ks. Krzysztof Kóska

Z wysokości krzyża - rozw.pasyjne na nied.Wiel. Postu i Triduum Pasch.

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Nakład wyczerpany!

Notka

"Nawrócić się - to na wszystko popatrzeć inaczej. Inne spojrzenie na swoje życie rozpoczyna się w chwili, kiedy dotkniemy Krzyża naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Trzeba go dotknąć, jakby wspiąć się na niego i z jego wysokości spojrzeć na swoje życie. Wtedy dokonamy prawdziwej przemiany naszych serc".
Książka Z wysokości Krzyża może nam w tym dopomóc.

Spis treści

ŚRODA POPIELCOWA
SPOD ZAMGLONYCH POWIEK Rozważania pasyjne
JEROZOLIMA - MIASTO BOŻE
ŚWIĄTYNIA - DOM OJCA
TŁUM
PRZYJACIELE
WROGOWIE
GRÓB
KAZANIA NA NIEDZIELE WIELKIEGO POSTU
I niedziela Wielkiego Postu, rok A
KUSZENIE JEZUSA
I niedziela Wielkiego Postu, rok B
NAWRACAJCIE SIĘ
I niedziela Wielkiego Postu, rok C
WYZNANIE WIARY DROGĄ ZBAWIENIA
II niedziela Wielkiego Postu, rok A
PRZEMIENIENIE
II niedziela Wielkiego Postu, rok B
BÓG OCZEKUJE NASZEGO POSŁUSZEŃSTWA

Wstęp

(...)
ŚRODA POPIELCOWA
Środa popielcowa rozpoczyna czterdziestodniowy czas przygotowania na przeżycie tajemnicy Odkupienia dokonanego przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Chrystus Pan wzywa nas do nawrócenia tymi samymi słowami, którymi wołał prorok Joel: Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny (Jl 2, 13).
Może zastanówmy się nad tym, co znaczy: "nawrócić się?" Jedni myślą, że trzeba dotychczasowe życie zmienić tak diametralnie, żeby wymazać z niego to wszystko, co było dotąd i rozpocząć od nowa, tak jak zaczyna się zapisywać nowy zeszyt, czy nową kartkę papieru. Takie spojrzenie na problem nawrócenia od razu zniechęca każdego człowieka, bo przecież nie sposób zerwać całkowicie ze swoją przeszłością.
Ks. Jan Twardowski, napisał:
Kiedyś odwiedziłem chorego w szpitalu (...) Powiedział, że nie umie się spowiadać, wszystko pozapominał. Dotykał tylko krzyża i prosił, żeby mu przynieść Baranka Wielkanocnego i postawić na stoliku.
Tylu zaczęło już wierzyć -tylu grzeszników zaczęło płakać, że trzeba na świętej ambonie czasem z radości skakać.

Fragment tekstu

(...)
III niedziela Wielkiego Postu, rok C
POTRZEBA NAWRÓCENIA
Pierwsza niedziela czterdziestodniowego Wielkiego Postu ukazała nam realizm zmagań człowieka głodnego i nienasyconego na przykładzie kuszonego Jezusa. Poprzednia niedziela ukazała nam obraz przemienienia, pokazując przez to sens naszych zmagań i podnosząc wzrok ku górze. Dzisiejsze słowo Boże wypowiedziane jako ostrzeżenie, łączy te dwa obrazy warunkując ich następstwo naszym nawracaniem. Jezus nie ukrywa, że jest to sprawa życia i śmierci, sprawa najistotniejsza, choć pozornie nie tak dramatyczna i bolesna jak inne ludzkie zmagania. Jezus przypomina swoim słuchaczom wydarzenia, które miały miejsce - zawalenie się wieży w Siloe, rzeź mieszkańców Galilei. Komentując te wydarzenia Jezus powiedział, że żadne wypadki czy katastrofy nie upoważniają nikogo do stawiania twierdzenia o winie lub karze tych, którzy zginęli. Jednocześnie przypomina, abyśmy pamiętali o tym, że wszyscy jesteśmy grzeszni, wszyscy jesteśmy winni i każdego z nas obowiązuje pokuta i nawrócenie. Kto odrzuca od siebie myśli o pokucie, ten z góry skazuje się na przegraną, ten nie zrobi żadnego postępu w swoim życiu duchowym, a co za tym idzie - wcześniej czy później stanie się nieczułym egoistą.
Czego oczekuje od nas Jezus?
Jezus pragnie, nie tylko pokuty, ale zrozumienia jej wartości i jej wpływu na nasze życie, ponieważ duch pokuty formułuje
78
nasz styl życia i czyni z nas pokorne dzieci Boże. To właśnie dzięki niej człowiek staje się podobnym do pokutującego Jezusa, który chociaż nie potrzebował pokuty, wszedł na jej drogę. Wchodząc na drogę pokuty, wziął na siebie nasze grzechy, co zapowiedział prorok Izajasz: "On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści" (...). "On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy" (Iz 53, 4-5).
Chrystus wzywa nas do czynienia pokuty. Chrystus mówi do nas:
nawracajcie się,
zmieńcie życie,
stale się przemieniajcie.
Co to znaczy nawracać się?
Znaczy to przede wszystkim zatrzymać się na tej drodze, którą idziemy. Zatrzymać się i dać Bogu i sobie odpowiedź na pytanie: czy postępujemy według wskazań, jakie pozostawił nam Ojciec niebieski? Ta chwila zatrzymania się jest potrzebna, abyśmy odkryli prawdę o sobie.
Dzisiejszemu człowiekowi trudno jest przyznać się do tego, bo wymaga to w pewnym sensie przekreślenia siebie, i przyznania, że kroczyło się złą drogą. Jednak bez tego stwierdzenia nie ma nawrócenia. Nawrócenie posiada dwa aspekty: są nimi zerwanie ze złem i powrót do Boga. Doskonale ilustruje to przypowieść o synu marnotrawnym, który zatrzymał się, doszedł do wniosku, że źle postępuje i podjąwszy decyzję, wrócił do ojca. Powrót do ojca łączył się dla niego ściśle ze zmianą jego życia. Przekreślił przeszłość zaczynając nowe życie. W realizacji tego postanowienia pomógł mu ojciec. Także i nam pomoże Chrystus, bo On po to przyszedł na świat, by pomagać ludziom zmienić ich życie, by ratować ich od upadku, by wyprowadzić ich z ciemności grzechu na Boże światło.
(...)

Strona redakcyjna

Copyright Wydawnictwo WAM, 2000
ul. Kopernika 26, 31-501 Kraków

Redakcja
Ingrid Kraińska-Rogala

Projekt okładki
Andrzej Sochacki

ISBN 83-7097-690-5

DRUK I OPRAWA:
Wydawnictwo WAM, ul. Kopernika 26, 31-501 Kraków.

NIHIL OBSTAT. Prowincja Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego,
ks. A. Żak SJ, prowincjał. Kraków 27 I 2000 r., l.dz. 26/2000.