Leonard Górka SVD, Pawłowski Sławomir (red.)

Ekumeniczna odpowiedzialność na początku trzeciego tysiąclecia

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Spis treści

(...)
Słowo redaktorów
Jan Paweł II o ekumenizmie na początku trzeciego tysiąclecia (fragmenty Listu
apostolskiego Novo millennio ineunte z 6 stycznia 2001)
Część pierwsza KU EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOCIE DUCHA
Gabriel Witaszek CSsR. Słowo na otwarcie Sympozjum
Aleksander Naumow. O bezradności anioła z nieba, czyli ekumeniczna
lekcja z dziejów Słowiańszczyzny
I. Czy pierwsze czasy były lepsze?
II. Wszystko już było
III. Historia a idea
1. Jafetowe plemię
2. Sarmacja
3. Iliria
4. Barbaria
5. Topografia mityczna
IV. Święty fundament
V. Konkurencja wiar
VI. Obrządek a jurysdykcja
VII. Jurysdykcja - tradycja - poprawność
VIII. Wyznanie a status obywatelski
IX. Wyznaczniki świadomości
X. Język a religia
1. Greka
2. Cerkiewnosłowiański
3. Łacina i polski
XI. Spór a dialog
XII. Zgoda - zjednoczenie - jedność

Wstęp

(...)
Słowo redaktorów
Sobór Watykański II rozpoczął dzieło odnowy, które ciągle domaga się kontynuacji. Nie zamierza też swoimi wypowiedziami krępować "przyszłych inicjatyw Ducha Świętego" (DE 24). W tym stwierdzeniu Sobór przypomniał, iż Kościół rzymskokatolicki tchnie dynamizmem instytucji, która za sprawą Ducha Świętego przygotowywana jest do przekraczania własnych granic. W tej perspektywie, w Kościele nie powinno być miejsca na bierną klientelę. Posiadanie dokumentu soborowego o jedności nie zwalnia od ustawicznego poszukiwania jedności w zewnętrznym wyznawaniu wiary i we wspólnocie sakramentalnej.
Przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia przynagla wszystkich chrześcijan do intensyfikacji wysiłków, aby na drodze modlitwy, dialogu i wspólnych czynów przyjaźni dać początek nowej cywilizacji życzliwości i pokoju. Nic będzie to żadne nowatorstwo. Będzie to po prostu dostrzeżenie konsekwencji tego, co Jezus Chrystus wyraził w arcykapłańskiej modlitwie o jedność swoich uczniów: "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał" (J 17, 21).
Współczesne tendencje integracyjne w Europie oraz sam Jubileusz Chrześcijaństwa w 2000 r. stały się dogodną płaszczyzną prakseologicznego realizowania tejże jedności. Stąd też wynika sam temat niniejszej książki, który zdaje się dobrze łączyć chrześcijaństwo dwóch dotychczasowych tysiącleci (historia) z chrześcijaństwem nowego tysiąclecia (przyszłość) przez obecną chwilę ekumenicznego dialogu i dążeń ku jedności.
Kolejny tom serii wydawniczej Instytutu Ekumenicznego KUL Teologia w dialogu zawiera materiały wygłoszone podczas międzynarodowego sympozjum naukowego "Ku europejskiej wspólnocie ducha. Ekumeniczna odpowiedzialność u progu trzeciego tysiąclecia" (KUL, 30 listopada 2000 r.).
Niniejsza publikacja składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza ukazuje chrześcijaństwo słowiańskie w jego duchowej roli jednoczenia Europy. (...)

Fragment tekstu

(...)
VII. W kierunku eklezjologii komplementarnej
Rozbudowana antyteza definicji Kościoła katolickiego pozostaje płaszczyzną do podjęcia właściwego problemu - ukazania sposobu przywrócenia jedności chrześcijaństwa tradycji rzymskiej ze Wschodem. Przyjęta przez Orzechowskiego komplementarna formuła jedności katolickiej pomaga w osadzeniu problematyki Kościoła rzymskiego na płaszczyźnie uniwersalnej eklezjologii. Kościół łaciński, obok Kościołów tradycji wschodnich, przynależy organicznie do jednego katolickiego, apostolskiego i Chrystusowego Kościoła. Z tego względu całe XVI-wieczne chrześcijaństwo zachodnie pozostaje we wspólnocie wiary i tradycji jednego Kościoła. Rozbudowana przez Orzechowskiego antyteza opiera się na renesansowym modelu eklezjologii. Cechą specyficzną jest umiejętność połączenia płaszczyzny wyznaniowej z płaszczyzną doktrynalną. Przestrzeń kościelną -jednego Kościoła - tworzy całe chrześcijaństwo: wschodnie i zachodnie. Ich wiara i tradycje nadają jedności kościelnej normatywnego charakteru. Wspólnie wyznawana wiara Kościoła wyraża się w wielości teologii Kościołów i pluralizmie języka wiary. Jedyną normą wyznaniowości Kościoła jest trwanie w tradycji. Orzechowski wykracza w ten sposób poza próg poszukiwań humanistów. Dla teologa doby renesansu tradycja jednego Kościoła trwa w wierze i tradycjach chrześcijaństwa XVI w. Jedność wiary w czasie i przestrzeni konstytuuje reformistyczną eklezjologię Orzechowskiego. Zasada ocalenia wiary Kościoła staje się podstawą idei odbudowania jedności chrześcijańskiej w XVI w. Wykazywana przez Orzechowskiego ograniczoność eklezjologii rzymskiej (wynikająca z braków w definicji Kościoła), staje się w teologii łacińskiej punktem wyjścia do poszukiwań pełnej definicji wiary Kościoła. Wydaje się, że to stosunek teologów do tradycji całego Kościoła zadecydował o podziale wyznaniowym teologii humanistycznej. Otwarta perspektywa teologiczna pozwalała na głęboką penetrację wiary i tradycji Kościoła. Poszukiwania sposobu przywrócenia jedności chrześcijańskiej w Kościele zachodnim zawężyły problematykę eklezjologiczną do kręgu wrażliwości kultury łacińskiej. Radykalne oddzielenie tradycji rzymskiej od reszty Kościołów doprowadziło do ponownego zawężenia eklezjologii uniwersalnej do problemów eklezjologicznych świata łacińskiego. Erazmiańska idea powrotu do struktur Kościoła pierwotnego zatrzymała proces poszukiwań pełnej eklezjologii na płaszczyźnie chrześcijaństwa łacińskiego. Ten swoisty ekskluzywizm teologiczny doprowadził do zjawiska polaryzacji poglądów humanistów i ukształtowania się dwóch przeciwstawnych koncepcji Kościoła. Zwolennicy kościoła nowego odrzucili tradycję rzymską i proklamowali jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.(...)

Strona redakcyjna

Recenzenci tomu
Ks. prof. dr hab. Krzysztof GÓŹDŹ (KUL)
Ks. prof. dr hab. Piotr JASKÓŁA (UO)
Redaktor
Barbara GRODZIEŃSKA
Projekt okładki i stron tytułowych
Zofia KOPEL-SZULC
Tłumaczenie spisu treści na język angielski ks. Przemysław KANTYKA;
na język francuski Sławomir PAWŁOWSKI SAC
Copyright by Wydawnictwo KUL, Lublin 2003
ISSN 0860-1542
WYDAWNICTWO KUL
ul. Zbożowa 61, 20-827 Lublin
tel. (081) 740-93-40, fax 740-93-50
e-mail: wydawnictwo@kul.lublin.pl