s. Immakulata J. Adamska OCD
Ukaż mi swoją twarz
Kategoria myśli rozważaniaWydawnictwo Flos Carmeli
ISBN 83-88570-30-7
288 stron
format 130x200 mm
oprawa miękka
waga 0.100 kg
nr kat. Rhema 07138
Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!
Pozycja archiwalna.
Zadzwoń i zamówZamów przez e-mail
Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.
Pokaż koszyk
Notka
"Jeszcze jedna książka o Matce Bożej, gdy całe biblioteki uginają się pod uczonymiIołiałami o Niep Myślę jednak, że kropeJka osobiście doświadczonej prawdy, bez trudu zmieści się w ogromnym oceanie czci i miłości, jaką Maryi wyśpiewały wieki. Moje przemyślenia idą kilkoma nurtami: antropologicznym, na który skierowały moją uwagę prace Karla Rahnera; drugi nurt to kierunek dogmatyczny; wreszcie trzecie spojrzenie na Maryję, z minimalną aparaturą naukową, wyniesione z cichych godzin modłitwy, zmierza wprost do maryjnych dróg, oglądanych w sercu miłośników Niepokalanej. Te "maryjne drogi" składają się jednocześnie na bogatą mozaikę oblicza Matki, zawsze młodego, stale nowego, którego rysy przybierają Jej dzieci. Pragnie Ona jednego: zawierzenia i powierzenia się Jej macierzyńskim ramionom..."
Jest to kolejna książka s. Janiny Immakulaty Adamskiej, karmelitanki bosej, znanej w Polsce autorki licznych monografii o wybitnych postaciach Karmelu (św. Teresa od Jezusa, św.
Jan od Krzyża, św. Rafał Kalinowski, bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej, św. Teresa od Dzieciątka Jezus). Najwięcej jednak opracowań poświęciła św. Edycie Stein, której pisma przetlumaczyła na język polski.
Spis treści
WSTĘP
C"iĘSClSPillRZENiEANTROPOi:OOiC"ZNE::::
Antropologl"a maryjna
Obraz Maryi, Jej osoby, postaw i zadań
Maryja }Ile wspólnocie zbatvionych
Osoba i osobowość Maryi.....................................,
Maryja z Nazaretu
Maryja po śmierci Jezusa
CZĘ"SCQSPru~~~:-::-=::
CZĘSC II: SPOJRZENIE DOGMATYCZNE
Maryja - Nowe Shvorzeflie
Niepokalane POczęcie
Maryja-Duch ŚWięty
Przybytek Ducha Świętego
Oblubienica Ducha Świętego
Wniebowzięcie
őSClQspOIRZENm"'KON:rEMp!:ACYjm
UDZIAŁ MARYI w KENOZIE BOGA
Kenoza tv Bibhl
Kenoza Boga
Kenoza Chl)Jstusa
Ubóstwo, poniżenie, pokora Maryi
Tajemnica Matki
"CZES-ćN~'YJNE"DROO!:::=~
Wpro}vadzenie
Maryjne dziedzictwo Karmelu
EkleZjalny aspekt maryjnOści - św. Teresa odJezusa
. Rys biograficzny
. Pod opieką BożejMatki - maryjny kształt życia terezjański
. Maryja i KoŚCiół
Wstęp
WSTĘP
Jeszcze jedna książka o Matce Bożej, gdy całe biblioteki uginają się pod uczonymi foliałami o Niej? Myślę jednak, że kropelka osobiście doświadczonej prawdy, bez trudu zmieści się w ogromnym oceanie czci i miłości, jaką Maryi wyŚpiewały wieki. Moje przemyślenia idą kilkoma nurtami:
antropologicznym, na który skierowały moją uwagę prace Karla Rahnera; drugi nurt - to kierunek dogmatyczny; wreszcie trzecie spojrzenie na Maryję, z minimalną aparaturą naukową, wyniesione z cichych godzin modlitwy, zmierza wprost do maryjnych dróg, oglądanych w sercu miłośników Niepokalanej.
Te "maryjne drogi" składają się jednocześnie na bogatą mozaikę oblicza Matki, zawsze młodego, stale nowego, którego rysy przybierają Jej dzieci. Pragnie Ona jednego: zawierzenia i powierzenia się Jej macierzyńskim ramionom. Jej misja polega na przygotowaniu nas do nowych pięćdziesiątnic. Do istoty Jej bytu należy bycie wiecznie młodą, odmładzać i uczyć ciągle nowej pieśni miłości. Tę pieśń najpełniej wyśpiewuje Pieśń nad pieśniami, dlatego owe Duchem Bożym natchnione strofy, o wielkim ładunku poezji i przy jednoczesnej prostocie i jasności, same się niejako narzuciły w tytule.
Na koniec tego krótkiego wstępu - U3prawiedliwienia, dlaczego jeszcze jedna książka o Maryi, serdeczne podziękowanie osobom, które mi pomogły w jej realizacji. Przede wszystkim dziękuję p. Annie Talarek za uporządkowanie początkowo dość przypadkowo zebranych tekstów i ich usystematyzowanie oraz wydruk. Pani Marii Pietrzyk składam podziękowanie za niesły-
Fragment tekstu
Ubóstwo, poniżenie, pokora Maryi
Ubóstwo Maryi, Jej pokora, uniżenie i ogołocenie staną się zrozumiałe dopiero wtedy, gdy pojmie się coś z kenozy Boga, gdy widzi się kenozę Jej Syna i nieskończoną "płodnoŚĆ" wywłaszczenia z miłości do Niego. O takim samoobumieraniu mówił Chrystus w przypowieści o ziarnie, które obumiera w ziemi w oczekiwaniu na nową formę istnienia.
Podobało się Bogu dokonać największych dzieł i wypełnić swe zawrotne obietnice dane człowiekowi przez garstkę ludzi zwaną Resztą Izraela. Do niej właśnie należała Maryja.
Gdy więc za sprawą Ducha Świętego Chrystus znalazł się w Jej łonie, Jego Oto idę, aby spełnić wolę Twoją zespoliło się z Jej Oto ja Służebnica Pańska. Pełnia rozdającej się miłości Ojca przez swego Jednorodzonego Syna znalazła w Niej dla siebie przestrzeń, aby móc się rozlać.
Podstawową predyspozycją serca Maryi było miłosne zaufanie Bogu i zdanie się na Jego wolę. Także przeogromna nadzieja przyzywająca miłosierdzie, by towarzyszyło stale nowej, heroicznej zgodzie na własną małość. Bóg wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Ubóstwo ducha było jakby Jej ślubem z Panem, bo ogołacając siebie dla Niego, jednocześnie Go poślubiała. Uczyniła je prawem swego życia i nie pragnęła posiadać niczego poza Bogiem.
Do Jej duszy - jak pisze św. J an od Krzyża - nie przeniknęła nigdy żadna forma jakiegoś stworzenia i nigdy Nią nie po"t'odowała. Jej poruszenia pochodziły zawsze z działania Ducha Świętego69. Na Boży dar łaski uprzedzającej odpowiedziała z niewyobrażalną kenozą wiary, jakby unicestwieniem dla Boga własnego rozumu, woli, pamięci, uczuć, wszystkich władz duchowych. J ej fiat przy W cieleniu to bezgraniczne przyzwolenie Bogu na wypełnienie w Niej i przez Nią swego odwiecznego zamysłu. To najwyż-