o. Slavko Barbarić OFM

Post

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Nakład wyczerpany!

Notka

O. Slavko Barbarie OFM - urodził się w Dragicinie, 11 marca 1946 roku, a zmarł w Me-dziugorju 24 listopada 2000 roku. Szkołę podstawową kończył w Czerinie, gimnazjum klasyczne w Dubrowniku, gdzie zdał maturę w 1965 roku. Po odbyciu pierwszego roku nowicjatu w Humcu studiował filozofię i teologię w Visoko, Sarajewie i Schwarzu. Święcenia kapłańskie przyjął 19 grudnia 1971 roku. Pracę magisterską z zakresu teologii pastoralnej obronił w Grazu w 1973 roku. Od 1973 do 1978 roku pracował jako pomocnik duszpasterski w Czaplinie. W 1982 roku uzyskał doktorat z pedagogiki religijnej we Fryburgu. W tym samym czasie zdobył kwalifikacje psycho-terapeuty.
Od stycznia 1982 roku o. Slavko pracował w Medziugorju, zajmując się pielgrzymami. W tym samym czasie pisał szkice i książki oraz pomagał w przygotowaniu wielu publikacji o tematyce medziugorskiej w kraju i na świecie. Książki o. Slavka Barbaricia przetłumaczone zostały na dwadzieścia języków i drukowane w wielomilionowych nakładach. Książka, którą państwo macie przed sobą zawiera zebrane komentarze do orędzi Matki Bożej, publikowane w "Głosie Pokoju". Książka ta, pomoże każdemu czytelnikowi znaleźć odpowiedź na liczne pytania codziennego życia.

Fragment tekstu

(...)
w Szkole
25 czerwca 1996
Drogie dzieci! Dziś dziękuję wam za wszystkie ofiary, które w tych dniach mi złożyliście. Dziatki, wzywam was,
abyście się otworzyli i zdecydowali na nawrócenie.
Wasze serca, dziatki, nie są jeszcze w pełni otwarte na Mnie,
więc dlatego ponownie wzywam was, abyście się otworzyli w modlitwie,
niech przez modlitwy Duch Święty pomoże wam,
by wasze kamienne serca stały się sercami z ciała.
Dziatki dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie
i że zdecydowaliście się pójść ze Mną ku świętości.
Uroczyście obchodziliśmy 15 rocznicę objawień Matki Boże i rozpoczęliśmy 16 rok spotkań z Nią. Na rocznicę objawień zwróciła się do nas w krótkim orędziu, które dla nas przyjmujących Jej obecność jest programem na nadchodzący czas.
Całe orędzie można sprowadzić do wezwania, abyśmy się modlili li do Ducha Świętego, gdyż On nam pomoże, aby nasze serca stał) się sercami z ciała, a nie z kamienia.
Krótko mówiąc, są ludzie, którzy mają serce i tacy, którzy sera nie mają. Niedawno jedna z nauczycielek zadała dzieciom zadanie, aby narysowały ludzi, którzy ich otaczają. Kiedy popatrzyła na obrazki, była zaskoczona. Proste obrazki pokazywały ludzi z wielkimi głowami bądź wielkimi nogami, umięśnionych albo z wielkim portfelem pełnym pieniędzy. Tylko jeden obrazek przedstawiał człowieka z narysowanym sercem. Przesłanie tych dziecięcych obrazków jest jasne. (...)