Raniero Cantalamessa

Moc krzyża - medytacje watykańskie I

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Nakład wyczerpany!

Notka

Aby się dowiedzieć, kim jesteśmy, trzeba zawsze powracać do krzyża Chrystusa. Kontemplacja Jezusa ukrzyżowanego naznaczyła naszą wiarę, życie i pobożność ludową.
Refleksje ukazujące się w tym nowym wydaniu - ubogaconym przez najnowsze homilie - stanowią komentarz do męki Pańskiej. Zostały one wygłoszone przez Autora w Bazylice św. Piotra, w obecności Ojca Świętego, podczas liturgii Wielkiego Piątku. Są swego rodzaju wydłużoną i pełną miłości medytacją nad misterium krzyża. To idealne stacje Drogi Krzyżowej nakłaniające do kontemplacji, adoracji i naśladowania.
, kapucyn, pochodzi
z regionu Ascoli Piceno we Włoszech. Jest doktorem teologii i literatury klasycznej, był wykładowcą historii początków chrześcijaństwa na Uniwersytecie Katolickim w Mediolanie, do roku 1981 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W 1980 porzucił nauczanie uniwersyteckie, aby całkowicie poświęcić się głoszeniu słowa Bożego w wielu krajach świata, wykazuje się wielką wrażliwością ekumeniczną. Od roku 1980 jest kaznodzieją Domu Papieskiego. We włoskiej telewizji RaiUno prowadzi program, w którym co sobotę wygłasza komentarz do fragmentów Ewangelii z niedzielnej liturgii słowa.

Spis treści

WPROWADZENIE
ROZDZIAŁ I "ABY KAŻDY JĘZYK WYZNAŁ, ŻE JEZUS CHRYSTUS JEST PANEM!"
ROZDZIAŁ II "TAK BÓG UMIŁOWAŁ ŚWIAT!"
ROZDZIAŁ III "WY ZABILIŚCIE JEZUSA z NAZARETU!"
ROZDZIAŁ IV "OCHRZCZENI w JEGO ŚMIERCI"
ROZDZIAŁ V "UKRZYŻOWANY WSKUTEK SŁABOŚCI,
CHRYSTUS ŻYJE DZIĘKI MOCY BOŻEJ"
ROZDZIAŁ VI "I NATYCHMIAST WYPŁYNĘŁA KREW I WODA"

Wstęp

Jest taki dzień w roku, kiedy to jeden jedyny raz w centrum liturgii Kościoła nie znajduje się Eucharystia, lecz krzyż; nie sakrament, lecz wydarzenie; nie znak, ale jego znaczenie. To Wielki Piątek. Tego dnia nie sprawuje się Eucharystii, lecz kontempluje się i adoruje Chrystusa ukrzyżowanego.
Chociaż w liturgii Wigilii Paschalnej Kościół wspomina jednocześnie śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, jako dwie strony tego samego misterium paschalnego, bardzo wcześnie zaczęto odczuwać potrzebę poświęcenia specjalnego czasu pamiątce męki, aby wydobyć na światło niewyczerpalne bogactwo tej chwili, w której "wszystko się wypełniło". W ten sposób, począwszy od IV wieku, zrodziły się wielkopiątkowe obrzędy adoracji krzyża, które poprzez kolejne wieki wywarły determinujący wpływ na chrześcijańską wiarę i pobożność.
Tego dnia jakaś szczególna łaska przenika Kościół. To dzień, w którym "jaśnieje tajemnica krzyża - fulget crucis mysterium", jak to wyraża pewien starożytny hymn liturgiczny.
Refleksje zapisane na tych stronach zrodziły się właśnie w takim klimacie i dla takiej chwili. Chodzi o komentarze do czytania męki Pańskiej, wygłoszone w Bazylice Świętego Piotra, w obecności Papieża, podczas liturgii Wielkiego Piątku, w latach 1980-1991. Zachowany został porządek chronologiczny, w którym powstały te medytacje. Jedynie ta poświęcona Jezusowi jako "Panu", która wygłoszona została w 1986 roku, znalazła się na początku niniejszego cyklu jako swego rodzaju klucz do odczytania pozostałych.
Zebrane razem, refleksje te stanowią nieustającą medytację nad Ukrzyżowanym, w tonie czasem kerygmatycznym, a czasem bardziej kontemplatywnym, jak gdyby stacje jakiejś szczególnej drogi krzyżowej, w całości skoncentrowanej na słowie Bożym.
Niniejsze refleksje mogą zostać użyte w dwojaki sposób: jako medytacje nad męką, lub jako natchnienie w dziele nowej ewangelizacji. Jest bowiem rzeczą pewną, że również dzisiaj, tak jak to miało miejsce w początkach Kościoła, Ewangelia nie utoruje sobie drogi "mądrością słowa", lecz tajemniczą potęgą krzyża. Programowe zdanie św. Pawła z 1 Listu do Koryntian, którego ta książka pragnie być jedynie nieśmiałym echem, do dzisiaj zachowuje swoje pełne znaczenie: "Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą" (1 Kor 1,22-24).

Fragment tekstu

(...)
"ABY KAŻDY JĘZYK WYZNAŁ, ŻE JEZUS CHRYSTUS JEST PANEM!
W najbardziej uroczystym dla narodu żydowskiego dniu roku - w święto Jom Kippur, w Dniu Przebłagania - arcykapłan, niosąc krew ofiar, wkraczał za zasłonę do miejsca "Świętego Świętych" i tam, sam jeden przed obliczem Najwyższego, wypowiadał imię Boga. Było to imię objawione Mojżeszowi w gorejącym krzewie, składające się z czterech liter, którego przez pozostałą część roku me wolno było nikomu wymawiać, dlatego też zastępowane bywało zwykle przez słowo Adonai, to znaczy Pan. Owo Imię - którego ja także me chcę wymawiać przez szacunek dla narodu żydowskiego, za który Kościół modli się w ten dzień Wielkiego Piątku - wypowiadane w takich okolicznościach, nawiązywało łączność pomiędzy niebem a ziemią, sprawiało, że sam Bóg stawał się obecny; odkupywało, chociaż tylko w sposób symboliczny, grzechy całego narodu.
Także lud chrześcijański ma swój dzień Jom Kippur, swój Dzień Przebłagania, a jest to ten dzień, który właśnie przeżywamy.(...)

Strona redakcyjna

Tytuł oryginału
Il potere delia croce

Copyright by Raniero Cantalamessa OFMCap, Roma
Copyright by Wydawnictwo eSPe, Kraków 2003

Redakcja Małgorzata Rogalska
Projekt okładki Szymon Kurpios SP
Skład Krzysztof Rogalski

Nihil obstat Za zezwoleniem Przełożonego Wyższego
Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów,
L.dz. 261/02 z dnia 20 grudnia 2002 r.
ks. Tadeusz Suślik SP, Prowincjał
Wydanie 1 Kraków 2003

ISBN 83-89167-51-4

Wydawnictwo eSPe
31-457 Kraków, ul. Meissnera 20
tel. 012/4112851, fax 012/4131921,
e-mail: espe@pijarzy.pl
księgarnia internetowa: www.espe.pl

Druk:Poligrafia KPZR tel.: 012/422-22-55