ks. Eugeniusz Marciniak (red.)
Boże Narodzenie w poezji wybitnych poetów polskich
Kategoria Boże Narodzenie, AdwentWydawnictwo Duszpasterstwa Rolników
ISBN 83-88921-57-6
72 strony
format 130x200 mm
oprawa twarda
wydane Włocławek 2001 r.
waga 0.012 kg
nr kat. Rhema 10118
Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!
Pozycja archiwalna.
Zadzwoń i zamówZamów przez e-mail
Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.
Pokaż koszyk
Spis treści
Zamiast wstępu
Na Nowy Rok-Jan Kochanowski
Jak obrządek każe dzienny... - Wincenty Pol
Kolęda z I aktu Złotej Czaszki -Juliusz Słowacki
Na Boże Narodzenie-Jan Andrzej Morsztyn
Na Wigilią - Teofil Lenartowicz
Opłatek wigilijny - Maria Unicka
Z opłatkiem - Kajetan Kraszewski
Przyjście Mesjasza -Adam Asnyk
Dwie noce Wigilii - Maria Konopnicka
Choina - Marian Gawalewicz
Z opłatkiem-Jan Kasprowicz
Narodzenie Chrystusowe -Jan Kasprowicz
Przy wigilijnym stole -Jan Kasprowicz
W Noc Wigilijną- Jan Kasprowicz
Do Stefana George'a posyłając opłatek - W. Rolicz-Lieder
Z "Wyzwolenia" - Stanisław Wyspiański
Kolęda - Lucjan Rydel
Powrót - Karol Hubert Rostworowski
Żłobek - Bronisława Ostrowska
Pokój ludziom - Kornel Makuszyński
Wilia - Stanisław Miłaszewski
Kolęda-Kazimierz Wierzyński
Kolęda - Stanisław Młodożeniec
Noc Bożego Narodzenia-Mieczysław Jastrun
Kolęda - kołysanka - Maciej Józef Kononowicz .,
W Boże Narodzenie -Jan Sztaudynger
Pasterka-Jerzy Liebert
Jezu - Wojciech Bąk
W starych księgach ... - Wojciech Bąk
Niech serce - Wojciech Bąk
Modlitwa - Ks. Jan Twardowski
Wstęp
(...)
Zamiast wstępu
Wieczór wigilijny jest w naszej chrześcijańskiej i polskiej tradycji najbardziej uroczystym i wzruszającym wieczorem roku. Rozpoczyna, pełne przeróżnych pięknych tradycji i podniosłego nastroju, święta Bożego Narodzenia.
Nazwa "Wigilia" pochodzi od łacińskiego słowa "vigilare" znaczącego czuwanie.
Wieczerzę wigilijną rozpoczynamy oddzielenia się opłatkiem i składania życzeń. Jest to chwila szczególna, wywołująca wiele wspomnień z dzieciństwa i młodości, przesłonięta smutkiem po tych, którzy na zawsze odeszli do wieczności. Wyrazem pamięci o nich jest, m.in. pozostawione nakrycie.
(...)
Fragment tekstu
(...)
Stanisław Wyspiański
Z Wyzwolenia
Byś zwiód z wędrówki długiej
mój naród do Wszechmocy!
Byś dał, co mają inni,
gdy przyjdziesz jako Dziecię
tej nocy
Bożego Narodzenia;
ta noc jest dla nas święta.
Niech idą w zapomnienia
niewoli gnuśne pęta.
Daj nam poczucie siły
i Polskę daj nam żywą,
by słowa się spełniły
nad ziemią tą szczęśliwą.
jest tyle sił w narodzie,
jest tyłe mnogo łudzi;
Niechże w nich duch twój wstąpi
i śpiące niech pobudzi.
gwiazdka zeszła i świeci
nad kolebką Dziecięcia,
nad miłością zabłysła matczyną.
Światło błysło stuleci,
radość nocy tej święcą:
gwiazda zeszła nad Świętą Rodziną
Oto Dziecię w kolebce,
Watka nad Nim schylona.
Około Niej anieli?
Domże to mój? Winie żona?
Któż te słowa mnie szepce?
Ta z tobą dolę podzieli.
Koniec memu błąkaniu,
koniec mojej udręce.
W czyim to szeptaniu?:
z tą ślubem sprzęgniesz ręce...
(...)