Na scenie życia. Opowiadania nie tylko dla dorosłych
Elżbieta Polak
recenzja:
Elżbieta Polak nie przygotowała nam w swojej książce Na scenie życia traktatów antropologicznych. Nie podzieliła się z nami najnowszymi osiągnięciami psychologii, nie postawiła za wzór współczesnych czy dawnych bohaterów. Wprowadziła nas zwyczajnie w bajkowy świat rycerzy i wróżek, biednych dzieci i ich rozlicznych dobroczyńców, wróbelków, gołębi i pawi, kwiatów i lasów, nie pomijając zresztą królów czy profesorów. Taka sobie prowokacja miłości. Jak dzieci, które pozostawiły telewizory, gry komputerowe, zabawy i psoty, a przybiegły do kościoła, by posłuchać dobrego Bożego człowieka, tak i ja odłożyłem uczone traktaty, wyłączyłem komputer i zacząłem czytać. Zdziecinniałem? A może choć trochę stałem się jak dziecko?
o. Leon Knabit OSB