o. Slavko Barbarić OFM
Eucharystia - nawrócenie
Kategoria EucharystiaWydawnictwo Zakonu OO. Pijarów
ISBN 83-7629-120-6
111 stron
format 150x210 mm
oprawa miękka
wydane Kraków
waga 0.156 kg
nr kat. Rhema 01549
Do każdej przesyłki
dołączamy prezent!
Nakład wyczerpany!
Pokaż koszyk
Notka
O. Slavko Barbarie OFM - urodził się w Dragicinie, 11 marca 1946 roku, a zmarł w Medziugorju 24 listopada 2000 roku. Szkołę podstawową kończył w Czerinie, gimnazjum klasyczne w Dubrowniku, gdzie zdał maturę w 1965 roku. Po odbyciu pierwszego roku nowicjatu w Humcu studiował filozofię i teologię w Visoko, Sarajewie i Schwarzu. Święcenia kapłańskie przyjął 19 grudnia 1971 roku. Pracę magisterską z zakresu teologii pastoralnej obronił w Grazu w 1973 roku. Od 1973 do 1978 roku pracował jako pomocnik duszpasterski w Czaplinie. W 1982 roku uzyskał doktorat z pedagogiki religijnej we Fryburgu. W tym samym czasie zdobył kwalifikacje psychoterapety.
Fragment tekstu
(...)
Kto dziękuje, te kocha
25 maja 1996 Drogie dzieci! Dzisiaj pragnę wam podziękować za wszystkie modlitwy i ofiary,
które złożyliście w miesiącu mnie poświęconym.
Dziatki pragnę, abyście wy wszyscy byli aktywni w tym czasie,
który przeze mnie jest w szczególny sposób zjednoczony z Niebem.
Módlcie się, abyście pojęli, że powinniście przez własne życic
i własny przykład pracować nad głoszeniem zbawienia, Dziatki, pragnę, aby ludzie nawracali się i widzieli w was mnie samą i mojego
Syna Jezusa. Będę wstawiać się za wami, pomogę wam,
abyście stawali się światłem. Pomagajcie innym, gdyż pomagając im wasze
dusze znajdują zbawienie. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.
Dziatki, dziękuję wam, że odpowiedzieliście na Moje wezwanie i że zdecydowaliście się pójść za Mną w kierunku świętości". Tym zdaniem kończy się 15 lat obecności Matki Bożej i Jej matczynej nauki. Nikt nie mógł przypuszczać, że wszystko właśnie tak się potoczy i tak będzie wyglądać 15 rocznica objawień. Zaskoczeni byli zarówno przyjaciele, jak i nieprzyjaciele Medziugorja. Co się dzieje! Ci, którzy przyjęli Medziugorje, znają dobro, ich praca jest ważna, a rezultaty przekraczają ich pragnienia i zamiary. Nieprzyjaciele również są zaskoczeni, gdyż po wszystkich próbach, aby objawienia powstrzymać, przeszkodzić im, oszkalować, zniszczyć, wszystko się toczy dalej i płynie niczym rzeka, która uformowała swój bieg, znalazła sobie przestrzeń i dzięki swojej wodzie życia przywróciła do życia tych, którzy skazali siebie na śmierć.
(...)