydanie już zostało przetłumaczone na język czeski (Ołomuniec 2002).

Spis treści

Słowo wstępne do I wydania- Abp Edward Nowak
Słowo wstępne do II wydania - Abp Edward Nowak
Wprowadzenie
Wykaz skrótów
Część I
INSTYTUCJE KANONIZACYJNEGO PRAWA MATERIALNEGO
Rozdział I. TEOLOGICZNE POJĘCIE ŚWIĘTOŚCI
1.1. Pojęcie doskonałości
l .2. Doskonałość i świętość - pojęciami religijnymi
1.3. "Świętość" w starożytnej Grecji i Rzymie
1.4. Pojęcie świętości w Piśmie Świętym
1.4.1. Stary Testament
1.4.2. Nowy Testament
1.5. Ewolucja pojęcia świętości w teologii katolickiej
1.5.1. Teologiczne rozumienie męczeństwa
1.5.2. Kształtowanie się pojęcia świętości wyznawcy
1.5.3. Świętość we współczesnej teologii
Rozdział II. KANONICZNE POJĘCIE ŚWIĘTOŚCI
2.1. Męczeństwo i jego kanoniczne elementy
2.1.1. Pojęcie męczeństwa
2.1.2. Orzekanie męczeństwa przez Kościół
2.1.3. Osoba męczennika
2.1.3.1. Intencja przyjęcia śmierci
2.1.3.2. Problemy udowodnienia intencji (akceptacji) śmierci
2.1.3.3. Wytrwanie mężne i cierpliwe w akcie śmierci
2.1.3.4. Współczesne dowodzenie intencji przyjęcia śmierci męczeńskiej
2.1.4. Prześladowca
2.1.4.1. Prześladowca zbiorowy i indywidualny
2.1.4.2. Prześladowca w szerszym znaczeniu
2.1.5. Śmierć fizyczna
2.1.5.1. Śmierć naturalna i realna
2.1.5.2. Bezpośrednie i pośrednie sposoby zadawania śmierci
2.1.6. Przyczyna męczeństwa
2.1.6.1. Tradycyjna doktryna Kościoła
2.1.6.2. Problemy najnowszej jurysprudencji w udowodnieniu przyczyny
2.2. Kanoniczna koncepcja świętości wyznawców
2.2. l. Świętość wyznawców według Benedykta XIV
2.2.1.1. Pojęcie cnót wymaganych do kanonizacji
2.2.1.2. Heroiczność cnót
2.2.2. Przystosowanie nauki Benedykta XIV do czasów dzisiejszych
2.3. Cuda i inne łaski szczególne
2.3.1. Teologiczne pojęcie cudu
2.3.2. Cud w ujęciu kanonicznym
2.3.2.1. Uzasadnienie potrzeby aprobaty cudu
2.3.2.2. Pojęcie cudu w sprawach kanonizacyjnych
2.3.2.3. Cud w historii procedury kanonizacyjnej
2.3.2.4. W obowiązującym prawie
2.3.3. Łaski szczególne i fenomeny pozanaturalne
Rozdział III. FORMY KOŚCIELNEGO ORZECZNICTWA "ŚWIĘTOŚCI KANONIZOWANEJ"
3.1. Kanonizacja
3.1.1. Kanonizacja w Kościele katolickim
3.1.1.1. Pojęcie
3.1.1.2. Formy kanonizacji
3.1.1.3. Zarys dziejów w Kościele katolickim
3.1.2. Kanonizacja w Kościele prawosławnym
3.1.2.1. Pojęcie
3.1.2.2. Kryteria kanonizacji
3.1.2.3. Ceremonie kanonizacyjne
3.1.3. Kanonizacje prawosławne w rozumieniu Kościoła katolickiego
3.1.4. Zagadnienie "kanonizacji" w innych wyznaniach chrześcijańskich

Wstęp

(...)
SŁOWO WSTĘPNE DO I WYDANIA
W perspektywie zbliżającego się Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 Ojciec Święty Jan Paweł II zwrócił się do wiernych Listem Apostolskim "Tertio Millenio Adveniente", wydanym 10 listopada 1994 r. W kilku krótkich mistrzowskich rzutach przedstawił w nim syntezę zasadniczych problemów chrześcijaństwa. Dotknął aspektów duszpasterskich, teologicznych, historycznych, ekumenicznych, stale zwracając swój wzrok ku przyszłości nowego Millenium.
Temat świadectwa chrześcijańskiego to zasadniczy element tej syntezy. Wyraża się on w najwyższej formie poprzez męczeństwo czyli przez "świadectwo dawane Chrystusowi aż do przelania krwi" (n. 37), czy też poprzez osobistą świętość ukazaną w heroizmie codziennego życia. Ojciec Święty jest przekonany, że uznanie wielkiego świadectwa chrześcijańskiego to uwielbienie samego Boga: " Głosząc i wielbiąc świętość swoich synów i córek, Kościół oddawał najwyższą cześć Bogu samemu. Czcił w męczennikach Chrystusa, który obdarzył ich łaską męczeństwa i świętości" (tamże).
W ciągu dziejów Kościoła uznanie takiego świadectwa przybrało formę tzw. kanonizacji. ,,Z czasem rozwinęła się praktyka kanonizacji, która do dziś trwa w Kościele katolickim i w Kościołach prawosławnych. Kanonizacje i beatyfikacje bardzo się pomnożyły w dzisiejszych czasach " (tamże).
Myśląc o przyszłości pisze: "Największym hołdem dla Chrystusa ze strony wszystkich Kościołów na progu trzeciego tysiąclecia będzie ukazanie przemożnej obecności Odkupiciela w owocach wiary, nadziei i miłości złożonych przez łudzi tyłu języków i ras, którzy poszli za Chrystusem różnymi drogami chrześcijańskiego powołania " (tamże).
Powyższe słowa zachęcają Kościoły lokalne, aby podejmować inicjatywy prowadzące do pokazania ludzkości świadków Chrystusa. Te osoby przez najwyższy akt miłości, czyli przez oddanie życia w męczeństwie lub przez heroiczną praktykę cnót, uświęcili siebie w Kościele i poprzez Kościół, idąc drogami przez niego wskazanymi.
(...)

Fragment tekstu

(...)
Rozdział VIII
GENEZA I STRUKTURA USTAWODAWSTWA JANA PAWŁA II
8.1. GENEZA USTAWODAWSTWA JANA PAWŁA II
Już w MP Sanctitas clarior Paweł VI zapowiedział ukazanie się "szczegółowych norm" Kongregacji, które miały obowiązywać biskupów łącznie z normami prawa powszechnego. Pierwsza wersja (wewnętrzna) tychże norm szczególnych, jak już wspomniano, ukazała się l VII 1971 r. Przy jej układaniu stwierdzono, że wiele spraw potrzebuje dogłębnego zbadania i nowego uregulowania w całym postępowaniu kanonizacyjnym. Dlatego tenże papież Paweł VI zlecił komisji złożonej z prałatów Kongregacji, ka-nonistów i teologów opracowanie schematu reformy całego postępowania kanonizacyjnego. Na czele komisji stanął kard. Pericle Felici. Pierwszy schemat zbadany przez inną komisję został zastąpiony drugim schematem.
Prace były kontynuowane od początku pontyfikatu Jana Pawła II. Wynikiem prób zunifikowania i zharmonizowania obu schematów był trzeci schemat. Ten ostatni został poddany badaniu wyższych urzędników Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych i reprezentacji kolegium postulatorów. Ostatecznie 23 VI 1980 r. zredagowano czwarty schemat i przedstawiono Ojcu św. Janowi Pawłowi II do wstępnej aprobaty.
(...)

Strona redakcyjna

Opracowanie graficzne okładki:
Dariusz Krajewski

Korekta:
Ewa Rabińska
Redakcja techniczna:
Leokadia Wilk SNMPN

Imprimatur
KURIA METROPOLITALNA W LUBLINIE
Lublin, dnia 23 marca 2003 r.
Nr221/Gł/2003
Bp dr Ryszard Karpiński, wikariusz generalny
Ks. dr Artur Miziński, kanclerz

ISBN 83-7300-252-9

Copyright by Henryk Misztal, Lublin 2003

WYDAWNICTWO DIECEZJALNE SANDOMIERZ
Drukarnia Diecezjalna, 27-600 Sandomierz, ul. Żeromskiego 4,
tel. (0-15)832-31-92; fax 832-77-87.
e-mail: marketing@wds.pl www.wds.pl