Józef Majewski, Jarosław Makowski

Leksykon wielkich teologów XX/XXI wieku

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

Niniejsza książka to pierwszy w Polsce leksykon teologów XX / XXI w. Sylwetki i twórczość ponad 30 największych katolickich, prawosławnych i protestanckich teologów przybliżają wybitni i popularni polscy autorzy różnych wyznań, W. Hryniewicz, A. Skowronek, H. Paprocki, K. Karski, D. Kowalczyk. "Leksykon" jest doskonałym wprowadzeniem w sytuację teologii i chrześcijaństwa na progu trzeciego tysiąclecia. Książka ponadto przedstawia twórczość wielu teologów nadających dziś ton teologii chrześcijańskiej, którzy są dziś w Polsce praktycznie nieznani. "Leksykon" to niezbędne narzędzie dla specjalistów i niespecjalistów, wszystkich, którym bliskie są problemy wiary, Kościoła i Boga.

Fragment tekstu

(...)
Dietrich BONHOEFFER
Dietrich Bonhoeffer urodził się w 1906 r. we Wrocławiu w rodzinie mieszczańskiej. W wieku 21 lat doktoryzował się na uniwersytecie w Berlinie, a 3 lata później habilitował. W tym samym roku wyjechał na staż naukowy do USA. W 1931 r. został duchownym ewangelickim oraz docentem na uniwersytecie w Berlinie. Wówczas zaangażował się w działalność międzynarodowych instytucji chrześcijańskich, propagując ekumenizm i pacyfizm. Stał się także krytykiem ideologii nazistowskiej. W 1933 r. objął parafię ewangelicką w Londynie. Po powrocie do kraju w 1935 r. został kierownikiem seminarium kaznodziejskiego w Finkenwalde (Zdroje, obecnie dzielnica Szczecina), a po jego delegalizacji i zamknięciu w 1937 r. rozpoczął pracę w tzw. wikariatach zbiorowych na Pomorzu Przednim (obie te instytucje służyły przygotowaniu absolwentów teologii do ordynacji i pracy w opozycyjnym Kościele Wyznającym).
Już w 1936 r. jako "wróg państwa" został pozbawiony prawa do nauczania. W tym okresie wydał dwie popularnoteologiczne prace: "Naśladowanie" (1937) oraz "Życie wspólne" (1939). W latach 1939-1943 powstała jego główna rozprawa z etyki teologicznej - "Ethik" (1949), pisana podczas pobytów na Pomorzu i w klasztorze benedyktyńskim w Ettal k. Monachium. Bonhoeffer, dostrzegając nieskuteczność opozycji kościelnej wobec totalitaryzmu nazistowskiego, zaangażował się w działalność ruchu oporu. W 1943 r. został aresztowany. Pod koniec wojny przeniesiono go do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, a następnie do Flossenburgu (Bayrischer Wald), gdzie 9 kwietnia został zamordowany. W więzieniu w Tegel powstały listy i zapiski, które zebrane przez przyjaciela i późniejszego biografa Bonhoeffera, Eberharda Bethge, zostały wydane pośmiertnie w 1951 r. jako "Widerstand und Ergebung. Briefe und Aufzeichnungen aus der Haft" ("Opór i poddanie..."), stając się jednym z najbardziej inspirujących dzieł teologicznych XX w. (...)