Odmieniłeś moje życie. Świadectwa nadesłane na apel Radia Maryja
Joanna Dyga, Krzysztof Jaśkiewicz (red.)
fragment tekstu:
(...)
Jan Paweł II dał mi nadzieję
W moim sercu panował niepokój, a Jan Paweł II Wielki dał mi nadzieję... Dał mi to wszystko, czego nie osiągnęłabym w życiu nigdy... Byłam bardzo szalona i niespokojna. Nie znosiłam nikogo. Chciałam żyć w nienawiści do samej siebie, ale gdy On zaczął przemawiać w telewizji, coś tknęło mnie i zaczęłam podążać za Nim. Zmieniłam się. Zaczęłam chodzić do kościoła. Zaczęłam uczestniczyć we Mszy świętej i pielgrzymkach. Nie było dnia, w którym nie poszłabym do kościoła. Jan Paweł II Wielki był dla mnie jak drugi ojciec. Kochałam Go. Podziwiałam i szanowałam. Ceniłam w Nim to, że bardzo kochał człowieka i szanował go. Chorym dawał nadzieję. Odmawiał z nimi i umierającymi Anioł Pański. Przekazywał nam swoją mądrość. (...) Papież był bardzo skromny. Papież był bardzo dobrym człowiekiem. Kiedy śpiewał pieśni, słuchałam ich i leciały mi łzy. Nie wiem, dlaczego. Chyba dlatego, że mnie zmienił.
Kiedy dowiedziałam się, że Papież jest umierający, nie wierzyłam. Myślałam, że ktoś kłamie. Ale kiedy okazało się to prawdą, gdy zaczęły bić dzwony i zawyły syreny, włączyłam telewizor. Na dole ekranu zobaczyłam napis, że Papież umarł o godzinie 21.37. Rozpłakana wyszłam z domu do kościoła, aby pomodlić się za Jana Pawła II Wielkiego. Bardzo mi było przykro, że tak kochany i uwielbiany człowiek, papież Jan Paweł II Wielki nie żyje. Zapamiętam Go takim, jakim był i takim zostanie w mym sercu do ostatnich moich dni. Mariana z Nowego Dworu Gdańskiego
Djciec Święty nauczył mnie trwać
Totus Tuus. Te słowa pierwsze przychodzą mi na myśl, jdy myślę o naszym Papieżu. Ojciec Święty nauczył unie trwać, powiedział, pokazał, wytłumaczył, co to łączy. Całe Jego życie było trwaniem, cudownym poświęceniem się nawet najmniejszej sprawie.
Każde trwanie bierze początek w Chrystusie, czy to zwyczajne, małe trwanie w codziennych czynnościach, czy wielkie "zanurzenie się" w Eucharystii. Każdy z nas jest powołany do miłości, do odpowiedzi na Miłość, jaką jest Jezus.
Papież, jak korzeń głęboko wrośnięty w Chrystusie, łączył nasze serca, nie mając względu na osobę, i karmił je Słowem Bożym. Mówił prosto: to jest Ewangelia - i to jest twoje życie, człowieku. W niej jest twoje trwanie. W niej są zawarte wszystkie pytania i odpowiedzi.
Ojciec Święty ogarniał miłością i modlitwą cały świat, jednoczył wszystkich w Chrystusie.
Dziękuję Ci, Ojcze Święty, że przez całe ziemskie życie trwałeś przy Bogu, dając tym najpiękniejszy wyraz komunii człowieka i Boga. Dziękuję, że nauczyłeś mnie trwać!
Beata z Kutna
Obudziłam się dopiero tego pamiętnego dnia
Należę do tej grupy ludzi, którzy nie zdążyli odwiedzić naszego Papieża w Rzymie. (...)