Ireneusz ks Bruski

Sakrament pokuty i pojednania

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Książka przybliża nam sakrament pokuty i pojednania.

(Rh)

Spis treści

Uwaga od autora
Wprowadzenie
Wstęp do wydania polskiego
Przedmowa

Spirytyzm: powstanie, doktryna i praktyka
1. Definicja spirytyzmu
2. Doktryna spirytyzmu
3. Początki i historia spirytyzmu
4. Aktualna praktyka spirytyzmu

Życie po życiu: odpowiedzi rozumu i wiary
1. Rozważania o charakterze filozoficznym
2. Uwagi natury teologicznej

Synteza doktrynalna
Refleksja pastoralna
Przypisy
Literatura polska
Skróty

Wstęp

Termin spirytyzm jest powszechnie używany na określenie praktyki komunikowania się z duszami zmarłych. Mimo że taka działalność jest surowo zabroniona przez Kościół, także wielu katolików ją praktykuje próbując nawiązać dialog z zaświatami.
Różne mogą być motywy takiego zachowania. Na przykład może zdarzyć się, że ktoś stara się odczuwalnie skontaktować z duszami zmarłych, w celu poznania jakiejś prawdy lub niepewnej przyszłości, lub tez tajemniczych faktów, które miały miejsce w przeszłości. Jednakże tym, co wydaje się najbardziej motywować pragnienie przywołania zmarłych i komunikowania się z zaświatami, jest nadzieja uzyskania odpowiedzi na pytania dotyczące śmierci drogiej osoby i jej pozaziemskiego przeznaczenia. Wynika to z faktu, że śmierć, także w środowiskach chrześcijańskich, jest często przeżywana ze strachem, który towarzyszy umierającemu, i z desperacją członków jego rodziny; poza tym, pośrednie doświadczenie śmierci w sposób nieunikniony stawia przed ludzkim rozumem pytania odnośnie dalszego życia duszy, przeznaczenia tych, którzy nas poprzedzili na tym świecie, odnośnie tej rzeczywistości, z którą spotka się każdy człowiek w momencie, kiedy jego ziemskiemu istnieniu zostanie napisane słowo koniec. Dlatego zdarza się często, że na takie pytania nie znajduje się wystarczających odpowiedzi.

Fragment tekstu

(...)

Zjawiska parafizyczne obiektywne lub psychokinetyczne

Zjawiska parafizyczne obiektywne lub psychokinetyczne są "zjawiskami paranormalnymi, które zakładają oddziaływanie czysto myślne na przedmioty materialne, powodując zmiany ich miejsca i stanu". Należą do nich przenoszenia i przenikania, materializacja i dematerializacja, wytwarzanie raps (stuków), bezpośrednich głosów, bezpośrednie; muzyki, poruszeń telekinetycznych, bezpośredniego pisma, lewitacji.
Przenoszenie. Tym wyrażeniem określa się "nagłe pojawienie się w zamkniętym lub otwartym obszarze różnych przedmiotów, także żywych, jak kwiatów, owoców, zwierząt, a nawet ludzi, przybyłych z innych miejsc. (...) Często nieznane jest pochodzenie tych przedmiotów, które pojawiają się w sposób zupełnie niewyjaśniany, ale badacze są zgodni w stwierdzeniu, że pochodzą one zawsze z jakiegoś miejsca, w którym już istniały, w ten sposób, że każdemu przeniesieniu odpowiada zabranie lub zniknięcie przedmiotu z miejsca, w którym był i pojawienie się go w innym miejscu".
Materializacja. Jest "zjawiskiem parafizycznym, przez które podczas seansu typu medialnego tworzą się fantazmy całkowite lub częściowe, które często mają wygląd i cechy osoby lub członków istot żywych, prawie zawsze ludzkich, ale także zwierzęcych i roślinnych". To zjawisko bywa nazywane także ektoplazią i ektoplazmią; wyrażenia te oznaczają "formy plastyczne, które wydostały się z ciała".
Dematerializacja. Jest natomiast "zjawiskiem paranormalnym, które może polegać zarówno na dematerializacji lub pozornej dematerializacji jakiegoś materialnego przedmiotu ożywionego lub nieożywionego, jak i na dematerializacji przedmiotu zmaterializowanego lub także na zjawisku przeciwnym materializacji.
Raps. Tym terminem określa się zazwyczaj odgłosy hałasów i wstrząsów o różnym natężeniu, które mogą objawiać się podczas seansów medialnych". Według niektórych autorów "rodzaje hałasu są różne: trzaskanie drewna podobne do trzaskania broni palnej, powtarzające się i trwale bębnienia o świście metalicznym; niekiedy mogą to być odgłosy kroków, pocierania, określonych i nieokreślonych silnych uderzeń".
Bezpośrednie glosy. Przyjmuje się, że jest to "najbardziej zadziwiające zjawisko paranormalne o charakterze parafizycznym. Polega na tym, że słyszalne są wyraźnie artykułowane głosy, które rozlegają się w sali gdzie odbywa się seans, pochodzące z różnych miejsc, przeważnie z góry, które nawiązują dialog z obecnymi, także w języku znanym tylko jednemu z nich, a czasami rozmawiając w nieznanych językach".
Bezpośrednia muzyka. Rozumie się przez to "muzykę, którą podczas seansów medialnych, słyszy się bez obecności instrumentów".
Poruszenia telekinetyczne. Neologizm telekinetyka został użyty na początku XIX w. przez lekarza francuskiego C. Richeta (1850-1935) na oznaczenie przeniesienia jakiegoś przedmiotu w przestrzeni bez jakichś kontaktów lub innych przyczyn fizycznych.
(...)

Strona redakcyjna

Tytuł oryginału
Spiritismo. Si puo comunicare con i morti?

Tłumaczenie
o. Paweł Furdzik OCD

Projekt okładki Bogdan Żukowski

Redakcja
ks. Zdzisław Wdziekoński SAC

Redakcja techniczna Bogumiła Szczupakowska

Korekta
Alicja Biawzdziewicz

Skład i łamanie Elżbieta Fajdek

Copyright Citta Nuova Editrice, Roma 2001
Copyright for the Polish edition by APOSTOLICUM Ząbki 2003

ISBN 83/7031-329-9

IMPRIMATUR
Za zgodą Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej
z dnia 19.11.2002 r. nr 1544 (K) 2002

APOSTOLICUM
Wydawnictwo Księży Pallotynów
Prowincji Chrystusa Króla
ul. Wilcza 8, 05-091 Ząbki,
tel. (0-22) 781-74-64, 65; fax (0-22) 781-73-89
księgarnia internetowa; www.apostolicum.pl; info@apostolicum.pl