Czesław Ryszka

Jasnogórska opowieść

Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!

Pozycja archiwalna.

Nie gwarantujemy, że zamówienie będzie mogło być zrealizowane.

Notka

"Przyzwyczaili się Polacy ze wszystkim przychodzić na Jasną Górę, aby mówić o wszystkim swojej Matce..., która tutaj w jakiś szczególny sposób jest. Jest obecna... Przyzwyczaili się ich pobratymcy, sąsiedzi z różnych narodów. Coraz więcej przybywa tu ludzi z całej Europy i spoza Europy..."Słowa Papieża, wypowiedziane 4 VI 1979 r. na Jasnej Górze, są jakby wyzwaniem dla pisarzy i artystów, aby odkrywali nasze narodowe Sanktuarium, ukazywali jego wewnętrzną silę, która - jak mówił Prymas Stefan Wyszyński - "chwyta głęboko za serce i trzyma Naród cały w pokornej a mocnej postawie wierności Bogu, Kościołowi i jego hierarchii". Zapewne także książka Czesława Ryszki, ukazując dzieje Jasnej Góry w formie literackiej opowieści, postawi przed wieloma Czytelnikami pytania o sens naszego wędrowania do Boga, o sens dziejów naszego narodu, związanego od zarania z jasnogórskim Sanktuarium (...) Autor z dużą wrażliwością opisał posłannictwo Jasnej Góry w Kościele polskim i powszechnym oraz ukazał pauliński charyzmat. Wydobył z jasnogórskiego skarbca historii najcenniejsze perły, aby umocnić Czytelników w ufnej wierze, że kto się do Jasnogórskiej Matki ucieka, ten się nigdy nie zawiedzie.
(Z przedmowy Przeora Jasnej Góry o. Mariana Lubelskiego)

Wstęp

Przedmowa Ojca Przeora
Jasna Góra jest Sanktuarium maryjnym bardzo mocno złączonym z historią chrześcijaństwa w Polsce, a także z historią Polski. Najkrótszy nawet pobyt w tym miejscu przeżywa się jako spotkanie z naszymi dziejami, z postaciami i wydarzeniami, które tworzą z Jasnej Góry żywe miejsce narodowej pamięci. Należy z całą mocą podkreślić, że nie można zrozumieć polskiego "dzisiaj" bez tego miejsca szczególnego kultu Matki Bożej. Nie da się również budować przyszłości bez poważnego wejrzenia w naszą chrześcijańską przeszłość.
Chociaż Jasna Góra zaistniała w momencie, kiedy chrześcijaństwo było już w Polsce utrwalone, to można z całą pewnością stwierdzić, że żywy kult maryjny, przejawiający się wieloma tytułami katedralnych kościołów czy narodową pieśnią Bogurodzica, oczekiwał na powstanie centralnego ośrodka. Dlatego można powiedzieć, że Jasna Góra powstała jako dar Opatrzności, aby polscy katolicy ze wszystkich ziem, prowincji i kordonów umacniali tu wiarę, utwierdzali się w miłości Kościoła i ojczyzny. W tym duchu - przez wieki - na Jasnej Górze dokonywało się spontaniczne zjednoczenie wartości religijnych i narodowych jako owoc kultu maryjnego.
Wśród bogatych, różnorodnych owoców promieniowania Jasnej Góry, należy wymienić jej kulturowe znaczenie. Pani Jasnogórska od wieków inspirowała artystów, wzbogacających polską kulturę wybitnymi dziełami niemal wszystkich rodzajów sztuki. Ilu było tu wielkich Polaków! Ilu poetów i pisarzy wysławiało Pannę Świętą! W 1903 roku, w 300. rocznicę urodzin ojca Augustyna Kordeckiego, konfrater Paulinów, Henryk Sienkiewicz, potwierdzając historyczno-religijną rolę Jasnej Góry w dziejach Polski, wpisał do księgi pamiątkowej słowa: "W Częstochowie na Jasnej Górze bije nieśmiertelne serce polskiego ludu".