Waldemar Rakocy CM

Paweł Apostoł. Chronologia życia i pism

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

"Ksiądz Rakocy rekonstruuje życie św. Pawła, weryfikując wartość historyczną dostępnych przekazów. Ustala następstwo zdarzeń, Ich czas l miejsce w misji Apostoła. Studium rzuca nowe światło na bieg życia św. Pawła i na jego piśmiennictwo; jest to najlepsze w Polsce krytyczne opracowanie tego zagadnienia, które dostarczy każdemu, kto Interesuje się działalnością Apostoła, rzetelnych informacji na jego temat. Książka stanowi cenny wkład w biblistykę polską i będzie punktem odniesienia dla każdego, kto pragnie poznać życie tego wielkiego ewangelizatora narodów".
Ks. prof. dr hab. Ryszard Rubinkiewicz SDB - KUL
Członek Papieskiej Komisji Biblijnej
WALDEMAR RAKOCY, ur. w 1960 r. w Głuchołazach, kapłan Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo (Congregatio Missionis), dr hab., prof. nadzw., kierownik Katedry Hermeneutyki Biblijnej w Instytucie Nauk Biblijnych KUL, redaktor naczelny zeszytu biblijnego Roczników Teologicznych KUL, autor ponad 30 artykułów naukowych, pięciu monografii ("A słowo Boże rozszerzało się i rosło". Programowa funkcja Dz 12, 1-24 w kompozycji księgi, Lublin 1995; Paweł - apostoł Żydów i pogan. Łukaszowy obraz powstania i rozwoju Pawłowych wspólnot, Kraków 1997; Obraz i funkcja faryzeuszy w dziele Łukaszowym (Łk-Dz). Studium literacko-teologiczne, Lublin 2000; Faryzeusze. Historia - Ewangelie, w serii: Jak rozumieć Pismo Święte, t. 13, Lublin 2002 i niniejsza pozycja) oraz współautor kilku prac zbiorowych (zwł. Wstępu do Nowego Testamentu, red. R. Rubinkiewicz, Poznań - Lublin 1996 i Dziejów Apostolskich. Listów św. Pawła, red. J. Frankowski-S. Mędala, Warszawa 1997).

Spis treści

Rozdział I
NARODZINY

Rozdział II
POCHODZENIE
1. Obywatelstwo rzymskie
1.1. Sposoby uzyskiwania przez Żydów diaspory obywatelstwa rzymskiego
1.2. Tria nomina - dowód bycia Rzymianinem
1.3. Traktowanie Pawła przez władze rzymskie
2. Obywatelstwo greckiego miasta Tarsu
2.1. Status społeczny Żydów
w greckich miastach Imperium Rzymskiego
2.2. Warunki i konsekwencje uzyskania obywatelstwa
2.3. Świadectwa żydowskie i pogańskie
na temat obywatelstwa Żydów w greckich miastach
3. Przynależność do faryzeuszy
3.1. Okoliczności przystąpienia do faryzeuszy
3.2. Wątpliwości dotyczące przynależności
Pawła do faryzeuszy
Podsumowanie

Wstęp

(...)
Ustalenie chronologii życia postaci Nowego Testamentu, jak Jezusa z Nazaretu czy apostoła Pawła, przysparza wielu trudności. Autorzy pism NT nie interesują się takimi kwestiami, jak: w którym roku miało miejsce dane wydarzenie czy jaki odstęp czasu upłynął między jednym a drugim faktem; przyświecał im cel teologiczny, nie historyczny. Z powyższej racji dysponujemy nielicznymi (i często niejasnymi) przesłankami historycznymi stanowiącymi podstawę dla studium chronologii Jezusa czy Pawła.
Główną uwagę w studium chronologii życia postaci NT uczeni poświęcili osobie Jezusa. Wystarczy tu wymienić dzieła takich uczonych, jak: P. Memain, C. Mommert, G. Ogg czy O. Edwards. Osoba apostoła Pawła przyciąga w prawie równym stopniu uwagę uczonych. W tym przypadku dysponujemy większą liczbą informacji historycznych pozwalających zrekonstruować bieg jego życia. Interesujące nas dane znajdują się w Listach Pawła i Dziejach Apostolskich. Stosunek do powyższych dwóch źródeł informacji wyznacza dwa główne stanowiska w opracowaniach problemu. Omówimy reprezentatywne dla tych opinii monografie.
Część uczonych (tradycyjne podejście do problemu) uznaje większość informacji w Dz, dotyczących osoby Pawła, za wiarygodne historycznie. (...)

Fragment tekstu

(...)
Okres działalności Pawła w stolicy rzymskiej prowincji Azji, Efezie, a następnie podróż do Macedonii (Filippi, Tesalonika) i Achai (Korynt) jest najlepiej udokumentowany w jego życiu. Podstawowe źródło stanowią jego Listy. Opierając się - w pierwszej kolejności - na analizie tych pism postaramy się ustalić bieg wydarzeń z tego okresu, a następnie umieścić je w czasie.
1. Początek działalności w Efezie
Punkt odniesienia w ustaleniu czasu rozpoczęcia misji Pawła w Efezie stanowi zakończenie działalności w Koryncie we wrześniu 51 r. Z końcem tego samego roku odbył się tzw. Sobór Jerozolimski. Podróż do Jerozolimy i Antiochii oraz zbliżająca się zima każą przyjąć, że powrót do Azji mógł najszybciej nastąpić na wiosnę 52 r. Trasa przemarszu z Antiochii do Efezu liczy tyl-;o w linii prostej ponad 1000 km; po drodze apostoł odwiedził wspólnoty w regionach Galacji i Frygii (Dz 18, 23). Sam przemarsz (ok. 25-30 km dziennie) zajął do półtora miesiąca, dlatego a rozsądny czas podróży należy przyjąć nie mniej niż trzy mielące. Gdyby Paweł wyruszył z Antiochii z początkiem marca, kiedy wznawiano podróże drogą lądową, do Efezu dotarłby najszybciej z początkiem czerwca. Nie ma żadnego przekazu, że Paweł wyruszył w podróż do Efezu zaraz z początkiem wiosny następnego roku, czyli 52.
Można przyjąć również, że zdecydował o tym dopiero po roku.
Istnieją jednak racje, które przemawiają za szybkim przybyciem.
(...)

Strona redakcyjna

Korekta:
Ewa Bednarek

Projekt okładki:
Michalina Bajor

Skład:
Paweł Pluta

Imprimatur:
bp Jan Wątroba
Wikariusz Generalny
Kurii Metropolitalnej w Częstochowie
14 maja 2003, Ldz. 291/2003

ISBN 83-7168-648-X

Copyright by Edycja Świętego Pawła, 2003 ul. Siwickiego 7, 42-221 Częstochowa
tel. (034) 362.06.89, fax (034) 362.09.89 www.paulus.pl;
e-mail: edycja@paulus.pl

Druk i oprawa: DRUK INTRO SA - INOWROCŁAW