Patricia St. John

Tajemnica bażanciej chatki

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Zaciszna Bażancia Chatka, w której mieszka Lucy, jest okryta wielką tajemnicą. Pewnego dnia dziewczynka postanawia dowiedzieć się, co ukrywają jej dziadkowie.
Gdzie jest jej tatuś? Co się stało z mamusią?-to rozdzierające dziecięce serce pytania, które postanawia wyjaśnić. Mimo wielu trudności Lucy poznaje prawdę.
"Tajemnica Bażanciej Chatki" jest kolejnym tomem z serii klasyki dziecięcej Patricii St. John, który z zapartym tchem czytają miliony dzieci na całym świecie.

Wstęp

(...)
Od wydawcy polskiego
Patricia St. John urodziła się 5 kwietnia 1919 roku w St-Leonard's-on-Sea w Wielkiej Brytanii. Dom rodzinny pisarki był miejscem niezwykłym i być może właśnie dlatego wyrosła w nim tak niezwykła i wrażliwa osoba. Wychowywała się w bardzo licznej rodzinie, co sprzyjało pielęgnowaniu tradycji i podtrzymywaniu głębokich, trwałych więzi między poszczególnymi pokoleniami. Wracając myślami do lat dziecięcych, często ze wzruszeniem wspominała pełną ciepła i harmonii atmosferę domu, którą potrafili stworzyć jej i rodzeństwu wspaniali, kochający rodzice oraz dziadkowie. Codzienna lektura Biblii, długie spacery po łąkach i uśmiechy na twarzach rodziców na zawsze pozostały jej w pamięci.
Literackie sukcesy Patricii St. John rozpoczęły się, gdy zaczęła pracować jako przełożona internatu w Malvern. W tym czasie przystąpiła bowiem do konkursu literackiego ogłoszonego przez Związek Biblijny i wygrała. Książka Tajemnica Dzikiego Boru od pierwszego wydania w 1948 roku stała się bestsellerem.
Po swym literackim debiucie autorka opuściła Wielką Brytanię i wyjechała do Maroka, gdzie spędziła 27 lat jako misjonarka.

Fragment tekstu

(...)
Rozdział dziesiąty
Dwa dni później rozglądałam się po lotnisku, zachwycona błyszczącymi samolotami i ludźmi rozmawiającymi po hiszpańsku. Nie rozumiałam tego języka, ale wydał mi się bardzo piękny i w jakiś sposób znajomy. Jeszcze przed chwilą przyglądałam się okolicy z okna samolotu, a ojciec opowiadał mi o morzu, górach i dolinach. Nie mogłam uwierzyć, że już następnego dnia będę się kąpać w morzu. W pewnej chwili ojciec potrząsnął mną delikatnie.
- Obudź się, Lucy - powiedział. - Musimy wsiadać do autobusu.
Wskoczyliśmy w ostatniej chwili i autobus ruszył wąskimi uliczkami miasta. Szeroko otwartymi oczami wpatrywałam się w czerwony zachód słońca, błękitne niebo, nieznane mi palmy i przepiękny stary port.
Po jakiejś godzinie jazdy musieliśmy przesiąść się do innego autobusu, który jechał jeszcze dalej na południe. Mijaliśmy małe portowe miasteczka pełne kawiarń i gospod, w których stołowali się, śpiewali i tańczyli rozbawieni ludzie. W pewnym momencie ojciec chwycił mnie za rękę.
- Chodź, Lucy - powiedział z uśmiechem. - Jesteśmy na miejscu.
Zabraliśmy bagaże i ruszyliśmy kolorowymi, zatłoczonymi ulicami. Minęliśmy centrum i dotarliśmy do niskiego domu na uboczu. Budynek wyglądał na bar.
w środku i na zewnątrz, na chodniku siedzieli ludzie i pili wino. Okrążyliśmy dom i ojciec zapukał do tylnych drzwi.
To, co zdarzyło się później, wprawiło mnie w osłupienie. Drzwi otworzyły się i zobaczyłam pomieszczenie kuchenne, a w nim kilka osób o śniadych twarzach i błyszczących czarnych oczach.
- Lucita, Lucita! - ktoś krzyknął.
Jakaś kobieta porwała mnie w ramiona i obsypała pocałunkami. Jej głos wydawał się skądś znajomy... bardzo dawno temu... pod błękitnym niebem. Weszliśmy do kuchni, a kobieta cały czas trzymała mnie za rękę, w połowie śmiejąc się, a w połowie płacząc. Poza tym otoczyła mnie gromadka czarnowłosych dzieci, wśród których znajdowała się śliczna dziewczynka mniej więcej w moim wieku. Tata, patrząc na moją minę, wybuchnął śmiechem.
- Czemu się tak dziwisz, Lucy? - zawołał. - To twoja stara niania, Lola, a oto Rosita, która urodziła się w tym samym co ty miesiącu. Dzieliłyście ze sobą kołyskę. To Pepito, którego pamiętam jako tłustego bobasa. Innych dzieci nie znam. Zobaczysz, że wkrótce nauczysz się z nimi porozumiewać.
- Pedro, Conchita i mały Francisco - przedstawiała z dumą Lola, pokazując niemowlę.
Potem podała dziecko Rosicie i zwróciła się do ojca. Mówiła bardzo szybko i niezwykle gwałtownie gestykulowała. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu tata zdawał się rozumieć, a po chwili zaczął nawet odpowiadać.
Zostaliśmy eskortowani przez całą rodzinę do pokoi w tyle domu, które wychodziły na pole winnej latorośli. W jadalni czekała na nas wspaniała kolacja: omlety, wino, żółty ryż z warzywami i kawałki arbuza. Nie mogłam jednak w pełni rozkoszować się smakiem potraw, gdyż czułam ogromne zmęczenie. (...)

Strona redakcyjna

Tytuł oryginału: The Mystery of Pheasant Cottage
Przekład: Katarzyna Sperkowska
Redakcja: Bożena Wacławik
Korekta: Anna Kłosiewicz
Originally published in English under the title:
The Mystery of Pheasant Cottage
by Scripture Union, London, UK
Copyright Partricia St. John 1977
All rights reserved
Wydanie trzecie
Copyright for the Polish edition
1994 by Oficyna Wydawnicza "Vocatio"
All rights to the Polish edition reserved
Wszelkie prawa wydania polskiego zastrzeżone.
Książka ani żadna jej część nie może być przedrukowywana, ani w jakikolwiek inny sposób reprodukowana czy powielana mechanicznie,
fotooptycznie, zapisywana elektronicznie lub magnetycznie, ani odczytywana w środkach publicznego przekazu bez pisemnej zgody
wydawcy. W sprawie zezwoleń należy zwracać się do
Oficyny Wydawniczej "Vocatio", 02-792 Warszawa 78, skr. poczt. 41.
e-mail: vocatio@vocatio.com.pl http://www.vocatio.com.pl
Redakcja: fax (0-22) 648 63 82, tel. (0-22) 648 54 50
Dział handlowy: fax (0-22) 648 03 79, tel. (0-22) 648 03 78
Wzorcownia: 02-798 Warszawa, ul. Rybaltów 14, tel. (0-22) 648 86 89
Księgarnia patronacka "Soli Deo": Warszawa, Dworzec Centralny,
galeria północna, pawilon 2, tel. (0-22) 654 98 12 Copyright for the cover photo by International Films
ISBN 83-85435-64-6